Maandagskinderen

Goed verhaal, verrassend einde, maar toch...
Dit is nu het tweede boek dat ik lees van Arnaldur Indridason & de tweede keer op rij dat er iets aan zijn schrijfstijl mij niet ligt.
Ik vind het héél moeilijk om er de vinger op te leggen van wat er mij precies stoort.
Misschien de té uitgebreide omschrijvingen of het gebrek aan spanning?
Het is zéker geen slecht boek, maar voor mij persoonlijk ook geen topper helaas.
Vreemd, als ik zo alle lovende commentaren hoor :)
Een geluk dat iedere lezer anders is natuurlijk...

Deze politieroman verscheen lang voor het wereldwijde succes van de serie boeken over rechercheur Erlendur in 1997 in IJsland (in 2005 in het Nederlands).
Twee mensen sterven op dezelfde winterdag. Een schizofrene man, al 25 jaar in een psychiatrische inrichting, veroorzaakt een opstand, pleegt dan zelfmoord door van zeshoog te springen. Zijn 10 jaar jongere broer zag het gebeuren. Bijna gelijktijdig vliegt elders een huis in brand. Moord door brandstichting. Het slachtoffer was vastgebonden en was een oude onderwijzer, die vervroegd uittrad omdat hij geen orde meer kon houden. Is er een verband tussen de twee gebeurtenissen?
Dit boek is een aanklacht tegen de farmaceutische industrie. Hoe die bezuinigende overheden hielp om patiënten plat te spuiten en na een tijd naar huis te sturen, waarna van alles misgaat. En hoe prototypes van psychofarmaca werden getest op arme kinderen met leerproblemen, is de rode draad in deze thriller. Ook nog verwijzingen naar Duitsland en Korea en naar een man in een IJslandse villa met gezicht op zee en goede connecties.
Er is veel te ontdekken en genieten in dit politieonderzoek, want echte moorden zijn zeldzaam in IJsland. En gaandeweg blijken het er veel meer te zijn…
Misdaadboeken van Scandinavische auteurs zijn vaak somber en donker. Dit boek over een winter in IJsland ademt duisternis en ongeluk en falen van God of de overheid op bijna elke pagina. Niemand lijkt gelukkig of met een andere partner te leven. Brr.
Wel goed beschreven.

De eerste in de serie met commissaris Erlendur Sveinsson; latere delen zijn beter en wat geloofwaardiger. Zeker niet slecht dit deel, soms wat zweverig, best spannend, maar Erlendur c.q. Indridason moesten zich nog ontwikkelen.

Geschreven bij Maandagskinderen

IJzersterk verhaal, in het begin een beetje traag op gang komend, maar eenmaal halverwege niet meer weg te leggen! Opvallend is dat er zeer weinig vrouwen in voorkomen, maar het maakt het verhaal zeker niet minder interessant; ik heb het niet gemist. Lastig vond ik de namen van enkele karakters, de schrijver had beter iets meer internationaal gangbare namen kunnen kiezen, dit vertraagt af en toe het lezen. Maar Maandagskinderen is wat mij betreft een aanrader; ik ga ook zeker meer van deze schrijver lezen.

Geschreven bij Maandagskinderen

Na Noorderveen heb ik dit boek gelezen, hoewel dit boek eerder is geschreven dan Noorderveen. Ook dit boek heb ik met veel plezier gelezen. Gaanderweg neemt het boek een aantal onverwachte wendingen. Het eind is vrij bizar, maar dat neemt niet weg dat ik dit boek zeker een van de betere vond die ik laatst heb gelezen. Net als Noorderveen blijft dit boek ook nu nog in mijn gedachten hangen.

Geschreven bij Maandagskinderen

Ik kende de schrijver nog niet. Wat een bijzonder boek, een apart verhaal. Het blijft je bezighouden waardoor je het boek steeds weer pakt. De Ijslandse namen lezen wel wat lastig maar daar ben ik gewoon overheen gaan lezen. Al met al de moeite waard! Ik ben benieuwd naar zijn andere beoken!

Geschreven bij Maandagskinderen

Een van de betere boeken van Indridason.

Las het boek vroeger reeds, en bij het herlezen is het nog steeds steengoed.

Indridason voegt dat stukje fantasie toe dat het geheel echt " beangstigend " maakt

Geschreven bij Maandagskinderen

Dit boek was bijzonder mooi! Nog net geen 5 sterren (net "das Parfum" 5 sterren gegeven, daar haalt deze het toch echt niet bij). Maar ook dit boek kent onverwachte wendingen en is en blijft spannend tot het einde. Dus wat dat betreft...

Geschreven bij Maandagskinderen

Als je in dit boek eenmaal een begin hebt, moet je blijven lezen tot het uit is! Het blijft bladzijde na bladzijde verrassend. Een echte pageturner!

Spannend boek waarin langzaam wordt toegewerkt naar de oplossing. Gedurende het boek krijg je inzicht in het leven van de hoofdpersonen. Uiteindelijk ga je toch een beetje houden van Erlendur!