
Dusty Springfield
Dusty Springfield wordt uit Schots-Ierse ouders in <br>Hampstead geboren. Na een korte carrière bij de The Lana Sisters, stelt Dusty's broer Tom haar in <br>'60 voor om samen met Tim Feild - later vervangen door Mike Pickworth (= Hurst) - het trio The <br>Springfields te vormen. Dusty gaat op het aanbod in. Binnen een jaar is The Springfields het <br>favoriete trio van Engeland. Nummers als Island Of Dreams en Bambino brengen The Springfields <br>niet alleen onder de aandacht van het Engelse, maar ook van het continentale publiek. In <br>december '63 besluit men The Springfields te ontbinden. Tom Springfield wordt tekstschrijver, <br>terwijl Mike Hurst een folkclub begint en later producer wordt (Cat Stevens). Dusty legt zich toe op <br>een solocarrière. Niet langer wenst ze vocaal in het folk-idioom te opereren. Ze ontdekt de zwarte <br>kwaliteiten in haar stemgeluid en zal vanaf die tijd in de onvervalste Motown-traditie haar vocalen <br>leveren. Haar eerste soloplaat heet I Only Want To Be With You, een single die de tweede plaats in <br>de Engelse Top 30 behaalt. Daarna volgt een werkelijk niet te stuiten keten van hits als Burt <br>Bacharachs Wishin' And Hopin', Dusty's eerste grote hit in de Verenigde Staten, You Don't Have <br>To Say You Love Me, I Close My Eyes And Count To Ten, In The Middle Of Nowhere, Summer Is <br>Over, Little By Little en I Just Don't Know What To Do With Myself. Zodra Dusty de Verenigde <br>Staten ontdekt, is haar hart aan dat land en zijn muziek verloren. Dat uit zich het sterkst op de door <br>Jerry Wexler geproduceerde Dusty In Memphis, een elpee die algemeen wordt gezien als een <br>mijlpaal in haar carrière en die in Son Of A Preacher Man een hit bevat. Na de in commercieel <br>opzicht geflopte A Brand New Me legt Dusty tijdelijk het bijltje erbij neer. Het laatste levensteken <br>dat we van Dusty vernemen, is de schitterende soft-soul-elpee Cameo. Het wachten is dan in feite <br>op Dusty's comeback. In '78 dient een eerste poging tot die comeback zich aan met het door Roy <br>Thomas Baker geproduceerde It Begins Again. Hoewel een redelijke elpee, wordt het geen succes, <br>evenmin als het door David Wolfert geproduceerde Living Without Your Love. Als White Heat <br>uitkomt, heeft een nieuwe generatie inmiddels met Mari Wilson al een nieuwe Dusty <br>verwelkomd. In '84 brengt Dusty met haar boezemvriendin Carole Pope van de Canadese formatie <br>Rough Trade een bliksembezoek aan Nederland. Drie jaar later staat ze toch weer in het <br>middelpunt van de belangstelling dank zij haar samenwerking met de Pet Shop Boys waar uit de <br>single What Have I Done To Deserve This? komt rollen. In het kader van de succesvolle comeback <br>verschijnt niet veel later Nothing Has Been Proved, dat tevens in de film Scandal te horen is. Op <br>Reputation wordt de samenwerking met de Pet Shop Boys voortgezet. De cd staat derhalve vol <br>met key board-georiënteerde nummers, maar het is Dusty die na lange tijd weer een bijzonder <br>sterke indruk achterlaat. In Private haalt de Top 10 van de hitlijsten en is haar grootste solo-hit sind <br>'68. <br> <br>Bron: OOR Popencyclopedie