De in '39 geboren Ed Sanders komt in '58 na een <br>zwerftocht in The Village van New York terecht. Als hij vanwege pacifistische activiteiten in de <br>gevangenis belandt, begint hij gedichten te schrijven. In '61 opent hij Peace Eye, de eerste <br>politieke boekhandel en een voorloper van de head-shops en de undergroundwinkeltjes. Men <br>kan er ook strips en porno kopen. Sanders geeft vier jaar lang een underground-tijdschrift uit en <br>maakt twee pornofilms, die door de politie in beslag worden genomen. In '65 richt hij samen met <br>twee andere beatdichters, Ken Weaver en Tuli Kupferberg, The Fugs op - de groep waarvan alleen <br>de naam al een revolutie is. In de jaren van haar bestaan krijgt de band, die songs uitvoert met <br>politieke thema's of over porno of drugs zingt, het steeds voor elkaar de covers van de gesettelde <br>tijdschriften als Life en The Saturday Evening Post te halen. Het satirische rockcabaret van de groep <br>wordt in de New York Times Review of Books 'opwindend nieuw, komisch, krankzinnig en <br>ondefinieerbaar' genoemd, in een periode dat de groep in het Bridge Theater en het Players <br>Theatre speelt (in totaal 900 voorstellingen tussen '65 en '67). Van de groep, met de tegelijkertijd <br>afgebeten en naïeve teksten waarvan de bezetting bijna per plaat wisselt (zelfs Gregory Corso <br>komt de gelederen even versterken), verschijnen zeven platen. In '69 gaat de band uit elkaar en <br>wijdt Tuli zich aan het straattheater, terwijl Ed Sanders het boek Shard Of God schrijft en in '72 een <br>documentaire over Charles Manson, The Family, het licht doet zien. <br> <br>Bron: OOR <br>Popencyclopedie