Madame Jeanette roman

Wat een mooi boek! Ik kon het maar met moeite wegleggen 's avonds. Zowel de verhaallijn in het heden als de hoofdstukken die gaan over de kindertijd van de hoofdpersoon vond ik erg mooi en grappig geschreven, maar tegelijk ook erg verdrietig voor kleine Leonora die achterblijft wanneer haar moeder overlijdt. De karakters van de kookcursus zijn zo levendig beschreven, ik zou ze graag leren kennen! Daarnaast kreeg ik van dit boek veel zin Surinaams eten en om ook een kookcursus te volgen zoals Leonora doet. Ik raad dit boek iedereen aan!

Geschreven bij Madame Jeanette

Madame Jeanette Mireille Geus
Uitgeverij Nieuw Amsterdam
Paperback 272 pagina's
Een nieuwe roman van Mireille voor mij maakt altijd nieuwsgierig. Na vele kinder/jeugd/young adult haar tweede volwassenenroman.
Wat voor een, een roman autobiografisch met fictie. Eenmaal begonnen in de roman blijf je lezen en dat is alleen al vanwege de prettige schrijfstijl.
Maar er is veel meer waarom je blijft lezen:
Leonora is de hoofdrolspeelster in het verhaal. Op negenjarige leeftijd van Leonota komt haar moeder wegens ziekte te overlijden. Dan begint het gebeuren dat de vader van Leonora het gezin uiteen laat vallen en komt ze bij een tante terecht. Gescheiden van broers en zusje.
Jaren later verlaat Kenneth haar vriend haar en wat doe je om niet alleen te zijn met de kerstdagen. Leonora gaat op een kookcursus, een.Surinaamse kookcursus. Haar moeder was Surinaamse en vader Nederlander.
Op eerste kerstdag zullen de cursisten allemaal deelnemen aan het diner.
Tijdens de kookcursus komt er, mede doordat ze alleen in het leven staat, nu haar vriend ervandoor is, komt er veel los van heden en verleden.
Vrolijke mooie gebeurtenissen worden afgewisseld met passages waar ik een brok van in mijn keel kreeg. Kleine gebeurtenissen die veel indruk achterlaten.
Het leven van Leonora was niet makkelijk, een vader die dronk. Het bij diverse familie en vrienden wonen in plaats van thuis.
Je wordt meegenomen tijdens de kookclub naar het verleden, de gesprekken met de overige cursisten en uiteindelijk welke weg ze zal gaan. Wat er allemaal is gebeurd wordt zo duidelijk verhaald en maakt het verhaal compleet. Er waren tranen van het lachen en de brok in de keel.
Indrukwekkend, ontroerend, humoristisch, teder, Surinaamse kookkunst waardoor de titel Madame Jeanette wel duidelijk is, wordt gebruikt in R

Een geweldig boek! Ik heb dit boek in één adem uitgelezen! Wat een prachtig verhaal en wat meeslepend geschreven….Ik kon niet stoppen met lezen en zag alle personages zó voor me. En nu ik het uit heb mis ik Leonora en haar vriendinnen. Een aanrader!

Leonora blijft verward en ontredderd achter als haar vriend haar verlaat omdat hij geen ‘thuisgevoel’ bij haar heeft. Hij verwijt haar onder andere dat er geen liefde in haar eten zit omdat ze nooit zelf kookt. Als Leonora een advertentie ziet voor een Surinaamse kookcursus besluit ze zich op te geven, in de hoop dat ze haar geliefde ‘naar zich terug kan koken’. Maar tijdens het koken komen naast de geuren en smaken ook de herinneringen aan haar jeugd naar boven. Een jeugd waarin ze na de dood van haar Surinaamse moeder heeft moeten overleven in een wereld die ze nog niet begrijpen kon.
De beschrijvingen van de kooksessies – waarbij de geuren, kleuren en warmte je van de bladzijden tegemoet komt- worden afgewisseld met fragmenten over schrijnende gebeurtenissen uit haar jeugd, waarin geleidelijk duidelijk wordt hoe ze als kind na de dood van haar moeder haar best heeft gedaan een onmogelijke taak op zich te nemen.
Tijdens de kookcursus leert Leonora niet alleen met hart en ziel te koken, maar komt ze ook weer in contact met haar kwetsbaarheid en die van de andere cursisten.
Een hartverwarmend en meeslepend boek over liefde en vertrouwen.

Geschreven bij Madame Jeanette

Een mooi en indringend verhaal

Prachtig weergegeven herinneringen, met tranen in mijn ogen gelezen.
Mooie opbouw van verhaal en dialogen.
Een absolute aanrader!

Duimpje omhoog.

Madame Jeanette Mireille Geus
Uitgeverij Nieuw Amsterdam
Paperback 272 pagina's
Een nieuwe roman van Mireille voor mij maakt altijd nieuwsgierig. Na vele kinder/jeugd/young adult haar tweede volwassenenroman.
Wat voor een, een roman autobiografisch met fictie. Eenmaal begonnen in de roman blijf je lezen en dat is alleen al vanwege de prettige schrijfstijl.
Maar er is veel meer waarom je blijft lezen:
Leonora is de hoofdrolspeelster in het verhaal. Op negenjarige leeftijd van Leonota komt haar moeder wegens ziekte te overlijden. Dan begint het gebeuren dat de vader van Leonora het gezin uiteen laat vallen en komt ze bij een tante terecht. Gescheiden van broers en zusje.
Jaren later verlaat Kenneth haar vriend haar en wat doe je om niet alleen te zijn met de kerstdagen. Leonora gaat op een kookcursus, een.Surinaamse kookcursus. Haar moeder was Surinaamse en vader Nederlander.
Op eerste kerstdag zullen de cursisten allemaal deelnemen aan het diner.
Tijdens de kookcursus komt er, mede doordat ze alleen in het leven staat, nu haar vriend ervandoor is, komt er veel los van heden en verleden.
Vrolijke mooie gebeurtenissen worden afgewisseld met passages waar ik een brok van in mijn keel kreeg. Kleine gebeurtenissen die veel indruk achterlaten.
Het leven van Leonora was niet makkelijk, een vader die dronk. Het bij diverse familie en vrienden wonen in plaats van thuis.
Je wordt meegenomen tijdens de kookclub naar het verleden, de gesprekken met de overige cursisten en uiteindelijk welke weg ze zal gaan. Wat er allemaal is gebeurd wordt zo duidelijk verhaald en maakt het verhaal compleet. Er waren tranen van het lachen en de brok in de keel.
Indrukwekkend, ontroerend, humoristisch, teder, Surinaamse kookkunst waardoor de titel Madame Jeanette wel duidelijk is, wordt gebruikt in R

Het boel gaat over vrouw die als meisje jong haar moeder verliest en vervolgens een behoorlijk nare jeugd heeft. Haar partner heeft haar verlaten omdat zij hem geen “thuisgevoel” bood. Om hem terug te winnen gaat ze een kookcursus volgen. Dat roept allerlei herinneringen aan haar jeugd bij haar op.
Het boek heeft een zwaar onderwerp, maar is geen tranentrekker. Er blijft altijd een bepaalde luchtigheid aanwezig. Persoonlijk vind ik dat heel prettig. En je krijgt er enorme trek van!

Mireille weet je te raken met dit prachtig geschreven boek. Ik heb het in één adem uitgelezen. Het verhaal laat je lachen, huilen, verwonderen en genieten. Om met Mireille te spreken: smakelijk lezen! Een echte aanrader.