Het jungleboek

Er zijn maar weinig mensen die het oude verhaal van 'The Jungle Book' nog niet hebben gelezen, of hebben gezien. Mede dankzij Disney is het beeld goed blijven hangen.
♥
Maar vergeet de films, staat er voorin Het Jungleboek van Daan Remmerts, 'dít is het echte verhaal over Mowgli, die opgroeide in het oerwoud van India '. Het is een mooi compact (voorlees)verhaal geworden, want in deze nieuwe bewerking vinden we alleen de belevenissen van Mowgli, die bij de wolven opgroeit.
♥
Het verhaal begint ook meteen anders. Baby Mowgli wordt in het oerwoud niet gevonden door panter Baghera, maar door de wolven die hem besluiten te houden en op te voeden. De jakhals is nieuw, en ook wolvin Raksha heeft duidelijk een upgrade gehad. Het is een pittig ding geworden, die zo nodig flink op haar strepen staat, en anders wel op die van de tijger. Ze jaagt Shere Khan die het nieuwe mensenjong wil opeisen met verve haar hol uit. Terwijl hij terugdeinst merkt hij op dat hij blij is dat hij niet zo’n vrouw heeft. “Wat een wijf, wat een feeks. ” Scheldend en murmelend loopt hij weg.
♥
Zoals jullie waarschijnlijk wel weten is 'Het Jungle boek' geen lieflijk verhaaltje. Mowgli’s ouders zijn op de vlucht geslagen voor de tijger Shere Khan. Hij is nog steeds woedend dat de wolven het mensenkind in bescherming nemen en hem zo zijn maal ontzeggen. Daarom wil hij wraak. Het jong is nergens veilig voor hem. Ook het pittige gevecht met de apen (bij de tempel) en de bloedstollende scènes met de wilde honden die worden afgeslacht zijn niet echt zachtzinnig te noemen. Gelukkig wordt Mowgli ook in dit verhaal bijgestaan door zijn twee vrienden: de bedachtzame zwarte panter Baghera en de goedmoedige beer Baloe.
♥
Ondanks alle goede bedoelingen en levenslessen van Baloe, komt Mowgli er al snel achter dat hij toch echt anders is. Kha de slang noemt hem een bruin kikkertje, Shere Kan een kaal bluffertje en een mensenjong met vlegelachtige praatjes. Mowgli heeft er weinig van, maar krijgt regelmatig een corrigerende tik van de beer, ook Baghera moet hem soms ‘streng’ straffen voor zijn onbesuisde gedrag.
♥
Natuurlijk worden de problemen groter naarmate de jongen ouder wordt. Hoort hij wel bij de dieren, of vormt zijn mensheid een groot gevaar? Hij maakt een herkenbare (puber)periode door. Bij wie wil hij horen en bij wie wil hij zijn? Remmerts maakt er een dynamisch en avontuurlijk verhaal van, met veel humor, maar windt geen doekjes om de hardheid van het jungleleven. De thema’s over identiteit, loyaliteit en familie zijn een mooie aanvulling op het verhaal.
♥
Baghera's reactie, nadat Mowgli in huilen uitbarst, omdat er steeds meer wolven zich van hem afkeren: 'Tranen', zei Baghera. 'Iets wat alleen mensen doen, ventje.'
♥
Naast het leuke frisse verhaal zijn de tekeningen van Mark Janssen geweldig. Op het boekomslag een hoofdzakelijk groene jungle tekening, waarbij Shere Khan zo uit het boek lijkt te komen lopen. Zijn ogen gericht op een prooi. Het laat je het jongetje waar het allemaal om gaat bijna vergeten.
♥
Buiten de kleine en grote illustraties, zijn er acht dubbele bladzijde, met kleurrijke taferelen te zien. De illustraties begeleiden situaties, van o.a. het oerwoud decor, waar Mogli met de roedel wolven over een boomstam kruipt. Een andere prent is van de koele holen, waar de apen Mowgli, aan armen en benen over gooien. Je ziet de ruïnes van de tempel, waar de brokstukken belicht worden van bovenaf. Je zou de illustraties zo aan de muur hangen.
♥
Het boek is te lezen vanaf 10 jaar, maar is zeker ook geschikt als voorleesboek. Houd rekening met tere kinderzieltjes, want er komt best wat geweld in voor. Met enig uitleg, over de wetten van de jungle zal het wellicht anders overkomen.

Prachtige illustraties

Adembenemend goed