De roman als overlevingsstrategie Een nieuwe kijk op de relatie tussen schrijver, tekst en lezer

De roman als overlevingsstrategie door Tim Parks

Tim Parks en ik, wij hebben een ‘klik’ om het met zijn woorden te zeggen. Ik las al enkele boeken van hem, waaronder Waarom ik lees dus toen ik de aankondiging voor dit boek zag was ik direct geboeid.

Ondertussen heb ik het boek gelezen en kan ik zeggen dat ik het helemaal met hem eens ben. Ik geloof ook dat echte objectiviteit niet bestaat, wij zijn allemaal mensen en dat kunnen we nooit uitzetten. We slepen een hele resem bagage met ons mee en dat maakt dat we elk een eigen referentiekader hebben en door een bepaalde bril kijken, dus ook schrijvers en lezers.

Voor een schrijver bepaalt de reactie van zijn omgeving en zijn lezers, wat hij meemaakt of heeft meegemaakt, hoe hij schrijft, of net niet. Voor een lezer voelt elk boek als een persoonlijke ontmoeting met de schrijver en sommige schrijvers wil je blijven ontmoeten en neem je mee doorheen je verdere leven, van boek naar boek. Ook wat je leest of hoort over het privéleven van de schrijver bepaalt (onbewust) hoe je het boek gaat lezen en dat is niet fout. Wat de schrijver heeft geschreven is ook beïnvloed door zijn leven, of hij dat nu beseft/aanvaardt of niet.

Parks theorie is gebaseerd op het gedachtegoed van de systeempsychologie, wat ik als psychologie-geïnteresseerde super boeiend vind. Vandaar dat ik zo genoten heb.
Hij gebruikt ook veel praktijkvoorbeelden van boeken en schrijvers waaronder Coetzee, Hardy, Joyce, Petterson en vele anderen. Heel boeiend voor zij die de schrijvers en gebruikte boeken kennen. Ik had enkel In ongenade gelezen en dat maakte dat voor mij die andere voorbeelden niet altijd even boeiend waren. Maar dat licht dan weer meer aan deze lezer dan aan de schrijver…

Voor al wie houdt van Tim Parks of eens wil lezen wat literatuur nu echt betekent in ons leven: een ferme aanrader.

Na het boek "leer ons stil zitten" was ik helemaal "verliefd" op deze schrijver. Dit boek vind ik echter minder goed leesbaar. Ben blijven "hangen" in hoofdstuk 3. Het is geen boek dat ik even tussendoor lees.

Een verrassende nieuwe kijk op wat literatuur is.
Met humor beschrijft Tim Parks hoe je schrijvers eerst zou moeten kennen d.w.z. Meer van hun achtergrond zou moeten weten om hun boeken nog beter te begrijpen...

Een absolute aanrader als je je bij het lezen van boeken altijd afvraagt waar die woorden (belevingen, gedachten) vandaan komen!

De roman is een van de vanzelfsprekende cultuurgoederen van de 21e eeuw. Daar valt veel op af te dingen, maar vooral ook veel verstandigs aan te koppelen. Parks is de domste niet. Hij laat zien waarom elke lezer een ander boek leest. Hij blijft verrassen.