Ode aan de arbeid

Geschreven bij Ode aan de arbeid

Heb je ooit een seconde nagedacht over de reis die een tonijn maakt van de zoute wateren naar jouw bord? Alain de Botton volgt de vis van het net naar de pan in Ode aan de Arbeid. Misschien ken je hem van zijn eerdere werk, onder andere Hoe Proust je leven kan veranderen uit 2010 of zijn nieuwe, dit jaar uitgebrachte engelstalige boek The consolations of philosophy. De Botton is van Zwitserse komaf maar woonachtig in Engeland waar hij in Londen afstudeerde in Wijsbegeerte. Zijn ouvre strekt zich uit van 1993 tot en met 2014 en in zijn boeken vertaalt hij de visies van diverse klassieke filosofen naar begrijpelijke en toegankelijke bewoordingen. Veel van zijn boeken hebben betrekking op sociaal-economisch vlak in de Westerse wereld, maar hij schuwt niet om over algemenere thema’s zoals de liefde te schrijven. Behalve met het schrijven van boeken houdt De Botton zich ook bezig met het geven van lezingen en colleges op universiteiten en heeft hij een eigen productiebedrijf.

Zijn boek Ode aan de Arbeid geeft een kijkje in het proces van doodgewone gebruiksvoorwerpen, diensten en beroepen waar je in het dagelijks leven vrijwel niet bij stilstaat. Hij volgt doodgewone mensen die hun werk doen, maar beschrijft het als een radertje in de grote consumeermachine en neemt de lezer mee op een originele reis van de oorsprong naar jouw drempel. Het boek is opgedeeld in tien hoofdstukken waarbij De Botton telkens een nieuw product of beroep behandelt. De tien korte verhalen maken het gemakkelijk om van tevoren de interessantst lijkende onderwerpen uit te kiezen of saaie hoofdstukken over te slaan. Door het gebruik van lange zinnen en af en toe ingewikkelde constructies leest het boek niet weg als een roman en is het belangrijk om je hoofd erbij te houden. Op de omslag van het boek prijkt een electriciteitsmast, die een belichaming lijkt van het verhaal: Een ding dat je misschien dagelijks voorbij ziet razen als je, onderweg naar werk, in de trein of auto zit. Een ding waar je geen seconde op een dag over nadenkt maar wel een van de belangrijkste middelen is om die iPhone of tablet van energie te voorzien.

Het eerste deel, over de reis van de tonijn, was in een ruk uitgelezen. Echter zitten er ook wat saaiere hoofdstukken tussen waar je je soms doorheen moet worstelen. Gelukkig maken de foto’s, geschoten door Richard Baker, en de droge humor van de filosoof de trage hoofdstukken draaglijk. Over het algemeen leest het boek, ondanks de lange zinnen, door de persoonlijke schrijfstijl gemakkelijk weg. De interviews met de beoefenaars van de beroepen geven een authentieke weergave van het dagelijks verloop van die persoon en de persoon zelf. Op sommige momenten gaat de schrijver echter zo gedetailleerd in op omstandigheden van een onderwerp of persoon dat het onduidelijk is of hier grondig onderzoek of mijmeringen en speculatie aan ten grondslag liggen. De verhalen zetten aan tot nadenken en zijn bijzonder interessant voor de echt geïnteresseerde lezer. Het is echter geen boek om erbij te pakken als je een hersenloos ontspanmoment zoekt terwijl je in een warm oord op vakantie bent.

Geschreven bij Ode aan de arbeid

Voor dit boek heeft Alain de Botton een verscheidenheid aan beroepen in de praktijk geobserveerd en heeft ook mensen geïnterviewed. Zo komen aan bod: een schilder, een accountant, een koekjesfabrikant, een ondernemer en nog veel meer. In het boek beschrijft Alain de Botton hoe dit is gegaan.

Het boek is zeer mooi geschreven en rijkelijk voorzien van foto's, waardoor het lekker wegleest; ik heb het boek zelf in ongeveer een dag uitgelezen. Door oprechte nieuwsgierigheid en interesse in de mensen die hij volgt en interviewt komen de verhalen ook echt tot leven.