Door Een Spiegel In Raadselen

Dat Jostein Gaarder een filosoof is van oorsprong is in al zijn boeken terug te vinden. In de wereld van Sofie natuurlijk nog het meest, vanwege de geschiedenis van de filosofie. Een ander terugkerend punt van Gaarder is dat hij ons (volwassenen) wil herinneren aan het feit dat we in zo'n mooie, spannende, uitdagende en intrigerende wereld wonen. Waar kinderen elke dag iets nieuws ontdekken nemen de volwassenen genoegen met het leven, en het is zoals het is. Als je teveel boeken van Gaarder achter elkaar leest is het ietwat vermoeiend, maar een mooie herinnering aan wat we hebben is het zeker! Als hij zou weten dat we af en toe net wat meer genieten van de wereld, zou hem dat vast gelukkig stemmen.

In door een spiegel, in raadselen neemt Gaarder ons mee naar het verschil tussen hemel en aarde, of is er wel een groot verschil? Een klein meisje met een grote ziekte leert door de Engel Ariël anders naar de wereld te kijken en geeft deze boodschappen over aan haar ouders en grootouders. Maar door over hemel en aarde te praten kom je ook uit bij de schepping en de vragen of god hier wel almachtig in was. Met dit boek krijg je niet alleen een nieuwe, frisse blik over de wereld, maar laat Gaarder ons ook nadenken over het geloof. Een boek wat je uitnodigt tot nadenken over veel meer dan datgene waar we echt antwoorden voor hebben, een echte filosoof dus die Jostein Gaarder.

Ik pink niet snel een traantje weg bij een boek, maar bij dit boek toch zeker. Het boek deed mij inzien dat je, door weer echt te kijken naar de dingen om je heen, je al van hele kleine dingen kunt genieten. Dit boek deed me 100x meer dan de alom geprezen "de wereld van Sofie".

Zonder meer één van de beste boeken die ik in mijn leven gelezen heb. Het nodigt uit om te filosoferen over van alles en nog wat maar het mooist is toch wel wat de hoofdpersoon meemaakt. Cecilie balanceert op de grens van leven en dood en neemt je samen met iemand anders mee op haar reis. Als ziekte of de dood een rol speelt in je dagelijks leven is dit boek denk ik erg troostrijk.

Wanneer iemand in zijn eigen familie en bekenden kring geconfronteerd wordt met het aanstaande overlijden van een kind is dit een heel troostend boek

Jostein Harder is naast Paulo Coehlo mijn lievelinhsauteur. Hij schrijft fascinerend ontroerend en met zo veel hart en ziel. Prachtig boek om erbij stil te staan en zeker vaker te lezen

Meestal ontberen boeken met een bepaalde diepgang net dat stukje emotie om het echt te laten leven. Dit boekje heeft beide aspecten! De ogenschijnlijk eenvoudige zinnen weerspiegelen toch de ontroering en verwondering van de schepping zoals de engel Ariel deze neerzet. Ook de bijdrage van Cecilie over het mens zijn zet je aan het denken. Een prachtig boek!!! Klein minpuntje: Als engelen niet kunnen voelen, waarom is Ariel dan wel geagiteerd, trots, bedroefd of blij op momenten?

Dit is het voor mij het allermooiste boek ooit geschreven. Zelf heb ik het al jaren. Omdat ik een grote fan ben van Jostein Gaarder heb ik al zijn boeken, maar dit boek steekt - wat mij betreft - nog eens met kop en schouders boven al zijn boeken uit. Prachtige zinnen die iets vertellen zonder het te zeggen, woorden die dansen over het papier... Ik wou dat ik zo schrijven kon!

Een prachtig boek, waar je even moet ontdekken wat de insteek van de schrijver is. Vervolgens is het een ontdekkingsreis door het leven en het bijzondere van het menszijn. Samen met Ceciel kun je ontdekken dat het bijzonder is dat je emoties en gevoel kent. Dat, hoe kort of hoe lang je leven ook mag zijn, het uniek is en speciaal van en voor jou. Ieder mens heeft zijn eigen leven te gaan en dat wordt in dit boek op een mooie wijze beschreven, overigens zoals Jostein Gaarder dat wel vaker doet in zijn prachtige boeken. Ontroerend en heel bemoedigend om te lezen. Ik weet dat kinderen die ernstig ziek zijn vaker tot deze inzichten komen en dat maakt het boek, ondanks de gebruikte fantasie , levensecht. Zit je met vragen over het leven, lezen dit boek.

Jostein gaarder laat zien dat leven zonder je zintuigen "raar" is, hij verteld dit heel erg goed en het is mooi beschreven hoe het meisje alles uitlegd. echt een ontroerend boek.

Gaarder laat in dit boek duidelijk naar voren komen hoe goed hij de kunst van subtiel schrijven verstaat. Zonder al te veel woorden weet hij de magische momenten in het leven van een heel ziek meisje te verenigen met de harde realiteit. Dit boek kan onmogelijk onberoerd laten.