Hemel en hel

Geschreven bij Hemel en hel

Wat ik vooral goed vind: goede kwaliteit, sublieme literatuur.

Huiveringwekkend mooi boek over dood en vergetelheid, vriendschap, liefde. Een beschrijving van het leven ontdaan van iedere opsmuk en daarom pas echt mooi. De schrijver weet zijn verhaal te vertellen met gebruikmaking van prachtige metaforen. Zo mooi dat het je al lezend verzoent met de dood. Het verhaal kent bijna geen zwakke momenten. Het is het eerste deel van een trilogie. Deel twee is inmiddels uit, maar helaas kon dat mij minder bekoren.

Prachtig eerste deel van een trilogie! Tijdens het lezen voelde ik als het ware de koude van het barre Ijsland, het verdriet van van 'de jongen' na het verlies van zijn vriend. Zeer mooie schrijfstijl, ik werd echt geraakt door bepaalde fragmenten! Een verhaal over vriendschap, poëzie, verdriet, het ruwe vissersleven,... Ik deel graag een paar mooie fragmenten :
"...want op Ijsland is niets te zien behalve bergen, watervallen, grasbulten en dat licht dat dwars door je heen gaat en je tot dichter kan maken."
"...Tranen verzachten en ze zijn goed en toch zijn ze niet goed genoeg. Je kunt tranen niet aan elkaar rijgen, ze als een glinsterend touw in de duistere diepte laten zakken en degenen ophalen die zijn gestorven maar zouden moeten leven."
Nu snel naar het tweede deel, hoewel ik de mooie woorden liever langzaam lees!

Geschreven bij Hemel en hel / druk 5

Een geweldig verhaal dat je pakt, zoals een sneeuwstorm iemand kan overvallen. Het laat zien hoe iemand gepakt kan worden door literatuur en daar een hoge prijs voor betaald. m.n. de laatste alinea op pagina 68 van de gebonden versie is hartverwarmend ijskoud!

Meesterlijk! In heel bijzondere stijl en bewoordingen volgen we de jongen in IJsland rond ong 1900? Zijn leven en de lange koude voettocht met en zonder anderen. Gedachten, gevoelens en observaties van mensen en natuur. Prachtig!

Prachtige boek - wel in het IJslands gelezen en moet nog voor de nederlandse editie gaan.

Een meeslepend boek. Ik werd er vanaf het begin als het ware in gezogen. Al lezende dacht ik terug aan mijn Middelbare Schooltijd, was dit nu epiek of lyriek? Ik denk dat je het moet indelen bij lyriek, met sterk epische trekken. Maar lyriek is niet alleen hooggestemde vervoering van lente en bloemen en zo, maar dekt het hele emotioneel meeslepende spectrum. En meeslepend is dit! Het is vertelkunst van de hoogste orde, - ik weet dat het een cliché is, maar ik voelde de kou en de storm - , maar het verhaal is ook zo overweldigend dat je het ook epiek kunt noemen, een "heldenverhaal" in bijna apocalyptische omstandigheden. Er staan prachtige zinnen in, en de vertaling is weergaloos Nederlands. (Op één zin na waarin het werkwoord ten
onrechte wederkerig wordt gebruikt, en één drukfout: hen i.p.v. hem)
Van IJsland wordt gezegd dat er per hoofd van de bevolking méér boeken worden gelezen dan in enig ander land, en als alle IJslandse schrijvers dit niveau halen, is dat heel begrijpelijk.

Poëtisch geschreven boek met mooie onderdelen. Het verhaal op zich is wat vlak, maar door de manier van schrijven raakt het wel. Dit maakt het een boek waar de meningen over verschillen.

Geschreven bij Hemel en hel

Wat kan deze man goed schrijven. De zinnen zijn poëtische, het verhaal is mooi en invoelbaar.
Je krijgt een mooi beeld van IJsland, het ruwe vissersvolk en de grillige natuur. Er wordt mooi over de dood geschreven. Soms is het boek een beetje dromerig en speelt het zich af in een ander bewustzijn, een droom of bijna dood-moment. Na dit boek ga ik de andere twee vervolgboeken ook lezen.

je moet er van houden