Alles verloren

Geschreven bij Alles verloren

Een actueel onderwerp mooi verwoord waarbij de schrijver je meevoert in de mensonwaardige situaties van de vluchtelingen. Die uitgebuit worden door mensensmokkelaars. En hoe Jesse en Mortimer met hun zeilboot 'Blue Belle' toch mooie momenten beleven langs de Griekse eilanden en de Turkse kust en de problematiek ontrafelen en delen met de media.
Een aanrader!

De cover verraadt al dat het geen verhaal zal worden van een leuk en rustig zee-reisje langs bijvoorbeeld de Griekse Kust. Het geeft al aan dat het een heftig, schokwekkend verhaal zal zijn dat je gaat lezen en dat is het ook. De cover komt al dreigend over, je voelt dat er spanning is.

Het verhaal is schokwekkend waarvan je hoopt dat het in de realiteit niet voor zal komen, dat mensen in het echt levend hun eindbestemming halen als ze vluchten in bootjes op zee, dat er geen mensensmokkelaars bestaan, dat er geen vieze politieke spelletjes gespeeld worden over de ruggen van vluchtelingen, dat er geen geld wordt verdiend wordt aan de vluchtelingen, maar helaas, ondanks dat een deel fictie is, is een deel op waarheid berust zoals de auteur meldt in het boek. Iedereen weet van de mensensmokkelaars, maar dat er zoveel mee gemoeid is, dat weten er, denk ik, maar weinigen. Ook ik wist dat niet voordat ik het boek las. Ben daar dan ook erg van geschrokken. Zeker van de radicale oplossing, waarbij ik ineens anders naar bepaalde nieuwsberichten ga kijken.

Het verhaal is heel erg realistisch geschreven. Ondanks dat Tessa & Mortimer en de andere personages geen echte personages zijn, hadden ze dat wel kunnen zijn. Het verhaal had zomaar waar gebeurd kunnen zijn. Je leeft met Tessa, Mortimer. Samouya en de vluchtelingen mee. Wordt kwaad om wat er allemaal gebeurd, je bent verbaasd over veel dingen, heel af en toe moet je lachen om een opmerking van Mortimer.
Het plot verraste me, had die niet zien aankomen. Ik had een ander plot verwacht, maar deze is beter dan die ik verwachtte.
Persoonlijk was ik erg blij met dat de auteur er niet voor heeft gekozen om het verhaal te laten stoppen aan het eind van hoofdstuk 39, maar dat hij ook hoofdstuk 40 heeft geschreven waarbij je leest hoe het met bepaalde personages gaat, waardoor je het gevoel hebt dat je het boek ook echt uit hebt, dat je niet met vragen blijft zitten.

Mijn mening is er na het lezen van dit boek niet door veranderd. Ik vind nog steeds dat vluchtelingen opgevangen dienen te worden in de landen waar het veilig is en dat de criminelen opgepakt en opgesloten moeten worden. Dat vrouwelijke vluchtelingen zich ook veilig moeten kunnen voelen in opvangkampen zonder dat ze bang moeten zijn dat ze lastig gevallen worden. In dat opzicht zou het mooi zijn als er speciale opvangkampen zouden komen speciaal voor vrouwen en kinderen. Dat vrouwen daarvoor zouden kunnen kiezen zodat ze niet bang hoeven te zijn dat ze of hun dochter(s) lastig gevallen worden door mannen die zich niet kunnen inhouden.

[RECENSIE] Alles verloren van Roel Janssen

Oorspronkelijke titel: Alles verloren
ISBN: 9789023455387
Uitgeverij: Cargo/ De Bezige Bij
Pagina’s: 351
Aantal sterren: 4 sterren

Roel Janssen is een interessante persoonlijkheid die van meerdere markten thuis is. Hij is/ was o.a. financieel-economisch journalist en als redacteur bij NRC Handelsblad werkzaam geweest. Zijn kennis heeft hij ook regelmatig in dienst gesteld van radioprogramma’s en hij houdt lezingen over financiële onderwerpen. Zijn talenkennis komt hem goed van pas bij een andere passie van hem, zeezeilen.
Combinaties van deze kennisvelden gebruikt hij in zijn boeken waarvan de meeste wel een financiële touch hebben. ‘Alles verloren’ is zijn laatst geschreven product en daarin schetst hij een realistisch beeld op het vluchtelingenprobleem in Zuid-Europa, de kwetsbaarheid ervan en de grote financiële belangen die criminele geesten op de meest verschrikkelijke ideeën kunnen brengen.

Haar zeiljacht, Blue Belle, is tevens haar woning. Ex-journalist Tessa Insinger bevaart de Middellandse Zee, samen met Mortime Davies. Davies is fotograaf en wil met een indringende fotoreportage een realistisch beeld van het vluchtelingenprobleem in Zuid-Europa onder de aandacht brengen. Op volle zee vinden ze een opblaasboot waarin een meisje ligt. Ze halen de jonge vrouw aan boord en horen dat ze vanuit Aleppo aan haar vlucht naar Europa is begonnen.
Als de 17-jarige Soumaya al Maliki heeft verteld dat ze de enige overlevende is en dat haar broertje ook is overleden, besluiten Tessa en Mortime naar Rhodos te varen en daar aan de autoriteiten te vertellen dat ze het meisje hebben gered. Maar op het Griekse eiland wacht hun een onaangename verrassing.

Met ‘Alles verloren’ heeft Janssen een indrukwekkend en realistisch verhaal over een uiterst actueel thema beschreven. Hij zet twee schijnbaar wat naïeve maar zeker geen domme en zich van geen kwaad bewuste burgers neer in de onstuimige en mistige wereld van Afrikaanse vluchtelingen. Confronterend en contrasterend zijn de ontmoetingen tussen de verschillende partijen en het is schrikbarend te moeten concluderen hoe kwetsbaar het systeem blijkt te zijn. Het verhaal is deels fictie maar zoals de auteur laat weten, gebaseerd op feiten. Het is de herkenbaarheid voor de lezers van die feiten die het geloofwaardig maken en de creativiteit en het schrijftalent van de auteur om de mix van feiten en fictie tot een eenheid te kneden. Waarbij de veelheid van thema’s en de daarbij behorende inhoudelijke kennis het bewijs levert dat ‘Alles verloren’ ook als intelligent verhaal zijn mannetje staat.

De personages worden door Janssen tot levende karakters gekneed die al snel tot de verbeelding gaan spreken. Je gaat met hen meeleven en betrapt er jezelf met regelmaat op ze in te schatten op de slagingskans bij bepaalde situaties en acties. Dat levert een extra waardevolle dimensie op omdat lezers vrij eenvoudig deelnemer worden in het avontuur, heel betrokken raken en ook de ontberingen en andere sferen persoonlijk meebeleven. Het totaal bewijst dat de auteur zich goed heeft ingelezen, daarna een stabiele structuur heeft opgebouwd en dat alles gekleurd met zijn uitzonderlijke schrijfstijl. Groot compliment!

Eindoordeel: 4 sterren

Spanning: 3 sterren
Plot: 4 sterren
Leesplezier: 5 sterren
Schrijfstijl: 4 sterren
Originaliteit: 4 sterren
Psychologie: 4 sterren

Goede kwaliteit, voordelige koop, duurzaam, ik ben enthousiast!

Ik ben zeer tevreden over dit artikel. Wat ik vooral goed vind: Goede kwaliteit, Voordelige koop, Duurzaam

Mooi boek.

Ik heb dit boek mogen lezen als een vooruit leesexemplaar dankzij bol.com Lees Magazine en Uitgeverij Cargo. Het boek verschijnt 28 februari in de winkels. Ook nog eens met een prachtige aantrekkende cover wat mij betreft.
Het boek telt 352 pagina’s en vertelt het fictieve thriller verhaal van Tessa Insinger en haar scheepsmaatje Mortimer. Het verhaal heeft ondanks de fictieve verhaallijn zeer actuele accenten. Tessa en Mortimer raken per ongeluk betrokken bij het grootschalige bootvluchtelingen probleem bij Turkije en Griekenland vanuit Syrië. Doordat zij één meisje redden, Soumaya genaamd, raken zij verwikkeld in een conflict van grote omgang. Van Europese commissie omvang zelfs. Iets wat zij vooraf niet hadden kunnen voorzien.
Het verhaal is opgedeeld in korte hoofdstukken waarbij je leest vanuit Tessa, dan weer vanuit Soumaya en dan weer vanuit één van de andere personages. Persoonlijk vind ik dit zeer aangenaam lezen en zorgt het voor een goede spanningsopbouw. Je ontdekt stukje voor stukje wat er gaande is en puzzelt zo het geheel bij elkaar. Overall is het thema echt politiek van nu. Maatschappij kritisch in zekere zin en het zet je zeker aan het denken over de vele heftige dagelijkse nieuwsberichten.
De schrijfstijl verloopt vlot, leest goed weg en is daarbij heerlijk omgeving omschrijvend. Hierdoor waan je je tijdens het lezen op de zeiljacht, loop je over Griekse of Turkse grond of bevind je je in één van de lokale eetgelegenheden.
Ik heb volop genoten van dit boek en vond het oprecht jammer dat er een einde kwam aan het verhaal. Hoe zal het nu verder gaan met Soumaya, met Tessa en in welk volgend avontuur stort Mortimer zich? Wellicht een vervolg waardig Roel Janssen?
Ik geef het boek dan ook de volle vijf sterren.

Geschreven bij Alles verloren

Na zijn studie verbleef Roel Janssen een paar jaar als freelance correspondent in Zuid-Amerika, waar hij begon met het schrijven van stukjes. Terug in Nederland werkte hij van 1983 tot 2000 als redacteur van NRC Handelsblad en leverde hij bijdragen aan diverse actualiteitenprogramma's op radio en televisie. Janssen begon in 1997 met het schrijven van boeken. Zijn debuut, De struisvogelcode, is een financiële thriller over de euro, een onderwerp waar hij verstand van heeft. Tien jaar later wordt zijn boek De tiende vrouw beloond met De Gouden Strop. Zijn nieuwste thriller, Alles verloren, is begin 2017 verschenen.

Fotograaf Mortimer Davies wil een reportage maken over de problematiek van vluchtelingen die Europa willen bereiken. Zijn vriendin en zeilster Tessa Insinger, die hij ook kent van een eerdere taak, gaat met hem mee om hem te helpen. Op de Middellandse Zee zien ze een omgeslagen rubberboot met een drenkelinge, het Syrische meisje Soumaya. Soumaya vertelt hen dat ze met haar familie gevlucht is, dat haar broertje onderweg overleden is en dat ze de enige overlevende is. Tessa en Mortimer besluiten op zoek te gaan naar haar ouders, maar ook te achterhalen wat er met haar is gebeurd. Daarbij komen ze in aanraking met mensensmokkelaars, hulpverleners, maar ook met nietsontziende zakenmensen. De problematiek rond de vluchtelingen krijgt daardoor een heel ander gezicht.

Net als in zijn eerdere boeken heeft Roel Janssen een actueel thema in het verhaal verwerkt. Deze keer gaat het om de vluchtelingenproblematiek in al zijn facetten. Dit heeft hij op een buitengewoon realistische manier verwoord waardoor de lezer niet het gevoel heeft een fictief boek te lezen. Goede voorbeelden hiervan zijn de angst en wanhoop van te veel vluchtelingen op een niet zeewaardige rubberboot. Je voelt min of meer aan hoe deze mensen zich moeten voelen. En dat is niet iets om vrolijk van te worden. Ook de onmacht en bureaucratie komen goed tot uiting in het verhaal. Het lijkt er soms op dat het een aanklacht is tegen het huidige vluchtelingenbeleid.

Ondanks dat Alles verloren in enige mate politiek getint is, heeft het absoluut niet de kenmerken van een politieke thriller. Het onderwerp is daarvoor veel te maatschappelijk en ook de inhoud is niet van dien aard dat het hieronder kan vallen. Desondanks laat Janssen wel doorschemeren dat er een oplossing voor de problematiek gevonden moet worden en de politiek van alle betrokken landen hier voor een groot deel verantwoordelijk voor is. Het heeft er dus alle schijn van, en dat is overigens helemaal niet erg, dat de auteur zijn eigen mening in het verhaal verwerkt heeft.

Het verhaal heeft, ondanks het onderwerp, een aangename schrijfstijl en is dus prettig te lezen. Het heeft voldoende tempo en spannende momenten. De belangrijkste personages spreken tot de verbeelding, hoewel ze niet bijzonder uitgediept worden. Dat is voor het verhaal zelf niet bezwaarlijk. Ook van het feit dat dit niet het eerste boek is met Tessa Insinger is zo goed als niets te merken. De verwijzingen naar dat boek zijn verwaarloosbaar en niet ter zake doende voor het verhaal in Alles verloren. Jammer is wel dat veel zeiltermen die in het boek gebruikt worden niet nader worden toegelicht. Voor een niet-zeiler zijn deze woorden abracadabra.

Alles verloren is een thriller die, op soms schrijnende manier, aantoont dat er nog erg veel moet gebeuren voordat de problematiek rond de vluchtelingen definitief tot het verleden behoort. Dat toont Janssen in een goed lopend verhaal op een indringende en waarheidsgetrouwe manier aan. Alleen daardoor is het al een bijzonder boek om te lezen.

Geschreven bij Alles verloren

Het verhaal is heel erg realistisch geschreven.
Het verhaal had zomaar waar gebeurd kunnen zijn.
Je leeft met Tessa, Mortimer, Samouya en de vluchtelingen mee.
Je wordt kwaad om wat er allemaal gebeurd.
Je bent verbaasd over veel dingen.
Heel af en toe moet je lachen om een opmerking.
Het plot verraste me, had die niet zien aankomen.

Geschreven bij Alles verloren

Wanneer Tessa samen met fotograaf Mortimer, die een fotoserie wil maken over (boot)vluchtelingen, op haar zeilboot onderweg is van Gibraltar naar de Griekse eilanden ontdekt ze een dobberende rubberboot met daarin een meisje dat meer dood dan levend is. Drenkeling aan boord. Soumaya.

In de haven van Rhodos - verworden zij echter van redder en iemand die gered is van de verslindende golven, een illegale vluchteling en een mensensmokkelaar.
Het relaas van de trieste tocht van Soumaya nestelt zich - als een rode draad- in het verhaal. Treffend wordt de situatie van haar, maar daarmee eigenlijk van alle bootvluchtelingen, verteld en de noodzaak van de vlucht en onderliggende drama's tijdens de vlucht naar een beter en veiliger bestaan, duidelijk.
Het verhaal van Soumaya is voor Tessa en Mortimer voldoende aanleiding om deze redding niet te beschouwen als iets toevallig, maar stellen zich de vraag hoe het komt dat Soumaya, als enige, een ramp heeft overleefd.
Tessa en Mortimer gaan op onderzoek en stuiten op enorme maffia praktijken waar bij een mensenleven niet telt. Inferieure middelen worden gebruikt om de overtocht te laten maken. Winst is de drijfveer, doden het gevolg. De mensen smokkelaars zien alleen handel en schuwen daarbij geen enkel middel, zelfs moord niet. Niets kan of mag hen in de weg staan.
De journalistieke achtergrond van Tessa zorgt ervoor dat zij ondanks alle tegenwerking gedreven op zoek blijft gaan naar de misstanden en degene die er voor verantwoordelijk zijn.
Stap voor stap komen Tessa en Mortimer verder in de duistere krochten van mensensmokkelaars en politieke intriges tot het verrassende einde toe.

Het verhaal is fictie, maar haakt op non-fictie wijze in op de actualiteit en neemt nieuws uit het nu op in het verhaal. De gebeurtenissen in Europa, overleg in Brussel, grenzen in het Schengengebied die voor vluchtelingen gesloten worden. Er vallen bekende namen als de Turkijedeal, Brexit, Donald Trump en Frans Timmermans, maar zoemt ook in op de opmars van de nationalistische sentimenten in de samenleving. Het schetst bondig de politieke problematiek van Europa en de dilemma’s ten aanzien van de vluchtelingenstroom.
Zo leest het als de dagelijkse werkelijkheid van het nieuws vermengt met een spannend verhaal en wordt het een politieke thriller die politieke gedachtespinsels, de arrogantie van de macht en achterafkamertjes gekonkel illustreert. Iets wat verder gaat dan je kan vermoeden en waarbij je je realiseert dat er zaken zijn waar je geen weet van hebt.