Operatie Hanokmin

De elementen

De cover is prachtig, die valt zeker op in de winkel. Het thema duidt op een echt "mannenboek'. Natuurlijk is mijn interesse ook gewekt en om te kijken of dat klopt.. ga ik ervoor. Ronnie heeft een prettige vertelstijl. In de ik-vorm, maar zeker niet vervelend, vertelt hij het verhaal over journalist Mike. Oftewel ..Mike vertelt. In vloeiende zinnen lezen we over Mike, de journalist, en wat hij meemaakt. Voordat hij er erg in heeft is er al gevaar voor eigen leven. Waar is hij in beland? De spanning wordt stapsgewijs opgebouwd en als de missie uit 1994 gedeeltelijk mislukt breekt letterlijk de hel los. En is Mike en zijn geheime missie niet veilig. Vanaf dat moment is de golf van spanning goed aanwezig. En wil je als lezer eigenlijk maar 1 ding: doorlezen.

Een element van het boek is de Hutu- en Tutsi- oorlog en hoe zij wreed met elkaar omgaan. De Hutu's verdenken de Hutsi's van veel leed of landinname. EN de Tutsi's moeten het daarom met de dood bekopen. Ze willen alle Tutsi's eruit hebben. Mike schrikt, het lijkt op de propaganda uit de 2e WO. Gezien het best een lastige materie is, heeft Ronnie Rokebrand het zo neergezet dat het voor ieder te snappen is. Een 2e element uit het boek is de geheime dienst en hun samenwerking met anderen. Een 3e element is: wapens. De auteur heeft zich zeer goed verdiept in de materie. Thema's als dood, wraak, rassenhaat en verdriet komen aan bod. In de zeer spannende thriller "Operatie Hanokmin".

Conclusie

Operatie Hanokmin is een vlijmscherpe thriller over oorlog, wapens en zeer geheimzinnige opdrachten. Mike journalist van beroep, wordt uitgezonden naar Afrika voor een opdracht. Dat loopt bijna geheel fout af. Met dat op zijn netvlies gaat hij een jaar later weer naar Afrika, voor een belangrijke persconferentie. Als hij iemand voorbij ziet komen, die hij een jaar geleden ook tegenkwam..gaat er een belletje af. Voordat hij het kan beseffen komt hij in een situatie terecht, waarbij er maar 1 keuze is. Maar wie staat er aan zijn kant en wie kan hij eigenlijk vertrouwen?

'Operatie Hanokmin' is het debuut van Ronnie Rokebrand, die voornamelijk gekend is van reisboeken, en dat merk je wel in dit, niet geheel fictief, verhaal.
Wat ik daarmee wil zeggen is dat je ziet dat de auteur heel veel weet van zijn omgeving. De plaatsen waar de personages terechtkomen zijn zeer duidelijk omschreven. Het voelt aan alsof je er werkelijk bent en dat is zeker een pluspunt. Al moet ik natuurlijk ook meteen vermelden dat je tegen een stootje moet kunnen. De auteur schuwt de gruwelijkheden niet!
Daarnaast is het zo dat de schrijver in het begin duidelijk nog moet groeien, want Mike, het hoofdpersonage, is in mijn ogen soms wat dom of ongeloofwaardig voor een bereisde journalist. Toch slaagt Ronnie Rokebrand er in om zijn personages naargelang het verhaal vordert dynamisch(er) te maken zodat ze echter overkomen waardoor je met ze gaat meeleven. Alweer een zeer sterk punt voor een debuut auteur!
Echt veel meer negatieve dingen kan ik niet opnoemen. Het is een dijk van een eersteling in mijn ogen.
Goeie schrijfstijl en afwisseling tussen uitleg en actie zorgen er voor dat je vlot doorleest. Alles zit goed in elkaar, waaruit blijkt dat de schrijver tijd heeft besteed aan research naar oa. wapens, opleidingskampen,.... Ook de spanning en de gruwel, die helaas echt geweest is, zijn realistisch weergegeven. Sommige mensen zullen het boek daarom misschien te mannelijk en grimmig vinden, maar ik vind het een top actiethriller.
Echt een van de beste debuten die ik ooit al gelezen heb. Ik hoop dan ook dat Ronnie er nog veel mag schrijven. Ik kijk er alvast naar uit!

Oorspronkelijke recensie op hillybillybeauty.nl

Tijdens mijn zomervakantie heb ik heerlijk veel boeken gelezen. Eentje daarvan was Operatie Hanokmin van Ronnie Rokebrand. Een thriller die mij zeer heeft verrast. Wellicht dat door de fel roze cover dit boek niet zo snel door mannen zou worden opgepakt in de boekhandel, maar ik kan je verzekeren dat mannen dit boek super zullen vinden! Want onderwerpen als terreur, Al-Qaida en gruwelijke scènes is dit boek niet voor tere zieltjes.
Achterflap
“De Nederlandse journalist Mike is er in Senegal getuige van dat een vrouw op gruwelijke wijze om het leven wordt gebracht. Het zijn beelden die hem in zijn dromen blijven achtervolgen. Wanneer hij na anderhalf jaar naar Rwanda reist is zijn beroep nog slechts een dekmantel voor zijn deelname aan een geheime internationale missie in samenwerking met de geheime diensten van Israël en Frankrijk. Het doel van deze samenwerking is het voorgoed uitschakelen van een van de gevaarlijkste mannen op het Afrikaanse continent en het vernietigen van een opleidingskamp van de terreurorganisatie Al-Qaida.
Als een vliegtuig met daarin de Rwandese president Habyarimana en de president van Burundi Ntaryamira met twee SAM 7 raketten wordt neergeschoten, werkt dat als een lont in het kruitvat en laait de stammenstrijd tussen de Hutu’s en de Tutsi’s weer op.
Een bloedstollend spannende thriller en de onrafeling van een complex en onvoorstelbaar complot.”

Ik was heel even bang dat ik moeilijk in het boek zou komen omdat ik zelf niet heel veel van Afrika, Hutu’s en Tutsi’s afweet. Omdat de politieke strijd van verschillende landen uit dat continent aan bod komt was ik even angstig of het verhaal niet als een soort informatie-bom op mij zou afgevuurd worden. Gelukkig weet Ronnie Rokebrand heel gedoseerd de informatie los te laten om ook lezers zoals ik bekend te laten worden met de politieke strijd.
Meteen in het begin van het boek ben je getuige van een gruwelijke moord. De auteur beschrijft deze slachtpartij (want iets anders kan je het niet noemen) heel gedetailleerd en dit zet meteen een duidelijk standpunt neer: dit is geen boek voor watjes!
Als lezer zal je snel merken dat Rokebrand weet waar hij over schrijft. Alle onderwerpen die worden beschreven, zoals de kwestie in Rwanda, de onrust tussen Hutu’s en Tutsi’s, terreur, wapens, alles komt zeer geloofwaardig over en heel duidelijk beschreven. Dit geeft het verhaal een levensechte sfeer en voel je de spanning opbouwen. Ook geeft het verhaal heel veel kennis en informatie aan de lezer en vond ik het naast dat ik het een spannend verhaal vond, ook een heel interessant boek die mijn kennis heeft verruimt.
Wat tijdens het lezen vaak door mijn hoofd schoot was het feit dat ik dit boek écht een “mannenboek” vind, maar ook zeker door vrouwen gelezen kan worden. Dit boek is uitermate geschikt ook voor mannen die nog niet zo heel veel van lezen houden, maar graag toch een boek willen lezen. Pak dit boek! Absoluut gegarandeerd dat mannen dit boek zullen verslinden!
Tijdens het verhaal volgen we Mike die zijn spannende en levensgevaarlijke missie probeert te volbrengen. Hij wil wraak nemen op de moord van Michelle waar hij getuige van was. De schrijfstijl van Rokebrand is prettig en door de duidelijke taal en duidelijke uitleg van bepaalde situaties en tradities raak je niet verward. De verhaallijn is hierdoor makkelijk te volgen en het plot is zéér goed! Een verrassend plot die je niet zal teleurstellen.
Mede door de veel waargebeurde elementen die Rokebrand in het verhaal heeft verwerkt blijf je als lezer geboeid. Het verhaal heeft mij geen enkel moment ongeïnteresseerd weten te krijgen door de beeldende manier van schrijven van verschillende landen en omgevingen. Een absoluut zeer geslaagd thrillerdebuut!

'Operatie Hanokmin' is weliswaar een fictief verhaal maar er Zijn gelijkenissen met bestaande personen en gebeurtenissen.

Op het voorblad las ik deze hier heel toepasselijke woorden:
'Sommigen hebben het gewild, anderen hebben het gedaan, en iedereen heeft het laten gebeuren.' - Tacitus

Mike is sinds zestien jaar een Nederlandse journalist en oorlogscorrespondent. Als hij voor zijn werk naar Senegal gereisd is wordt hij getuige van de gruwelijke moord op een vrouw die hij nog maar kort kende, maar wel graag mee omging. De beelden van deze moord zullen hem in zijn dromen blijven achtervolgen.

Anderhalf jaar later reist Mike naar Rwanda met zijn beroep als dekmantel. Hij neemt inmiddels deel aan een internationale missie. Het doel van deze internationale samenwerking met de geheime diensten van Israël en Frankrijk is het voorgoed uitschakelen van kolonel Faustin Yesula; hij is een van de gevaarlijkste mannen op het Afrikaans continent. Bovendien staat het vernietigen van een opleidingskamp van Al-Qaida hoog op de agenda. Deze terreurorganisatie mag door dit kamp geen toevoer van terroristen krijgen.

De realiteit is duidelijk aanwezig in dit thrillerdebuut van Ronnie Rokebrand. Veel van de beschreven gebeurtenissen hebben een vrij actuele achtergrond. Mike gaat verder in zijn strijd als een vliegtuig met de president van Rwanda met SAM 7 raketten wordt neergeschoten en de stammenstrijd tussen Hutu's en Tutsi's laait weer op. Met name Al-Qaida en de strijd tussen Hutu's en Tutsi's zijn heel aangrijpend.
Wat ook opvalt zijn de duidelijke omschrijvingen van de omgeving waarin een en ander zich afspeelt; zowel het platteland als de steden worden dusdanig beschreven dat je het om je heen ziet ontstaan. Je waant je steeds midden in het verhaal! Zijn achtergrond als reisboekenschrijver komt hier goed van pas.

'Bewegingloos en doodstil bleef ik onder de vloer liggen; iedere ademhaling kon fataal zijn. Ik moest bijna overgeven toen het bloed van een van de afgeslachte familieleden tussen de klieren in de houten vloer doorsijpelde en over mijn gezicht druppelde. De jongemannen gingen pas weg toen de flessen leeg waren en ik de eerste geuren van de ontbindende lichamen bespeurde. Het was de tweede keer in mijn leven dat ik mij zo helder bewust was van mijn vergankelijkheid.'

De heftige scenes in 'Operatie Hanokmin' zijn niet geschikt voor gevoelige mensen. Het gaat er soms heel rauw aan toe in deze thriller; het is een vlijmscherpe thriller die de realiteit niet schuwt.
Deze thriller heeft me nog een hele tijd wakker gehouden.

Een thriller-debuut van een reisboekenschrijver. Daarmee is Operatie Hanokmin een verrassend debuut. De inhoud is afwisselend, met verschillende steden en landen als achtergrond. De schrijver wisselt actie af met beschrijvingen van het landschap, zodat je a.h.w. meereist in de omgeving, en met beknopte, doch relevante achtergrondinformatie, zodat je snapt wat er (geschiedkundig en/of maatschappelijk) in het betreffende land aan de hand is. Daarnaast wisselen de scenes zich af omdat je in verschillende landen en in verschillende actiescenes terecht komt.

Ik ben enthousiast over dit boek omdat er zoveel waar-gebeurde elementen in dit boek verwerkt zijn. Dat maakte dat ik geboeid bleef lezen. Ik heb me nooit zo verdiept op de gebeurtenissen in Rwanda, maar de manier waarop de Hutu’s in dit boek zo makkelijk beinvloed werden en tekeer gingen op de Tutsi’s heeft me geraakt. Wat een onrecht en wat een afschuwelijk bloed-vergieten.

Ik was benieuwd naar de linken met werkelijkheid en naar de internationale linken. Die internationale linken kwamen zeker terug, de spanning ook, maar wat ik extra leuk vond was dat de reisboekervaring van de schrijver deels terug was te lezen door landschapbeschrijvingen en door korte achtergrondinfo. Daarnaast bood dit boek meer dan ik verwachtte omdat de verhaallijn goed is opgebouwd en er veel spannende scenes in zaten.

De titel betreft een geheime operatie, verwijzend naar de Engel der Wraak en naar een eerdere afdeling vanuit Israel die wereldwijd jacht maakte op misdadigers uit de WOII. De hoofdpersoon Mike wil wraak nemen nadat hij getuige is geweest van de moord op Michelle. Als hij dan zelf weer wordt belaagd, wordt hij geholpen door Ayala, die hem samen met de Israelische geheime dienst de kans geeft om wraak te nemen. Hij krijgt een korte en intensieve training om het strijdveld van de geheime inlichtingendienst op te gaan en gaat daarna met een team Rwanda in. Daar gaat hij op jacht naar de moordenaar van Michelle en naar een IS-bolwerk. Hij wordt getuige van de stammenstrijd en een IS-trainingskamp, waarbij hij zijn missie wil volbrengen maar ook moet overleven.

Mike gaat als journalist en komt terecht in een wereld van de Afrikaanse politiek en geheime diensten. Een wereld waarin niemand elkaar vertrouwt als je leven je lief is.
Dit boek was voor mij een uitstapje, bijzonder om te lezen en ik raakte na de eerste pagina’s helemaal geboeid door het verhaal.
Ronnie Rokeband beschrijft de emoties en belevenissen van Mike, de journalist heel intens. Je leeft met hem mee en kijkt met hem mee naar de situatie die zich in Afrika en Israël afspeelt. De beschrijving van de stammenstrijd tussen Hutu’s en Tutsi’s is gruwelijk en levensecht beschreven. Ik zag de mensen zo voor mij liggen.
Het nieuws lag bij mij op schoot. Het is een heel spannend verhaal en ik twijfelde soms echt of het wel fictief was wat zich daar afspeelde. Voor mannen en vrouwen die van thrillers houden, niet zomaar thrillers maar verhalen die je kippenvel bezorgen en laten nadenken of datgene wat je op het nieuws hoort wel zo ver van je bed is als we allemaal denken.

Ronnie Rokebrand heeft mij zeer verrast met zijn thrillerdebuut “Operatie Hanokmin”. De Nederlandse Journalist Mike neemt deel aan geheime internationale missie naar Rwanda waar o.a. een opleidingskamp van Al-Qaida vernietigd dient te worden. In zeer goed geschreven korte hoofdstukken en goed belichte karakters neemt Rokebrand mij mee naar het Afrikaanse wespennest waar deze terreurorganisatie ook zijn alles vergiftigende vleugels heeft uitgestrekt. Voor deze thriller dien je een stevige maag te hebben want geweld wordt niet geschuwd. Dit om het verhaal ondersteunen en de schrijnende situatie terplaatse te verduidelijken, deze scenes zijn heftig maar vooral realistisch geschreven. Ik denk dat Rokebrand een zeer goed beeld middels deze thriller heeft geschetst van de situatie in deze regio en eigenlijk weet ik niet of ik daar nu zo blij mee moet zijn… een debuut om van te dromen!

Al vanaf de eerste zinnen is het duidelijk dat Rokebrand er een zeer directe schrijfstijl op na houdt
Er is geen ruimte voor ellenlange omschrijvingen of lyrische gedachtegangen.
Het is zeer rechttoe, rechtaan, maar daarom niet minder goed. Deze schrijfstijl tilt het boek naar een hoger niveau. Dit verhaal vraagt om deze stijl.
Rokebrand blijft oog voor detail hebben in zijn debuutthriller. In deze spannende thriller mengt hij fictie met vele feiten. Vaak gruwelijk, soms angstaanjagend, maar steeds pijnlijk realistisch.
Het boek is geschreven met een grote kennis van zaken, dit maakt wel dat het af en toe moeilijk wordt om te volgen, gezien de grote hoeveelheid aan namen en groeperingen. Pen en papier (en google) kunnen hierbij helpen.
In de eerst helft van het verhaal is Mike, het hoofdpersonage, nog redelijke stuntelig en soms zelfs een beetje ongeloofwaardig. Maar na zijn training, verandert hij in een zeer actief en dynamisch personage, wat het verhaal alleen maar ten goede komt.
In het boek zijn verschillende thema’s mooi in elkaar verweven. Rassenhaat, wraak, dood en verdriet, maar gelukkig is er ook een vleugje romantiek.
Verder gebruikt Rokebrand zijn achtergrond van reisboekenschrijver zeetr mooi doorheen het boek heen. Met enkele goed gekozen zinnen weet hij het landschap te beschrijven, of deelt hij een beetje achtergrondinformatie mee. Hij doet dit op zo een knappe wijze, dat het nooit de vaart uit het verhaal haalt, maar dat je je toch onmiddellijk aanwezig waant in de regio of de omgeving waar het verhaal zich afspeelt.
Wat er duidelijk primeert in het verhaal is de actie en het geweld, deze krijgen alle aandacht. Daarbij komen dan de feiten en de omgeving, en op de laatste plaats de uitwerking van de personages.
Dit lijkt mij een bewuste keuze van de auteur, hij wil geen tijd verliezen in het uitdiepen van de personages, hij wil de lezer confronteren met de gruwelijkheden, de wreedheden en de feiten. Hij slaagt hier zeer goed in.

Het is een mannenboek, dat staat buiten kijf. Maar ook van dit mannenboek, heb ik als vrouw kunnen genieten.
Ik geef het boek graag een zeer verdiende 3,5 ster.