De eerste priesteres roman

Geschreven bij De eerste priesteres

Met De eerste priesteres heeft Jacqueline Zirkzee een prachtige historische roman geschreven die op meerdere niveaus te lezen is. In het nawoord geeft ze aan dat ze dit verhaal heeft gebaseerd op de geschiedenis van de Sumeriërs. De namen die ze gebruikt zijn allen terug te vinden in de kleitabletten van Mesopotamië, maar daar kom ik later op terug.
Het is het verhaal van de tweeling Inanna - de spreekbuis van de goden - en Eridu, die geluk heeft gehad om nog in leven te zijn. Een dubbelgeboorte zou namelijk ongeluk brengen en het jongetje ziet er bovendien anders uit met zijn langgerekte hoofd. De moeder van de jonge vrouw geeft hun vader Anu een dramatische opdracht. Maar Anu weigert zich te schikken in de rituelen van het geloof in Moeder Aarde en het offeren om haar tevreden te stellen. Hij loopt weg met zijn kinderen. Aan de oever van Het Serpent die meandert door het landschap, in het Dorp van de Reiger groeien ze op. Eridu voorziet een vloedgolf die het dorp zal teisteren. 'Er wordt een gat in de wereld geblazen'. Bruisend en kolkend water van Het Serpent overspoelt de nederzetting en aanhoudende regen is er de oorzaak van dat het water zich lange tijd niet terug trekt. Wanneer Eridu last krijgt van hoofdpijnen en toevallen lijkt hij het onheil over zichzelf af te roepen. De jongen met het lelijke uiterlijk wordt tijdelijk opgesloten in een kooi. Een groep herders doet het geteisterde dorp aan en omdat de tweeling zich in het danig nauw gedreven voelt, vertrekken ze samen met de leden van de stam van de Gehoornde God, waar ze zich goed op hun gemak gaan voelen. De jonge Tammuz steelt bovendien het hart van Inanna. Maar... de stam gaat op pad met de belofte terug te keren en de tweeling blijft achter om het vuur in de grot te blijven voeden. Als de terugkomst van de stam op zich laat wachten, vertrekken ook Inanna en Eridu. Via omzwervingen komen ze een andere vluchteling uit het Dorp van de Reiger tegen, die een nieuwe nederzetting heeft gebouwd. Inanna noemt het; Spiegeldorp, maar ook deze stam ontvluchten ze. Hoe het ze verder vergaat laat ik aan de lezer over.
Nu wil ik even terugkomen op mijn bewering dat dit boek op meerdere niveaus te lezen is. Als een heerlijke historische roman die, zoals op de achterzijde heel terecht staat vermeld, zich heel goed laat vergelijken met de boeken over De stam van de holenbeer.
Toch is er een prachtige verdieping te vinden voor de lezer die zich interesseert voor de geschiedenis van de Sumeriërs in de tijd voor onze jaartelling.
Er wordt gedacht dat de Sumeriërs de eerste stedelijke beschavingen hebben gevormd. Ze zijn de stichters van de ziggoerats - tempeltorens in de vorm van een piramide met gelaagde terrassen om de goden te eren -, zoals die te vinden zijn in het oude Mesopotamië (Irak) en Perzië (Iran). Om een draadje te trekken naar de Bijbel, is ook de Toren van Babel gebouwd in de vorm van een ziggoerat. Bij Ninevé en Ur zijn kleitabletten met wigvormige tekens gevonden die worden toegeschreven aan de beschaving van de Sumeriërs, de oudste beschaving die bekend is en ongeveer leefde van 4500 tot 1700 voor Christus.
Hiermee is dit volk het eerst bekende dat een schrift had ontwikkeld. Ze geloofden in de krachten van natuurverschijnselen, goden en demonen. De mens had de taak om de goden te dienen, die hen zouden beschermen en het onheil te keren. Er zijn in de geschriften veel overeenkomsten te vinden met de Bijbel, zoals de zondvloed, het meest bekende verhaal uit de Bijbel en in De eerste priesteres beschreven wordt als het overstromen van Het Serpent.

Geschreven bij De eerste priesteres

De eerste priesteres speelt zich af in de oudheid. Jacqueline Zirkee weet op een erg boeiende manier over de verschillende dorpen en stammen te schrijven die er op dat moment leven: het voelt alsof je er zelf bij was.

Inanna en Eridu (de twee hoofdpersonages) zijn erg interessante om over te lezen. Het is geen boek waar de spanning vanaf druipt, of waar je op het puntje van je stoel gaat zitten lezen om te weten hoe het verder gaat. Het is eerder een boek om op je dooie gemak te lezen, waarbij je helemaal ondergedompeld wordt in een oude wereld met een heel andere cultuur, waarbij je alles traag in je opneemt om een totaalvisie op die periode in de geschiedenis te verkrijgen. Het verhaal kabbelt rustig verder, maar het is zó interessant en goed geschreven dat je het boek onmogelijk kan wegleggen.

In het boek is er een mooi evenwicht tussen mythologie, cultuur en persoonlijke ervaringen van de personages. Alles komt net voldoende aan bod om een interessant boek te creëren waar alle type lezers hun gading in kunnen vinden.

Geschreven bij De eerste priesteres

Het verhaal van de eerste priesteres: 3,5 sterren!

Op die verre dag, in die lang vervlogen nacht, in dat verre jaar, in de tijd dat Anu de hemel in bezit nam,' begint het verhaal van de eerste priesteres.- Gilgamesj, Sumerisch kleitablet

Volgens de vroegste bronnen werd de aarde toen zij jong was bevolkt door de Anunnaki, de nakomelingen van Anu. Zij leerden de mensen de geheimen van een hogere beschaving. Wie waren zij werkelijk? En was het hun bedoeling een strijd tussen hemel en aarde te ontketenen?

Inanna en Eridu zijn tweeling. Door een gelukje mag Eridus blijven leven, want twee van hetzelfde , dat brengt ongeluk. Zij leven bij het Serpent, de rivier en streven ernaar om met het volk Moederaarde gunstig te stemmen, Als er een zondvloed komt, vluchten ze. Het wordt een spannende reis. Inanna moet veelal op haar broer passen. Gezien haar moeder en grootmoeder er nu niet meer is, zal zij in de toekomst de taak van ziener op zich nemen. Daar is nog een lange tocht voor nodig en niet zonder gevaar.

Als rampspoed het Dorp van de Reiger treft, kan de Aardemoeder haar kinderen niet langer beschermen. Inanna, de kleindochter van de ziener, zal een pad betreden waar geen mens ooit van terugkeerde. Het wordt een reis met grote gevolgen.

Er is geen schrift. Er zijn geen steden. Er zijn eindeloos wel veel mogelijkheden.

De auteur

Jacqueline Zirkzee is schrijver en historicus. Raadselachtige archeologische vondsten brachten haar op het spoor van een vergeten tijdperk. De eerste priesteres is haar zevende roman.

De historische tijd van het boek

De eerste priesteres speelt zich af in de lang vervlogen tijden van de Sumeriers. Sumer wordt beschouwd als de eerste samenleving ter wereld. De Sumereriers trokken rond 3500 v. Chr. het gebied binnen ( De geschiedenis van Sumer speelt zich af van 3800 - 2000 v. Chr. bron: Wikipedia.)

Raadselachtige vondsten brachten de auteur op een vergeten tijdperk. De eerste priesteres is haar 7e roman. Ze beschrijft het zoals ze denkt dat het gelopen is.

De goden goed stemmen en zoeken naar een nieuw land zijn mooie elementen

De cover is een ware blikvanger. Een jonge vrouw zit met haar rug naar ons toe. Een stenen beeld kijkt je aan. Wat is daar aan de hand? En wie is die eerste priesteres? Dat wordt duidelijk in het boek over Inanna. In de vertelperspectief van 3e persoon lezen we over haar en haar broer Eridus. Hoe zij leefden over haar familie en dorpsgenoten.

De schrijfstijl leest in het begin nogal stroef. Een voorbijgaand Serpent, een vloeibaar licht? Het was mij niet direct duidelijk, hoe het in elkaar stak. De eerste pagina's heb ik een paar keer moeten overlezen. Eenmaal verder in het verhaal ging het beter. Snel werd duidelijk dat de kinderen van Anu, Inanna en Eridu, geen makkelijke levensreis gingen meemaken. Eridu met zijn bijzondere hoofd, krijgt veel de schuld van het ongeluk, wat veel voorkomt. Ze hebben elkaar nodig "Ze zijn samen een".

Conclusie

De eerste priesteres geeft een blik terug in de tijd. De echte vroegere tijd. Hoe het volk van Inanna leefde, wat zij zoals deden, aten en onderling met elkaar omgingen. Zij geloofden in de goden en moesten deze voor bijna alles goed stemmen. Het is een mooie uiteenzetting van wat Inanna allemaal moet meemaken, voordat zij op haar eindbestemming is aangekomen. Het duurt even voordat ik in het verhaal kom, maar eenmaal in de flow, kwam dit helemaal goed. Af en toe legde ik het even weg, om later in verder te gaan.

Jacqueline Zirkzee heeft hiermee een mooie combi gemaakt van de vroegere tijd en de wijze waarop zij denkt, dat het gebeurt is. Het leven van toen. En dat is haar goed gelukt!

Waardering 3,5 sterren.

Zeer origineel, de auteur kan zeker mooi vertellen. Alleen ik moest wel wennen aan de opbouw van de zinnen. Eenmaal gewend aan deze schrijfstijl, en eenmaal in de flow van het boek, kwam het verhaal beeldend over. Met een mooi einde.
#birdysboeken

Geschreven bij De eerste priesteres

Auteur en historicus Jacqueline Zirkzee maakt indruk met haar zevende roman: De eerste priesteres. Een vlot te lezen verhaal, mooi, gedetailleerd, filmisch bijna en in duidelijke taal geschreven. In De eerste priesteres beschrijft zij een eeuwenoude mythe zoals het in haar beleving vorm kreeg.
Het resultaat is een aangrijpend verhaal, afgeleid van eeuwenoude geschiedenis, over een excentrieke tweeling met bijzondere gaven. Ze waren zieners en leken dichterbij de goden te staan dan bij de mensen om hen heen. Hun moeder stierf bij het ter wereld brengen van haar kinderen. De tweeling Inanna en haar broer Eridu werden als pasgeboren baby’s door hun vader Anu gespaard, terwijl hij ze eigenlijk had moeten doden want een tweeling bracht nu eenmaal ongeluk. Bovendien heeft Eridu een misvormd hoofd. Ze leefden een lange tijd in Het dorp van de Reiger, waar Inanna veel leerde van haar grootmoeder, de ziener van het dorp. Totdat er een ramp plaats vindt in hun woonplaats. Inanna, maar vooral haar broer worden vanaf die tijd meer en meer vermeden door de dorpelingen. De hiërarchie in het dorp verandert.
Wanneer een groep herders tijdens hun trektocht in het dorp komen merken ze hoe de tweeling vernederd wordt, ze nemen de tweeling onder hun hoede en stellen ze, na een barre tocht, voor aan hun sjamaan. Eridu leert veel van deze eigenaardige man, maar Inanna bewaart hij voor later. Ze wonen noodgedwongen bij de sjamaan in zijn grot. Inanna knijpt er zo vaak ze kan tussenuit naar de plek waar de herders verblijven. Ze heeft haar oog laten vallen op de jonge herder Tammuz en droomt van een toekomst samen met deze knappe herder. Maar de goden blijken (voorlopig) hele andere plannen te hebben met de tweeling…..
De eerste priesteres is een prachtige combinatie geworden van fictie en ware geschiedenis. Een fascinerend verhaal over een lange zoektocht en het ontstaan van een tempelstad. Ook is De eerste priesteres net zo goed een tragisch liefdesverhaal over een krachtige vrouw die opgroeit onder barre omstandigheden, maar telkens haar hoofd boven water weet te houden. Het is mooi om te lezen hoe dicht de mensen toen nog bij de natuur stonden, de goden aanbaden en met veel geduld en wilskracht leerden van hun “fouten” en gezamenlijk uitgroeiden tot een hechte gemeenschap.

Geschreven bij De eerste priesteres

Op een fijne begrijpbare manier wordt een stuk Griekse geschiedenis verhaald.

Geschreven bij De eerste priesteres

Met het optillen van de cover stap je in een tijdmachine die je meeneemt naar een periode waarin het eerste Huis van de Goden werd gesticht, een tijd ver voor onze beschaving.
In ‘De eerste priesteres’ heeft Jacqueline Zirkzee, auteur en historicus, historische feiten en fictie met elkaar verweven en uitgebouwd tot een superieur verhaal dat draait om Inanna en haar broer Eridu. Na veel gevaarlijke gebeurtenissen waar broer en zus zich moedig doorheen hebben geworsteld, vinden deze twee kinderen van Anu, letterlijk en figuurlijk, vaste grond onder hun voeten om, als samen één, te worden waarvoor ze geboren zijn.

Na ‘Het Heksenhuis’ van dezelfde auteur met veel genoegen gelezen te hebben, was het voor mij meer dan duidelijk dat ik haar nieuwste roman, De eerste priesteres, niet ongelezen kon laten. Tijdens het eerste hoofdstuk moest ik er even inkomen. Aan het begin van hoofdstuk twee heb ik mijn riem vastgemaakt, waarna ik het boek in nog geen week tijd uitlas. De schrijfstijl is mooi, prettig en helder. Ik ben prachtige metaforen tegengekomen, niet te veel, niet te weinig. Jacqueline benoemt niet, ze beschrijft. Haar show don’t tell methode verraste me keer op keer. Goed uitgewerkte personages; ik kon volledig met ze meeleven en meevoelen.

Prijs/kwaliteit: perfect.

Vijf sterren krijgt dit topboek van mij!

Hilda Spruit

Geschreven bij De eerste priesteres

Ik ben heel enthousiast over De eerste priesteres. Hoewel het in een ver verleden tijd speelt, is het zó levensecht en empathisch geschreven. Je leeft met de personages mee; het is zo voorstelbaar dat de in dat stadium van de ontwikkeling van de mensheid de dingen zo verliepen. Je voelt mee met de mensen die bijna nog vreemdeling op aarde zijn, en zich toch al opvallend bewust worden van de kosmos om hen heen.
Het aardige is, dat dit ook zo lijkt aan te sluiten bij de theorieën en opvattingen van Annine van der Meer over het leven in de steentijd ...

Geschreven bij De eerste priesteres

'De eerste priesteres' is een verhaal dat je meeneemt naar de tijd van de Anunnaki, de nakomelingen van Anu. Dit verhaal gaat over macht, overgave, man en vrouw en samenbundeling van krachten.
Het is vooral het verhaal van Inanna.

Inanna is de helft van een tweeling, de andere helft is haar broer Eridu. Hun moeder stierf tijdens hun geboorte. Het geloof dat een tweeling ongeluk brengt heeft hun vader toen naast zich neergelegd en heeft hen gered van de dood.
De tweeling en met name Eridu is bijzonder want hij ziet dingen die nog niet gebeurd zijn, zoals een grote overstroming die het leven voor de inwoners van het Dorp van de Reiger voor altijd zal veranderen...
En vanzelfsprekend krijgt de tweeling de schuld van alle onheil.

Terwijl je leest lijkt het alsof je naar een fantastische film kijkt; de beschrijvingen van de omgeving en de gebruiksvoorwerpen doen denken aan het land tussen de Eufraat en de Tigris in een lang geleden tijdperk, waarvan we ook weten dat het 'Tweestromenland' genoemd wordt. Hier ontstonden vele beschavingen, zoals dat ook in 'De eerste priesteres' het geval is.

Inanna is de kleindochter van de grote ziener en gaat daar waar nog geen mens van teruggekeerd is.
Ze begint met de bouw van het Huis van de Goden dat 'eens tot aan de hemel reiken zal'. Hierbij moest ik denken aan de Toren van Babel.

Jacqueline Zirkzee heeft door de goede combinatie van fictie en overlevering een roman neergezet die voor een groot publiek geschikt is.
Deze roman beschrijft historische gebeurtenissen, maar is tegelijkertijd fantastisch te noemen met een feministisch trekje.

"De moeder gaf geboorte aan zichzelf, zij was haar eigen schepper. Ze sneed de navelstreng door en wierp deze op de grond. Dat werd het rusteloos bewegende Serpent, dat nooit zou ophouden te pogen zich opnieuw te verbinden met de Navel van de Wereld, de oerzee waaruit alles was voortgekomen."

Ik heb 'De eerste priesteres' graag gelezen.

Geschreven bij De eerste priesteres

Inanna is een deel van een tweeling, dat is bijzonder maar in de vroege tijden waar dit verhaal zich afspeelt wordt dat gezien als een vloek.
Haar broer lijdt aan aanvallen die ik herkende als epilepsie en heeft daardoor dromen en visioenen waarmee hij de toekomst lijkt te voorspellen. Ook de paddenstoelen die hij eet, kaalkopjes, helpen hierbij. Dat geeft het verhaal een mysterieus tintje.
Deze “tweelingvloek” kostte hun bijna het leven maar uiteindelijk redden zij en haar broer Eridu het wel dankzij hun vader. Ze wonen in het dorp van de reiger bij een rivier die ze Serpent noemen. Dat is hun wereld die ze kennen en begrijpen, ze hebben geen idee dat die veel groter is. Dan komt het water en dat spoelt alles weg, vele dorpsgenoten komen om.
Een nieuw begin met een nieuwe rolverdeling als al het oude is weggespoeld. Daarna volgt een hongersnood. Schrijnend.
Uiteindelijk vertrekken Inanna en Eridu met een groep genaamd ‘de herders’ verder. Dat is bijzonder want de herders staan lager op “de ladder’ dan de mensen uit het dorp van de Reiger. Hun verblijf bij de herders is niet het eindpunt van hun reis, eerder weer een nieuw begin van een reis die stopt als ze een plek ontdekken waar ze echt opnieuw kunnen beginnen. Ouder en wijzer dan toen ze met deze reis startten.
In het naschrift legt Jacqueline Zirkzee uit wie Inanna is en hoe ze haar heeft leren kennen. Wat haar plek is in de geschiedenis en wat daarna komt.
Jacqueline heeft wederom iemand uit de geschiedenis tot leven laten komen in haar boek, heeft er een mooi passend verhaal gemaakt waarbij we de hoofdpersonen leren kennen als mensen van vlees en bloed, met gevoelens en twijfels zoals wij die ook kennen. Door de beeldende beschrijvingen en de mooi gevormde zinnen waan je je op een gegeven moment echt midden in de wereld van Inanna.
Ik had echter mede door deze beeldende taal met name in het begin moeite om erin te komen, maar als je doorleest begrijp je wat ze bedoelt en waar ze naartoe wil. Je leert de hoofdpersonen steeds beter kennen en groeit in het verhaal. Het naschrift maakte voor mij veel duidelijk over waar ik de gebeurtenissen kan plaatsen. En dan besef je dat je over een heel bijzondere vrouw gelezen hebt.

De eerste priesteres is na Het heksenhuis en Reimer het derde boek dat ik van Jacqueline Zirkzee las. Ze maakte indruk op mij en verraste mij met deze historische literaire roman.

De eerste priesteres is het verhaal van Inanna en Eridu, een tweeling waarvan de jongen Eridu mismaakt is. Volgens de overlevering zou een dubbelgeboorte ongeluk brengen, maar Anu, de vader van de kinderen, liet zijn nakomelingen in leven. Hun moeder stierf in het kraambed. Zij leefden in het Dorp van de Reiger, gelegen aan een stroom die men ‘Serpent’ noemt, waar Inana werd opgeleid door haar grootmoeder Nanna en tevens de ziener van het dorp. Ze hebben speciale gaven en kunnen zich verplaatsen in o.a. dieren of zien dingen die staan te gebeuren.

Wanneer de rivier uit haar oevers treedt en alles op haar weg overspoelt, wordt de schuld natuurlijk bij de tweeling gelegd, die genoodzaakt wordt te vluchten. Welke gebeurtenissen zullen zij op hun weg ontmoeten? Kunnen zij alles en iedereen de baas?

Aan de oorsprong van het boek ligt een opmerkelijke vondst en de auteur verhaalt hoe zij zich de gebeurtenissen/feiten voorstelde en ze verweefde haar ideeën met een mix van goed gedoseerde historische feiten en mythologische overlevering.

Het boek is ingedeeld in vier grote hoofdstukken, gevolgd door een naschrift. Vooraan in het boek werd een interessante en gebruiksvriendelijke namenlijst geplaatst, die ik tijdens het lezen geregeld raadpleegde om na te gaan over welke personen ik zat te lezen. In het naschrift duidt de auteur de inhoud van haar boek en opnieuw is duidelijk dat er niet over één nacht ijs is gegaan, maar dat een diepgaand onderzoek werd uitgevoerd voor ze aan deze roman begon.

Ik genoot van alle beschrijvingen, van het historische kader, van de leefomstandigheden, van het (bij)geloof, van de toegedichte magie en van de toenmalige cultuur.

De auteur heeft een interessante schrijfkleur: erg vlot, heel beeldend, boeiend, beschrijvend en het verhaal neergeschreven in heel mooie gestileerde zinnen vol metaforen en beeldspraak.

Jacqueline Zirkzee wist haar personages echt tot leven te wekken: hun gedachten, hun angsten, hun kennis, hun levensvisie worden mooi in beeld gebracht en hun karakters werden voldoende diep uitgewerkt. Als lezer kroop ik volledig in het hoofd van Inanna en was het net of ik alle handelingen, alle gebeurtenissen in eigen persoon meemaakte en meebeleefde. Hoe meer ik in het verhaal zat, hoe meer sympathie ik kreeg voor Inanna en haar lotgenoten.

De eerste priesteres is een heuse geschiedenisles over onze beschaving en leest mijns inziens soms als een filmscript … wat een fijne historische film zou dit wel niet zijn! Ik vind de cover heel speciaal en aantrekkelijk: een stenen beeld van een vrouw (vermoedelijk priesteres Inanna), die wordt aangekeken/vereerd door een vrouw met ontblote rug!

Voor het interessante, beklijvende en aparte onderwerp, voor het mooie verhaal, voor de historische duiding en voor de vele symboliek kan ik dit bijzonder interessante boek aan iedereen die interesse heeft voor onze beschaving, sterk aanbevelen, maar ook voor andere lezers kan deze historische roman een openbaring/verheldering zijn. Het leesgenot is alvast verzekerd!

Ik waardeer dit boek heel erg graag met 5 sterren.

Ik mocht dit boek recenseren voor het toffe blog www.indeboekenkast.com waar nog meer fijne recensies te lezen zijn.