Een jaar offline

Aantrekkelijke en afwisselende layout, lekker vlot geschreven. Dit is geen zwaar filosofisch betoog over waarom we allemaal offline zouden moeten gaan, maar een verhaal over een nieuwsgierige jongen die benieuwd was hoe het zou zijn een jaar zonder mobiele telefoon en internet te leven, en toevallig de eerste was die dit ook daadwerkelijk voor een vol jaar deed (zijn Amerikaanse tegenhanger Paul Miller van techblog 'The Verge' begon 4 maanden later).

Fijn aan dit boek is dat het geen keiharde conclusies wil trekken, noch haar lezer wil beleren over hoe slecht internet wel niet is. In plaats daarvan beschrijft Bram wat hij in 2012 allemaal heeft meegemaakt, wat voor soort problemen hij tegenkwam (sommige daarvan best verrassend), en wat voor onverwachte beloningen zijn zelfonthouding opleverden. Leuk detail is dat er ook notities van de verslavingsdeskundige bijzitten die Bram een jaar lang volgde om te kijken of hij afkickverschijnselen had. Ondanks dat zijn vriendin hem een 'extremist' noemt, blijft de schrijver opvallend genuanceerd, iets waar geheelonthouders doorgaans niet om bekend staan. Prettig, want de afgelopen jaren zijn er al genoeg filosofen en sociologen geweest om ons te vertellen hoe slecht internet wel niet is voor onze concentratie en sociale cohesie in het algemeen.

'Een Jaar Offline' biedt met dit alles verhalenderwijs en verfrissend een mogelijkheid tot lichte zelf-reflectie op onze relatie met mobiele technologie en social media, waarbij je geen moraliserende zwart-wit eindconclusie wordt opgedrongen. Zoals Bram van Montfoort bij Pauw & Witteman al erkende: Met mate is het bruisende van het internet eigenlijk toch best wel fijn.

Bram beschrijft zijn bevindingen en belevingen over het jaar dat hij 'offline' gaat. De problemen die op zijn pad komen geven aan hoe gedigitaliseerd Nederland ondertussen is. Bram geniet van de vrijheid die hij ontdekt door offline te gaan en ontwikkeld een nieuwe mindset. Het is een inspirerend boek geworden dat makkelijk weg leest en een mooi kijkje geeft in het jaar dat Bram offline is gegaan.

Heb het boek in een week uitgelezen (wat voor mij erg snel is). Erg leuk geschreven en door de toegevoegde brieven is er veel afwisseling. Door dit boek heb ik ook besloten wat stappen terug te nemen in de online wereld. Ik was dan niet zo 'verslaafd' als Bram, maar stak veel tijd in spelletjes op de iPad. De iPad heb ik door dit boek weggedaan, Facebook heb ik al drie weken links laten liggen en ik kan je zeggen: dat geeft rust! In het boek heb ik meerdere eyeopeners gelezen, welke mij veel helpen is het zoeken naar een balans tussen offline en online... (wat voor mij steeds meer offline word)!

Een interessant verhaal op een humoristische manier geschreven.
Het boek geeft zowel praktische tips als een kijkje in Bram's gevoelsleven.

Leuk boek. Wel wat kort, had het binnen een dag uit. Vooral de stukken over eenzaamheid vond ik inspirerend. Zou het aan iedereen aanraden.

Veel mensen spelen met het idee, maar Bram heeft het echt gedaan. Waarvoor respect. In dit boek beschrijft Bram hoe het jaar zonder mobiel en internet hem vergaan is. Het boek is een soort plakboek met daarin zijn briefwisselingen met een man die juist de online wereld aan het ontdekken is, zijn beste vriend maar ook een psycholoog die hem 'ondersteunt' in het 'afkicken'. Het boek gaat niet alleen over online/offline, ook komen zijn studie, liefde, reizen en andere onderwerpen van een jonge man aan bod. Het leest daardoor lekker door en is echt een aanrader voor iedereen die (ook) verslaafd is.

Op het Boekenfestijn bots ik al eens op interessante boeken. En zeker in de categorie ‘vakliteratuur’ doe ik daar al eens een ontdekking. Toen ik ‘Een jaar offline’ zag passeren, heb ik even getwijfeld maar voor een klein prijsje nam ik em graag mee naar huis. Zowel de kaft als de covertekst prikkelde me.

Offline gaan in een wereld die voortdurend online is, is een uitdaging maar lijkt me ook een ongelooflijke opluchting. Volhouden is dus de boodschap. Een fascinerende uitdaging. Hoe zoek je alternatieven? Hou je dat makkelijk vol? Hoe reageert je omgeving? En ondervind je het zelf? De titel alleen al riep een hoop vragen bij mij op. Hoog tijd om het boek gewoon te lezen.

Bram vertelt zijn verhaal per maand en koppelt zijn eigen verhaal aan wat tips en tricks en de observaties van een verslavingsdeskundige. Hij beschrijft stap voor stap de uitdagingen die hij is aangegaan. En dan gaat het niet enkel om ‘gewoon’ offline gaan. Maar vooral naar het zoeken van alternatieven. Een onvindbare telefooncel, diensten die enkel nog online beschikbaar zijn of het uitstellen van een stage omdat je enkel offline opzoekingswerk kan doen.

En hoewel Van Montfoort duidelijk een paar grenzen moet overschrijden (en wat dingen opgeven) om helemaal in de ‘offline-zone’ te komen, ziet hij er na verloop van tijd ook de deugden van in. Ik herkende er ook wat dingen uit mijn eigen ‘digital detox’ in: tijd die vrijkomt om dingen te doen die je al zo lang wil doen, een groter gevoel van rust en #jomo.

‘Een jaar offline’ dateert uit 2012, wat weer 5 jaar geleden is. Intussen gaat de onlinewereld aan een sneltreinvaart verder en wordt de uitdaging om offline te gaan misschien nog wel groter. Het boek was voor mij wel een schop onder m’n gat om terug wat bewust te worden van hoeveel ‘online’ er in je dagelijkse leven sluipt. Les weer eens geleerd, extra bagage om mee te nemen op mijn verdere trip door de online wereld. Een realitycheck die misschien eens een remake moet krijgen. Veel bewondering voor het project van Bram Van Montfoort deed. Ik zou het zelf geen jaar volhouden denk ik.

Het idee om een jaar offline te leven vond ik super. Het boek is echt een enorme tegenvaller. Vind het erg oppervlakkig. Geen aanrader, had er iets helemaal anders van verwacht, iets diepzinniger. Heb dus veel spijt dat ik het heb gekocht.