De duw

Ik weet het nog als de dag van gisteren. Het moment waarop ik dit boek voor het eerst zag. Ik was meteen geïntrigeerd door de cover. Het deed me denken aan de rorschachtest, de inktvlekken, bij de psycholoog. En ik wilde meteen weten waar dit boek over ging. Ik móést het lezen.

Little did I know... Want de cover past echt perfect bij het verhaal. Evenals de titel van het boek. De twee gezichten, de duw. Wie is het monster? Een vraag die ik mezelf regelmatig gesteld heb.

Het verhaal leest heel vlot en Ashley Audrain heeft een hele fijne schrijfstijl. Het verhaal wordt vanuit Blythe verteld. Ze schrijft haar verhaal gericht aan haar man Fox.
Dankzij de korte hoofdstukken vlieg je door het boek. Je wil weten hoe het verhaal verder gaat. Want af en toe krijg je een vooruitblik naar iets wat in de toekomst zal gebeuren.

Het verhaal van Blythe wordt afgewisseld met het verhaal van haar oma Etta en haar dochter Cecilia (de moeder van Blythe). Meerdere generaties van moeder-dochter relaties. Verstoorde, moeizame, moeder-dochter relaties.

'Wat had ik gedaan? Waarom had ik haar gewild? Waarom dacht ik dat ik anders zou zijn dan de moeder waar ik uit voort was gekomen?'

En die moeder-dochter relaties vond ik erg intrigerend. Kijkend naar de relatie met mijn moeder. Maar ook zéker kijkend naar de relatie met mijn dochter. Mijn lieve Niene. Mijn moederhart brak dan ook regelmatig tijdens het lezen van dit verhaal.
Een verhaal zo geloofwaardig, alsof het echt gebeurd is. Een verhaal dat onder mijn huid ging zitten.

'Het hart van een moeder breekt tijdens haar leven op duizenden manieren.'

Sommige passages vond ik echt heel heftig om te lezen. Er was een moment waarop ik bij allebei mijn kinderen ben gaan kijken, terwijl zij rustig lagen te slapen. Om mezelf gerust te stellen. Mezelf ervan te verzekeren dat er niks met mijn kindjes aan de hand was. Zo erg greep het verhaal mij aan.

'Ik wil niet dat je denkt dat je moet worden zoals ik. Maar ik weet niet hoe ik je kan leren om iemand anders te worden.'

Dit boek voelde voor mij als een roman met een vleugje van een psychologische thriller. Een ijzersterk debuut en ik geef het *****

Geschreven bij De duw

Eenmaal in de ban, laat het je niet meer los!! Wat een woorden, echt goed geschreven. Geen 13 in een dozijn boek!!

Geschreven bij De duw

Alhoewel goed geschreven, kon dit drama nooit beklijven. Na enkele hoofdstukken kabbelt het verhaal voort, herhaalt het zich vaak en als lezer raak je alle interesse kwijt.
Oninteressant drama over psychisch instabiele moeders en hun invloed op hun dochters.

Geschreven bij De duw

Dit boek stond bij aanraders en ik kocht het zonder te verdiepen waarover het ging. Ik heb nog nooit een boek zo snel uitgelezen, zelfs tot diep in de nacht. Echt een aanrader. Prachtig.

Geschreven bij De duw

De mooie kwetsbare sobere cover past perfect bij het boek.
Wat een geweldig en eenvoudig en toch schokkend boek.
Ik kon het niet wegleggen en heb het dus snel uitgelezen.
Het volgende boek van deze schrijfster wordt zeker gekocht!