Amerikanen lopen niet Leven in het hart van de VS

De auteur komt in het midwesten van Amerika te wonen omdat zijn vrouw daar werk vindt. Zelf weet hij in eerste instantie weinig van de stad (en het land) waar hij terechtkomt, St. Louis, Missouri. Zijn initiële onwetendheid maakt dit tot een oprecht en eerlijk boek. Eindelijk iets anders dan de eeuwige boeken van vooringenomen Amerika-correspondenten in New York of DC. De auteur ontdekt stukje bij beetje de stad, het geweld, de vrijheid, de gespletenheid, de vriendelijkheid van de mensen - en daarmee ook steeds meer het echte Amerika. Het boek bevat hier en daar wat progressieve virtue signaling (de auteur vindt het heel begrijpelijk dat zwarten zich niet op hun gemak voelen op het blanke platteland, maar voelt zich schuldig als hij zich op zijn beurt als blanke niet lekker voelt in een zwarte wijk), maar nieuwsgierigheid en oprechte verbazing overheersen verder. Ik raad dit boek aan voor mensen die geïnteresseerd zijn in het echte Amerika.

Zoals de auteur heb ik ook 2 jaar in StLouis gewoond. Twintig jaar eerder. Het was bijzonder prettig alle straten, wijken, parken te herkennen. Minder prettig is te constateren dat na 20 jaar niets is veranderd. Zijn analyse is absoluut raak. De mythe doorbroken.

Het is met spijt in mijn hart dat ik dit boek heb uitgelezen, ik heb nog nooit zoveel moeite gehad met een boek weg te leggen en niet in één keer volledig uit te lezen. Een pracht van een reportage, volledig mijn leesvoorkeur qua genre. Als studente criminologie een ongelooflijke bijdrage aan inzicht op de politiecultuur en ongelijkheid in de samenleving. Hopelijk komt er meer van dit.

Arjen van Veelen volgt zijn vrouw naar Amerika, ze heeft werk gevonden in een universiteit in St. Louis. Aangezien hij freelancer is en bezig is aan een boek, is het gemakkelijk om haar te volgen. Ze huren vanuit Nederland een huis voor een prikje.
Eens in St. Louis worden ze geconfronteerd met extreme ongelijkheid en schrikken ze wanneer blijkt dat St. Louis de crimineelste stad van Amerika is. Het lijkt alsof er een grens in de stad ligt met aan de ene kant de blanken en aan de andere kant de zwarten, de ene kant is crimineel, de andere niet of minder, de ene kant bevat veel verpauperde en leegstaande huizen, de andere niet, de ene heeft drugsoverlast, de andere niet. De Amerikanen die niet lopen, zijn de armen, want die hebben geen auto of geen auto meer. Het gaat dus niet over obesitas of luiheid, maar om armoede.
Er zijn ook flitsleningen waar je je auto als onderpand geeft om bijvoorbeeld even 1000 dollar te lenen, maar de rente van 80% of soms nog meer, leidt veel mensen naar de ondergang. In een van de wijken van St. Louis wordt op een dag een onbewapende zwarte doodgeschoten door de politie. Er breken rellen uit en Arjen gaat mee betogen want wil voelen wat er aan de hand is. Wanneer de politieman nadien ook nog vrijgesproken wordt, worden de rellen alleen maar erger.
Het land is verdeeld en door de komst van Trump betert het er niet op. Trump is niet de oorzaak want het was er al.

Helder geschreven persoonlijk én journalistiek verslag van leven in de VS van vandaag, door de ogen van een Nederlander die zich verwondert en probeert te begrijpen wat de ongelijkheid en segregatie in stand houdt. Na zelf rcent drie jaar in de VS te hebben gewoond heb ik het in een adem uitgelezen.

Dit boek beschrijft een kant die we nog niet (goed) kennen van een land waarover we alles al denken te weten. Het is vlot geschreven, waardoor het prettig leest.

Geschreven bij Amerikanen lopen niet

Ik ken Amerika goed maar dit gaat nog dieper dan 'goed'. Heel indringend, persoonlijk en schrijnend maar erg leuk opgeschreven.

Ben zelf al 4 keer in de USA geweest en wist wel een beetje over hoe het er aan toe gaat.
Het viel me al eens eerder op dat in Philidelphia zo weinig mensen lopen, alleen toeristen zie je lopen.
Maar zoals Arjen het beschrijft is echt een eye opener.
Discriminatie in de States is er altijd al geweest, maar leek vooral onderhuids.
Dit boek opent de ogen dat het anders is.
Op vakantie in 3 dagen uitgelezen.

Heb eerst ‘Rotterdam’ gelezen, dat ik fantastisch vond, en daarna deze.
Dit boek leest meer als een aaneenschakeling van losse anekdotes, vond het als totaal iets minder goed geschreven.
Het geeft zeker geen compleet beeld van het Amerika dat Arjen aantreft, maar is desalniettemin een schrijnend en tegelijk heel boeiend beeld van het Amerika ten tijde van de opkomst van Trump.

Geschreven bij Amerikanen lopen niet

Prettig geschreven boek dat makkelijk wegleest. Een informeel verhaal over het verhuizen naar een nieuw land en nieuwe stad wordt knap gecombineerd met diepere inzichten in de Amerikaanse maatschappij.

Deze inzichten zijn echter zeer beknopt en eenzijdig belicht. Eigenlijk komt het er op neer dat de witte man van oudsher en nog steeds discrimeert en hiermee een klassenmaatschappij creëert. De ongelijkheid is zeker typerend aan de Amerikaanse maatschappij, maar hoe komt het bijvoorbeeld dat Hispanics (een ongeveer net zo grote groep, maar pas veel recenter deel van het land) relatief veel hoger geschoold zijn en meer verdienen dan de zwarte bevolking? Dan zwijg ik nog over Aziaten.

Al met al is de zwart-wit voorstelling van deze auteur een erg beperkte voorstelling van de maatschappij waar veel meer culturele factoren een rol spelen. Deze diepgang ontbreekt volledig en dus heb ik me vooral vermaakt met de meer dagelijkse beslommeringen.