
Buddy Holly
Legendarische, jong gestorven rock & roll zanger, wiens invloed en populariteit ondanks een platencarrière van slechts drie jaar nog <br>decennia lang voortduurt. Charles Hardin Holley (de 'e' in zijn achternaam wordt later <br>gemakshalve weggelaten) wordt geboren in Lubbock, Texas, als jongste van drie kinderen. Nadat <br>hij aanvankelijk de viool en piano heeft geprobeerd, bekwaamt hij zich vanaf zijn twaalfde op de <br>gitaar. Met zijn schoolvriend Bob Montgomery, die ook gitaar speelt en dezelfde muzikale <br>interesses heeft, vormt hij een duo dat op schoolfeestjes en fuifjes populaire c&w- <br>songs vertolkt. In '53 worden Buddy en Bob in de gelegenheid gesteld op te treden voor het <br>plaatselijke radiostation Kdav. Dit radiodebuut valt zo in de smaak dat het tweetal een jaar lang <br>een eigen programma mag vullen: The Buddy And Bob Show. In '54 en '55 maakt het tweetal een <br>aantal proefopnamen, waarvan de laatste terug te vinden zijn op het postuum uitgebrachte Holly <br>In The Hills. Als Holly in de zomer van '55 een optreden van Elvis Presley bijwoont, is hij zo onder <br>de indruk, dat hij besluit zijn stijl drastisch te veranderen. Hij formeert het groepje The Three <br>Tunes, bestaande uit gitarist Sonny Curtis, bassist Don Guess en drummer Jerry Allison, en doet <br>daarmee in '56 een drietal platensessies voor het Decca-label, die pas twee jaar later worden <br>uitgebracht als That'Ll Be The Day. Buddy's eerste single That'll Be The Day/Rock Around With <br>Ollie Vee wordt namelijk een enorme flop en betekent het einde van de relatie tussen Buddy en <br>Decca. Buddy formeert een nieuwe begeleidingsgroep, The Crickets, in eerste instantie bestaande <br>uit gitarist Niki Sullivan, bassist Joe B. Mauldin en opnieuw Jerry Allison, en neemt een demo op in <br>de Clovis Studio in New Mexico. Studio-eigenaar/producer Norman Petty, tevens bekend als <br>pianist in zijn eigen Norman Petty Trio, ruikt goud en sluit voor Buddy twee platencontracten af: <br>één met Brunswick voor The Crickets (waarin Buddy zingt en gitaar speelt) en één met Coral voor <br>Buddy als solozanger. That'll Be The Day wordt anders gearrangeerd en opnieuw opgenomen. <br>Ditmaal blijkt het een voltreffer. Het plaatje, met als b-kant I'm Looking For Someone To Love, <br>wordt een Amerikaanse nummer 3-hit en behaalt de eerste plaats op de Britse lijsten. Vanaf dat <br>moment is het goed raak en in de periode '57-'58 scoort Holly met The Crickets hits als Peggy Sue, <br>Oh Boy, Maybe Baby, Rave On, Early In The Morning, Heartbeat en It Doesn't Matter Anymore. De <br>titel van de laatste song kondigt echter op een wrede manier het einde van zijn carrière aan: het <br>nummer staat hoog in de hitparade als Buddy in gezelschap van zijn collega's Ritchie Valens en The <br>Big Bopper bij een vliegtuigongeluk om het leven komt, slechts 22 jaar oud. De verkoop van Holly- <br>platen begint dan pas echt gigantische vormen aan te nemen. Er ontstaat een ware mythe rond <br>Holly en talrijke oude, niet eerder uitgebrachte opnamen worden hits. In '63 verschijnen maar <br>liefst drie Holly-songs in de Engelse hitlijsten: Brown-Eyed Handsome Man, Bo Diddley en Wishing. <br>In '78 gaat een 'biopic' over Holly in roulatie, The Buddy Holly Story, waarin Gary Busey de <br>hoofdrol vertolkt, gevolgd door een uitgebreide video-documentaire onder auspiciën van Paul <br>McCartney's productiemaatschappij Mpl, de eigenaar van de rechten op Holly's songs. In '87 <br>verschijnt de film La Bamba over het leven van Ritchie Valens, waarbij de rol van Buddy Holly wordt <br>vertolkt door popzanger Marshall Crenshaw. Op plaatgebied lijken de Holly-mijnen ook nog altijd <br>niet uitgeput: For The First Time Anywhere en Something Special From Buddy Holly bevatten <br>teruggevonden en ongemixte opnamen van Holly uit de jaren '55-'58. Van The Crickets (Allison, <br>Mauldin en nieuwe man Gordon Payne) verschijnt in '88 T-Shirt met daarop de gelijknamige single, <br>het winnende lied in een prijsvraag georganiseerd door Mpl, en geproduceerd door Paul <br>McCartney zelf. Een jaar later komt Everyday Is A Holly-Day uit, een eerbewijs vol Holly-covers van <br>contemporaine artiesten als de (Amerikaanse) Shoes, Chris Bailey, Eddie Ray Porter en Elliott <br>Murphy. Not Fade Away (Remembering Buddy Holly) is een opgeruimd klinkend eerbewijs van <br>voornamelijk uit de moderne country-hoek stammende artiesten, onder wie Waylon Jennings, <br>Nanci Griffith, Mary Chapin Carpenter en Joe Ely. Rave On is de beste biografie. In '97 krijgt Holly <br>postuum een Grammy voor zijn gehele oeuvre. Op 3 februari '99, de veertigste verjaardag van <br>Holly's dood, gaat de musical Buddy - The Buddy Holly Story in première. Deze toert met succes <br>door Engeland en de Verenigde Staten. Een jaar later speelt de musical vier maanden achtereen in <br>Nederland en Belgie. Van Buddy - The Buddy Holly Story (Original Cast), waarop de cast van de <br>musical is te horen, gaan alleen in Engeland al 300.000 exemplaren over de <br>toonbank. <br> <br>Bron: OOR Popencyclopedie