Apollo’s ondergang

Wat als de plek waar je naartoe gaat, gevaarlijker voor je is dan de plek waar je vandaan komt?

Lester wordt door zijn moeder naar de jeugdinstelling Dr. Predikman gestuurd, omdat ze zijn opvoeding niet langer aankan. Hij is te onhandelbaar geworden. Bij de jeugdinstelling staat, eigen verantwoordelijkheid en zelf beslissen voorop. Lester vraagt zich echt af of dat wel klopt. Waarom zijn er anders zoveel regels en staat er een hek om het terrein?

Iedere nieuweling krijgt een ouderejaars als begeleider toegewezen en voor Lester is dat Apollo. Lester ziet onmiddellijk dat hij uit moet kijken voor Apollo. Hij heeft iets kwaadaardigs over zich. Dan wordt Lester ook nog, van verschillende kanten, gewaarschuwd voor Apollo, maar niemand wil precies zeggen waarom. Lester begint het hele zaakje steeds minder te vertrouwen.

“Die uitleg gaf me een duidelijk beeld, en dat bezorgde me een vieze smaak in mijn mond, maar ik slikte en zei: ‘Zo erg kan het toch niet zijn?’ ‘O, nee? Vraag maar aan Jazeed.’ Ik keek Jazeed vragend aan. Die zei niets, maar hij knikte en bewoog snel met zijn hand langs zijn gezicht, alsof hij een dreigende tijgermug wilde afweren. De blik in zijn ogen werd iets donkerder.” Rom Molemaker

Lester neemt zich voor om onzichtbaar te zijn voor Apollo, maar dat lijkt niet te lukken. Wat is er toch aan de hand bij deze jeugdinstelling?

Apollo’s ondergang van Rom Molemaker is een fascinerende jongerenthriller.

De setting die is gekozen voor deze thriller, vergroot de beklemmende sfeer. Je krijgt het gevoel dat Lester nergens heen kan. Hij is daar tenslotte door zijn moeder naartoe gebracht, en hij wordt binnengehouden door een groot hekwerk.

Behalve over Lester, wordt er niet veel over de personages vrijgegeven. Zij blijven allemaal wat op de vlakte wat, in dit verhaal, van toegevoegde waarde is. Doordat je niet veel van ze weet en niemand echt kent, moet je meer gissen naar antwoorden.

De informatie wordt door Rom Molemaker maar mondjesmaat vrijgegeven. Je hebt wat vermoedens over wat er nu speelt bij de jeugdinstelling, maar eigenlijk is niets echt zeker. Pas bij de ontknoping weet je wat er allemaal speelt en heeft gespeeld.

De opbouw en de vertelwijze van Apollo’s ondergang heb ik als erg prettig ervaren. Het verhaal is lekker spannend en het plot is best verrassend. Kortom, een plezierig boek om je door mee te laten voeren. Het krijgt 4 sterren van mij.

Deze recensie schreef ik voor, en is terug te vinden op, de blog In de Boekenkast: https://indeboekenkast.com

Rom Molemaker heeft al behoorlijk wat jeugd en Young Adult boeken op zijn naam staan maar toch is dit het eerste boek wat ik van hem lees. Ik had dus totaal geen verwachtingen van zijn schrijfstijl of iets dergelijks en ging onbevooroordeeld aan ‘Apollo’s ondergang’ beginnen.
De cover van het boek vind ik opvallend en spreekt mij aan door de donkere kleurstelling, de glanzende zwarte takken die over de voorkant lijken te kruipen en tegelijkertijd op aderen in een oog lijken. Het heeft een duistere, spannende uitstraling en zorgt bij mij voor nieuwsgierigheid naar het inhoudelijke verhaal.
De proloog is kort maar krachtig en intrigeert op zo’n manier dat je wilt weten wat eraan vooraf is gegaan. Het maakt tegelijkertijd een soort van belofte voor de rest van het verhaal, in ieder geval vergroot het “hier klopt iets niet” gevoel. Oftewel gauw tijd om verder te lezen.
“Slaap is een weg die over heuvels en door dalen loopt. Boven op de heuvels is de slaap het lichtst.”
Het verhaal wordt vertelt vanuit één hoofdpersonage, Lester. Vanuit zijn beleving observeer je, maak je mee en vorm je eigen gedachtes over wat er gaande is. De jeugdinstelling waarin hij verblijft zie je door zijn ogen. Die instelling komt op mij overigens realistisch over en komt dicht in de buurt van mijn voorstelling over de jeugdinstelling waar ik vroeger altijd langs kwam met de trein.
Ondanks dat het een goede les betreft in deze YA die uiteindelijk aanbod komt en er behoorlijk wat realiteitszin naar bovenkomt blijft het voor mij enigszins voorspelbaar wat er gaat gebeuren, hoe het zal verlopen en af zal lopen. Ik vind dit niet erg want heb alsnog met interesse het verhaal gelezen en vind het een aanrader voor de Young Adult doelgroep. De doelgroep die zich denk ik gemakkelijker kan identificeren met het hoofdpersonage en de personages eromheen.
“Ze gingen zonder iets te zeggen bij me staan, links van me, rechts van me en achter me.”
De schrijfstijl leest comfortabel, moeiteloos en vlot. Heel soms vind ik dat er wel iets meer afwisseling in woord en zinsgebruik mag zijn maar dat is smaak gebonden en niet van verder belang. Er wordt subtiel gebruik gemaakt van beeldspraak wat ik bijzonder waardeer altijd, omdat het net wat meer diepgang geeft aan een gevoel van een karakter. Geen idee waarom maar ik hou nu eenmaal van metaforisch taalgebruik en stel mij gemakkelijker visueel voor hoe het zal zijn of zal voelen.
“De oppervlakte van het meer was vlak en stil met hier en daar een kleine rimpel. Daaronder lag een donkere diepte die niemand kon zien.”
Ik vind het boek een aanrader voor de beoogde doelgroep. Zelf zal ik minder snel een volgend boek van de schrijver pakken om te lezen maar ik heb wel met plezier dit verhaal gelezen.

Lester is een lastig opvoedbare puber volgens zijn moeder, zijn vader is met de noorderzon vertrokken . Volgens zijn moeder gaat het niet meer en ze stuurt Lester naar tehuis, voor zijn eigen bestwil.

Lester krijgt daar een mentor toegewezen , Apollo, een ouderejaars waar iedereen een hekel heeft. Hij wordt door zijn nieuwe vrienden voor Apollo gewaarschuwd. Maar Lester is niet bang en zou hem het liefst een lesje leren . Hij heeft het best moeilijk in het tehuis, er zijn nog meer regels dan thuis. Hij heeft maar een paar mensen die hij vertrouwd, maar zijn ze ook te vertrouwen? Als er dan iets gebeurd met Apollo, heeft iedereen wel een idee wie er bij betrokken is . Ook Lester… weet hij wat er precies gebeurd is? Hoe zal dit aflopen?

Lester is een puber van een jaar of 15-16, dat laat de auteur in het midden. Hij schijnt lastig te zijn qua karakter al vind ik dat erg mee vallen. Hij is gewoon een normale puber met zijn eigenaardigheden maar zeker geen vervelende jongen. Apollo is pas raar , je krijgt geen hoogte van hem en hij jaagt iedereen de stuipen op het lijf met zijn rare acties. Jazeed is een aparte jongen, je weet niet wat je aan hem hebt maar hij is wel aardig. Dan heb je nog Charmaine, het vriendinnetje van Apollo, ook een apart meisje. En Ceciel, een meisje waar Lester nog het beste mee kan opschieten want zij lijkt het meest normaal.

Het verhaal begint met een spannende proloog, waardoor je meteen wil weten wat er aan de hand is en wie daar achter zit. Je wilt het weten dus je moet verder lezen. Wat gebeurd er allemaal in “de Predikman” zoals het tehuis heet. Pas aan het eind komt je erachter, dat zag ik niet aankomen.

De sfeer is goed omschreven, je ziet de omgeving zo voor je. Je kan je goed inleven in de karakters.

De hoofdstukken zijn kort en het boek is niet dik, nog geen 160 bladzijdes.

De auteur schijft in makkelijke taal , met begrippen die iedereen kent . Het speelt zich af in onze tijd want het woord “Brexit’ wordt genoemd. Het is echt een boek gericht op de doelgroep van YA, 14-16 jaar. De personages zijn zeer herkenbaar en de rode draad van het boek, thema’s als vertrouwen, overleven, opvoeden , pesten zijn erg actueel. Ook als je geen YA meer bent.

Ik geef het 4 sterren

Met Apollo’s ondergang heeft Rom Molemaker diverse actuele thema’s onder jongeren aangesneden en aan meerdere kanten belicht. De personages hebben meer met elkaar gemeen, dan dat ze in de eerste plaats met elkaar beseffen. Jonge lezers zullen zich dan ook met de karakters kunnen identificeren. Molemaker schrijft vlot en het verhaal komt goed over. Hij laat zijn lezers vooral het einde deels zelf invullen en er is sprake van een beklemmende, onderhuidse spanning. Het zit knap in elkaar en zet ook volwassenen aan het denken. De moeite waard.

Rom Molemaker- Apollo's ondergang

Lester Stevens is thuis onhandelbaar. Zijn moeder stuurt hem naar een tehuis, waar hij opnieuw opgevoed zal worden. Het idee kwam niet van haar, maar van een man die echt heel erg creepy is. Een soort sekte leider, die heel erg in god gelooft, maar op een manier waar je haren van rechtop gaan staan. Lester wil er niets mee te maken hebben. Dus wordt hij naar het Predikman gestuurd. Daar krijgt hij meteen het gevoel dat er iets niet in de haak is. Een jongen die Apollo heet, moet hem wegwijs maken. Maar iedereen is bang voor deze jongen. Waarom? Lester is van nature heel nieuwsgierig. Dit zal hij af moeten leren, of hij is goed de klos. Apollo maakt Lester kwaad en nog nieuwsgieriger. Hij besluit om op onderzoek uit te gaan. Hierbij trekt hij een beerput open , die beter gesloten had kunnen blijven.... Of toch niet?

Je krijgt een kijkje in het leven van Lester en leert hem vrij goed kennen. Dat hij daar niet voor niets zit, is wel duidelijk. Hij heeft problemen. Alle jongeren daar, zitten er om een reden. Alleen Apollo is een mysterie. Waarom zit hij daar?

Aan de ene kant denk je steeds: Lester doe voorzichtig! Maar, je wilt ook weten wat er aan de hand is, als dat stapje voor stapje duidelijk begint te worden, ga je echt je nagels afbijten. Want in je achterhoofd denk je: wat als dit echt kan gebeuren in gesloten instellingen? Je bent daar over gelaten aan de genade van de mensen die daar de boel runnen. Het is een vertrouwenskwestie, dat realiseer je, je dan echt.

Maar wat als.... wat als het echt voorkomt? Is er wel controle op? Dit idee liet me niet meer los en kroop onder míjn huid. En dat is precies de bedoeling van dit boek, denk ik. Het is niet een pageturner, kwa spanning. Het is een pageturner als je van boeken houdt, die onder je huid kruipen, zeker weten!

Het leest vlot en je vliegt er doorheen.

De cover is echt heel mooi. Hou het boek maar eens in het licht! Dan zie je de bomen/ het bos van het Predikman.

Ik geef het boek 4sterren.****

Apollo’s ondergang is een spannend, mysterieus en intrigerend verhaal over een jongen Apollo die veel macht uitoefent in de jeugdinstelling Dr. Predikman. Het verhaal heeft veel potentie, maar had nog verder uitgewerkt kunnen worden. Desondanks is het een vlot verhaal dat erg makkelijk wegleest. --> Vanaf 5 december is de hele recensie te lezen op mijn blog: https://www.elinebooks.com/

Apollo's ondergang (****)
Rom Molemaker
Uitgeverij Holland

Synopsis
Lester Stevens is thuis puberaal en onhandelbaar geworden en zijn moeder heeft hem en zijn gedrag niet meer onder controle. Ze besluit hem naar een particulier instituut, het Predikman, te sturen waar ze hem de normen en waarden van het leven proberen bij te brengen.
Onder het toeziend oog van een ouderejaars, Apollo Vrieling, leert Lester zijn nieuwe verblijfplaats en zijn bewoners kennen. Alleen heeft Apollo de neiging om Lester te kleineren en in discrediet te brengen. Dit leidt tot opstandigheid bij Lester en hij probeert Apollo onderuit te halen. Lester wordt bijgestaan door zijn nieuwe vrienden en wanneer er steeds meer details over Apollo naar buiten komen, krijgt alles een onverwachtte wending.

Quote
De dagen gingen voorbij, niet als een snelstromende rivier, maar gestaag, de een na de ander. De kou ging uit de lucht en het werd langzaam meer en meer lente. En zonder te beweren dat ik me nou zo thuis voelde op het Predikman, ik raakte steeds meer gewend.

Recensie
Deze Young Adult Thriller brengt de problemen van opgroeiende pubers aan de orde. Soms zijn de gedachten van deze jongeren oncontroleerbaar en hebben ze extra sturing nodig. Het is auteur Rom Molemaker goed gelukt om inzicht te geven in wat er op sommige momenten in de hoofden van de jongeren omgaat. Dit resulteert in een goed geschreven verhaal met herkenbare personages en situaties. In de personages zit genoeg diepgang om je een voorstelling te kunnen maken van hun gedrag en problemen. Soms was ik naar net iets meer details op zoek maar voor het verhaal was het duidelijk niet noodzakelijk.

De omgeving is idyllisch te noemen, met het bos en het riviertje rondom de huizen van de bewoners van het instituut. En het grote grasveld in het midden. Maar bij de benaming van "particulier instituut" past dit dan weer wel.
Door de samenloop van omstandigheden, die normaal overkomen, brengt dit verhaal voldoende spanning met zich mee en maakt het nieuwsgierig naar het verdere verloop en de afloop van het verhaal.

Al met al een echte aanrader en ik hoop nog veel van deze auteur te lezen.