Fiona in koelen bloede

Geschreven bij Fiona

Bingham stelt in dit boek vreselijke misstanden in de maatschappij aan de kaak, maar door deze zaak uit te laten zoeken door de ietwat naïeve Fiona haalt hij er duidelijk de scherpe kantjes van af. Desondanks klinkt de boodschap na het lezen wel heel duidelijk door. Humor, onschuld, naïviteit en spanning heeft de auteur zeer goed weten te combineren, en bijna het gehele boek blijft onduidelijk hoe het verhaal zal aflopen. De spanningsboog heeft hierdoor een onverwacht verloop, maar kent duidelijk een piek op het einde. Het slotstuk is beangstigend maar geeft tegelijkertijd een blij en trots gevoel.

Fiona is een erg origineel geschreven thriller. Omdat het verhaal verteld wordt vanuit Fiona zelf, leer je haar goed kennen. Ze neemt je als lezer aan de hand mee in haar huiveringwekkende en ontroerende tocht. Er lijkt alleen meer met haar aan de hand te zijn dan het boek in eerste instantie prijs wil geven. Dat geeft het boek iets onvoorspelbaars en dat is absoluut een pro. Nu het ‘nieuwe’ van Fiona af is, is het echter zeer de vraag of er voldoende overblijft voor een succesvol vervolg op dit boek. De toekomst zal het leren.

Neemt niet weg dat dit deel absoluut een aanrader is en duidelijk zorgt voor een frisse wind in de thriller wereld.

Geschreven bij Fiona

“Fiona - Harry Bingham” (Fiona Griffiths-serie #1)
⭐️⭐️⭐️

Soms spannend, maar de schrijfstijl ergerde me wel. Ik hou niet van gedetailleerde beschrijvingen van omgevingen en 600 plaatsnamen in 1 hoofdstuk. Mensen die dit wel leuk vinden, gaan hier heel blij mee zijn.

Helaas was het voor mij niet zo een topper. Heel veel persoonsnamen en 3 verschillende cases die door elkaar lopen van in het begin, maakte het soms heel verwarrend.

Ik ga niet onmiddellijk het vervolg lezen.

Geschreven bij Fiona

Goed geschreven verhaal - in het begin een beetje moeilijk voor in het verhaal in te komen maar in de helft kan je dit boek met moeite nog weg leggen. heel goed einde.

Geschreven bij Fiona

Fijn boek, leest vlot weg. Meeslepend verhaal.

Geschreven bij Fiona

Fiona is mijn nieuwe Wallander, maar dan minder bedachtzaam en met meer bagage. Bingham schrijft vol vaart en je kunt goed meedenken met het verhaal. Echt zo'n thriller waarvan je een hele rij in je kast wilt hebben. Heerlijk leesvoer voor op vakantie. Deel 1 in een reeks, hopelijk komt er snel een deel 3!

Geschreven bij Fiona

Een hoofdpersoon, waarvan ik tijdens het lezen dacht: “hé, dat zou ik gezegd of gedacht kunnen hebben”.
Fiona moet door met wat ze doet, zoals ze zelf zegt: (blz.138) “Want zo is het leven. Je kunt alleen voorwaarts”.
Ik heb écht genoten van dit boek, van de hoofdpersoon Fiona Griffiths die op momenten in haar leven, waarop ze verstijfd van angst is, maar toch een weg vindt om door te gaan.
Fiona, een jonge rechercheur, wordt aan het werk gezet voor de oplossing van moorden, verdwijningen en wat al niet meer.
Wat is er toch met haar gebeurd in de tijd van haar leven, waar ze het niet over wil hebben?
Met haar kleine, tengere uiterlijk beweegt ze zich op de meest lugubere plaatsen en brengt het een en ander teweeg in de onderwereld.
Een geweldig boek, met een geweldige hoofdpersoon, waarvan ik zeker meer zou willen lezen !
Het heeft me geboeid van A tot Z.

Geschreven bij Fiona

Fiona is stoer! Fiona is slim! Fiona is lief! Fiona is een beetje vreemd, apart, eigenaardig en mysterieus. Het is een 'meisje' dat je in je hart sluit en in je gedachten blijft nadat je de laatste bladzijde gelezen hebt! Wat heb ik mij vermaakt met dit boek, eerst moest ik er heel even inkomen, maar daarna was ik niet meer te stoppen! Wat een heerlijk, vlot geschreven boek! Hoe zit het met de gruwelijke moorden en met Fiona haar eigen geheimen en verleden? Ik zou zeggen, pak het boek en maak kennis met Fiona! En Fi, vergeet Dave, ik wil je graag beter leren kennen! ;-)

Geschreven bij Fiona

Talking to the dead: heb eerst even nagedacht over de titel van het boek. Waarom niet gewoon vertalen vanuit het Engels? Maar dan doet het mij te veel denken aan het één of ander spiritueel boek. Fiona is eigenlijk een krachtige titel die nog veel open laat aan de lezer.

Dan de foto op de cover. Wel gewaagd vind ik. Heb gezien dat Harry Bingham deze foto ook gebruikt op zijn website om de lezer een voorstelling te geven van hoe Fiona er zou uitzien. Het is een gezicht dat niet direct een gevoel weergeeft. Een beetje zoals Fiona is. Ik vind hem wel passen bij het personage.

De layout van de tekst vind ik prima. Duidelijke hoofdstukken, niet te lang, leuk lettertype en voldoende groot.

Het boek is geschreven vanuit het ik-perspectief. Mij deed het personage niet helemaal aan Lisbeth Salander denken maar meer aan een mengeling van Sara Lund uit The Killing en Saga Norén uit The Bridge. Eigenzinnig en vreemd. Aanvankelijk dacht ik aan Asperger maar naarmate het boek vorderde was het dat toch niet.

De 400 pagina’s had ik voor mezelf ingedeeld in 4 delen. +/- 100 per deel. Naar mijn gevoel kwam er ook steeds een wending in het verhaal na 100 bladzijden.

In het eerste deel van het boek heb ik mij ingeleefd in de omgeving van het personage. Het verhaal speelt zich af in Cardiff in Wales. Er staan in het eerste deel heel wat beschrijvingen van plaatsen en straten. Als je Google Earth opent kan je ze daar terugvinden en met streetview kan je helemaal in de omgeving komen. In dit deel staan vooral de twee zaken waaraan Fiona werkt en die stilaan naar mekaar toe groeien centraal. De moorden grijpen haar aan. Over het personage zelf kom je nog niet zoveel te weten. Toch voel je dat er iets is.

In het tweede deel bloeit het personage van Fiona open. Hierin zie je dat ze met zichzelf begint te worstelen. Ook het onderzoek waaraan ze werkt krijgt door haar persoonlijk toedoen een eigen wending. Ze is niet direct het volgzame type.

Het derde deel ‘ademt’ Fiona. Hier haalt de persoon Fiona de overhand op het moordonderzoek vind ik. Hier zie je dat ze eigenlijk de grip op zichzelf verliest. De moordzaak wordt verder onderzocht. Samen met het team en als solo van Fiona.

In het vierde en laatste deel komt het onderzoek tot een eind. Een heel gedetailleerd en mooi einde van het moordonderzoek. Ook het persoonlijk ‘gevecht’ van Fiona krijgt hier een einde, maar het is tegelijkertijd weer een begin voor het volgende deel van de trilogie denk ik. Haar persoon is nog niet af.

Ik heb het boek vlot doorgelezen en toch ook stevig doorgrond, het kon mij zeker blijven boeien vooral doordat ik het personage zo goed vond. Zelfs wanneer het boek neerlag en ik met andere zaken bezig was zat het nog in mijn hoofd. Voor mij was het moordonderzoek eigenlijk bijzaak en het doorgronden van het personage de hoofdzaak. Wie is eigenlijk Fiona? Als je houdt van psychologie dan kan dit boek je zeker bekoren. Dus ook wat de titel van het boek betreft: goed gekozen. Het draait echt rond FIONA.
Dit boek heeft mij echt wel aangesproken, ik kijk uit naar de twee volgende delen.

Geschreven bij Fiona

Het verhaal wordt verteld vanuit Fiona, vanuit een ik-perspectief. Hoewel het boek in een ik-perspectief werd geschreven kon ik me niet goed in Fiona verplaatsen of met haar meevoelen. Dit kwam door de wat afstandelijke schrijfstijl. Fiona is een goed uitgewerkt personage, met eigen wil. Ze is een tikkeltje eigenwijs en ook wel wat vreemd. Ze luistert niet altijd naar haar baas en gaat haar eigen gang. Dit heeft ook te maken met het mysterieuze gat in haar cv en haar onvermogen om met emoties om te gaan en bij zichzelf emoties te benoemen. Fiona voelt zich ook vreemd op haar gemak bij dode mensen. Ze heeft een ziekte gehad en dit heeft ongeveer 2 jaar geduurd. Hier is ze weer redelijk van genezen, maar het blijft nog lang onduidelijk wat voor ziekte ze heeft gehad. Een depressie lag erg voor de hand, maar als je dan verder leest begin je daar toch weer aan te twijfelen. Er worden veel personages geïntroduceerd, ik moest soms even zoeken naar wie wie nog maar was en welke rol ze in het verhaal speelden. Het verhaal vond ik niet erg spannend, maar aan het eind vallen alle puzzelstukjes op zijn plaats. Fiona lost de moordzaak op en rekent af met haar verleden. De titel en de cover passen goed bij het boek en maken je nieuwsgierig naar het verhaal. Dit is een boek waar je van houdt of niet, maar Fiona is een onvergetelijk personage!

Geschreven bij Fiona

Het boek Fiona is in de ik-vorm geschreven. Harry Bingham neemt ons, met zijn prettige schrijfstijl, mee in haar dagelijkse beslommeringen.
Fiona is een beetje een vreemde, eigengereide dame. En alsof dat niet genoeg is heeft ze ook nog iets meegemaakt in haar jeugd wat ze angstvallig verbergt. Deze combinatie brengt haar soms (of meestal) in wat vreemde situatie's. Ze heeft een bepaalde band met dode mensen. Hoe komt dat en heeft dat te maken met wat er gebeurd is in haar jeugd? Soms vraag je je af hoe ze aan haar baan als rechercheur is gekomen. Ze doet precies waar ze zelf zin in heeft en niet iedereen is daar altijd blij mee. Ze heeft haar goede en haar slechte dagen en dat zien we terug in haar werk.
Fiona is geen bloedstollend spannende thriller, maar als je Fiona wilt leren kennen dan vermaak je je wel met dit boek.