Het is allemaal jouw schuld! In verbinding naar een respectvolle relatie

Geschreven bij Het is allemaal jouw schuld!

Dit boek geeft op een zeer toegankelijke manier duidelijke handvatten voor verbetering van de onderlinge communicatie. Het is vooral gericht op mensen in een scheidingssituatie, maar wat we leren uit het boek is toepasbaar bij iedere vorm van communicatie, dus ook bijvoorbeeld op het werk.
Het boek leert ons goed te herkennen waar dingen vandaan komen in gedrag en communicatie, zowel bij jezelf als bij de ander en daarmee ontstaat er vanzelf een mildheid.
Het leest heel prettig en ik kan het iedereen aanraden.

Geschreven bij Het is allemaal jouw schuld!

Een helder en goed gestructureerd boek, dat iedereen eigenlijk zou moeten lezen, ook buiten de context van scheiding. Zelfkennis, communicatie en blijven groeien zijn de sleutelwoorden, en die kunnen helpen in alle soorten van relaties. Een plezier om te lezen en de oefeningen zijn eenvoudig te doen. Je kan er alleen maar een beter mens door worden!

Geschreven bij Het is allemaal jouw schuld!

Door de klare taal en de duidelijke illustraties biedt dit boek veel inzichten en manieren om inzicht in je zelf en de dynamiek met je partner te verkrijgen. Het is daarmee een boek voor iedereen die geïnteresseerd is in communicatie, dynamiek en wat onze familie van herkomst ook aan rol kan spelen. Dus niet alleen voor de wijze scheider, maar ook voor de wijze partner.

Geschreven bij Het is allemaal jouw schuld!

Ik vind het juist een heel duidelijk en verhelderend boek met eenvoudig te begrijpen illustraties. Los van relationele interacties helpt het ook bij zakelijke relaties. Ik denk dat vergaderingen alleen al een stuk soepeler zouden verlopen als iedereen dit boek tot zich zou nemen

Geschreven bij Het is allemaal jouw schuld!

De hoeveelheid aan plaatjes die niet logisch geordend zijn, en beter samengevoegd kunnen worden, het feit dat de illustraties vrijwel áltijd op de andere bladzijde staan..,
steeds maar 1 voorbeeld, alsof je het dan meteen moet snappen. Als er twee uitersten zijn wordt er bij de tweede uiterste een heel ander voorbeeld aangekaart, waardoor je niet kunt relateren en vergelijken. Afkortingen die ineens veranderd worden. Verwijzingen naar groene gedeeltes terwijl het boek maar 1 steunkleur heeft.. rood.. al met al een rommelig boek. Het kan veel en veel leesbaarder! Wat me ook stoorde was dat de kindrol die je nu in kan nemen, als verstorende factor in de communicatie, besproken wordt vanuit de optiek van een kind en niet vanuit de optiek van de volwassene (leeftijd) die dat nu met zicht meedraagt.
Inhoudelijk heeft het heel veel maar de vorm zou daar beter op moeten aansluiten. Het is een soort hakketak studieboek.