De traanjagers Herinneringen van naoorlogse walvisvaarders

Verrassende inkijk in het leven van een walvisvaarder! Waar taboes worden doorbroken, wordt tegelijkertijd een cruciaal onderdeel van de geschiedenis aangehaald. Een zeer toegankelijk en inspirerend boek, echt een aanrader!

Een erg interessant en boeiend geschreven verhaal over het leven van walvisvaarders in de jaren 50/60. Het boek is gebaseerd op verhalen van een aantal oud walvisvaarders en geeft een prachtig inzicht in de leuke maar ook de minder leuke kanten van deze lange expedities. Dit boek leest heerlijk weg en heeft me tot het einde weten te boeien.

Ik heb boek kado gegeven aan me pap en die vind het geweldig........heel fraai boek....een echte aanrader...

Een 'must' voor iedereen die wat meer wil weten over walvisvaart en de jacht op de walvissen. Niet echt leuk maar geeft wel een goed beeld van "die tijd". Gelezen uit respect voor mijn vader waarom hij zich van boord liet halen zonder gage omdat hij dit een weerzinwekkende jacht vond.
Alles met in het achterhoofd over de historie hiervan.

Het boek is zeer toegankelijk voor de niet-lezer(ik in dit geval) dit is het eerste boek waarbij ik niet de bladzijden aftel maar me telkens weer verbaas over de hoeveelheid bladzijden die ik weer heb verslonden. Je kunt eigenlijk niet stoppen met lezen! Echt een aanrader

Realistische boek over hoe het vroeger ging. Maar wat tegenwoordig niet meer zou kunnen

Had wat bredere inkijk willen zien. Dit verhaal hangt om een paar personen, maar vanuit hun oogpunt een aardig verhaal

Met “De traanjagers- Herinneringen van naoorlogse walvisvaarders” schreef de Friese Anne-Goaitske Breteler een mooi naslagwerk over en verloren beroep!
De auteur had een baantje in een oud walvisvaarderscafé en was steeds geïntrigeerd en geïnteresseerd in de verhalen die oud walvisvaarders aan de toog vertelden en in de aanwezige ornamenten.
Zij vond – terecht -dat deze verhalen niet verloren mochten gaan en schreef een helder, vlot en interessant boek over deze “ruige” mannen en hun zwaar en hard beroep.
Het boek verhaalt de belevenissen aan boord van de walvisschepen Willem Barendsz I en Willem Barendsz II na de tweede wereldoorlog rond de Zuidpool.
We komen te weten dat de walvissen gevangen werden voor de olie die na het koken van het walvisvet vrijkomt en nadien verwerkt werd in o.a. margarine.

Zij wist vele oude walvisvaarders hun verhaal te laten vertellen en kon aan de hand hiervan een nuttig en boeiend naslagwerk schrijven.
Zij verbloemt niets en terwijl je leest voel je de spanning aan boord van de Willem Barendsz I en II, tussen de bemanningsleden onderling en leef je mee met de strijd tussen walvissen en bemanning.
In het boek zijn tevens een aantal foto’s gepubliceerd die het beroep en de wijze waarop en waarmee de walvissen werden gevangen en nadien behandeld en hoe de mannen moesten werken en functioneren aan boord, verduidelijken.
Dit boek is een aanrader en leest erg vlot.
De auteur heeft een mooie rechttoe-rechtaan schrijfstijl.