Meer dan intelligent De vele gezichten van hoogbegaafdheid bij jongeren en volwassenen

Wat heb ik mij door dit boek heen moeten sleuren. Het is absoluut geen boek voor hoogbegaafden; eerder een advertentie van Exentra want wat zijn ze schijnbaar goed bezig. Ellenlange voorbeelden die niks toevoegen en telkens maar vanuit het uitgangspunt zijn "x haalt fantastische cijfers op school, heeft x en y allemaal bereikt en kijk hoe fantastisch deze persoon is of waar deze persoon tegenaan loopt vanaf de buitenkant gezien". Het is vooral gericht op potentie en nut en bevat totaal geen menselijke inslag. De vergelijking met topsport wordt keer op keer gemaakt, wat mij persoonlijk niet alleen jeuk geeft maar het is wederom alleen maar gericht op prestatie. Ik heb bovendien weinig nieuws geleerd, behalve misschien enkele herkenbare punten. Die daarbij overigens totaal geen diepgang kregen, dus het herkenbare was moeilijk te plaatsen. Kortom, op hoofdlijnen informatief (voor iemand die nog niet zou snappen wat het is) maar weinig inhoudelijk. Als ze zo bij Exentra kijken naar hoogbegaafden blijf ik daar ver weg.

Interessant boek, dat veel ophelderd

Speciaal terug gegaan naar deze pagina om een positieve review achter te laten. Alhoewel ik vrij jong ben - 30 - had ik toch graag gewild dat ik dit boek eerder in handen had. Wat een herkenbare verhalen en valkuilen staan er in dit boek. Ik heb dezelfde ervaringen (in meer of mindere mate) als de casussen die worden besproken. Heldere uitleg wat hoogbegaafd is (mijn beeld daarvan was nogal stereotyperend), wat de valkuilen zijn, mooie analogie met de topsportwereld en aan het einde heldere regels/ inzichten waar je zelf mee aan de slag mag. Ik dank jullie voor het schrijven van dit werk. Enige aanmerking is dat er voor mij soms te veel herhaling in zit - maar dat zal niet iedereen vinden.. ik ben namelijk niet de norm ;)

Verhelderend, geeft stof tot nadenken.

Als pluspunt zou ik zeggen: praktisch.

Een must voor iedereen die iets van hoogbegaafdheid wilt weten of het is.
Voor mij een feest van herkenning. Had ik dit maar eerder geweten.

Halverwege het boek was ik eigenlijk er al klaar mee, maar omdat er toch zo af en toe nog iets herkenbaars in stond, ben ik door blijven lezen. Als men alleen het nuttige in het boek zou lezen, zou je in dertig pagina’s klaar zijn. Waarom ik het zo’n slecht boek vind?

Ten eerste zal ik meteen het meest opvallende noemen: hun arrogantie en promotie van Excentra. Het is niet zo dat ze slechts een promotiepraatje aan het einde van het boek doen (waar het thuishoort), nee, door het hele boek door vindt je zinnen zoals deze: “Het is dankzij onze wetenschappelijke context maar ook vanuit uitgebreide praktijkervaring al heel lang duidelijk dat de omgeving een heel belangrijke factor is.” In plaats van, weet je wel, gewoon neer te zetten dát de omgeving een belangrijke factor is, maar daar lijkt het boek niet voor geschreven te zijn. Ik heb uit irritatie alle zinnen van zelfverheerlijking doorgestreept en terwijl ik de helft van het boek geskimmed heb en daar dus niet in gestreept hebt, zijn er dus in de rest van het boek alleen al VIJFTIG van dit soort zinnen verspreid.

Ten tweede is het boek gebouwd rondom voorbeelden. Waar voorbeelden normaliter dienen ter verduidelijking, lijken zij deze nodig te hebben om hun gebrek aan kennis in te vullen. Naast dat de voorbeelden onnodig lang zijn (daarover straks meer), trekken zij er geen nieuwe conclusies uit. Dat is ook het vreemde. Eerst komt het voorbeeld, daarna de tekst. Het dient daardoor niet meer als voorbeeld, maar bijna als hoofdtekst. De voorbeelden vormen letterlijk, zonder overdrijving, meer dan de helft van het boek.

Ten derde dachten ze dat het hen ten goede zou komen een motief in het boek op te nemen (naast natuurlijk de zelfverheerlijking). Ze kozen hiervoor sporttalent als vergelijking met intellectueel talent. Hoe dat daar wél makkelijk gezien werd en die mensen de juiste behandeling kregen. Op zich een interessante vergelijking. Aan het begin dacht ik nog “Goh. Zo had ik het nog niet bekeken.” Dat was aan het begin. Zoals u al kunt raden gebruiken ze dit door het hele boek door, zonder dat het op enige wijze toevoeging eraan gaf. “We kunnen dit gegeven, zoals we al vaker deden [JA INDERDAAD], ook eens vergelijken met de sport, bijvoorbeeld met hardlopen.” Inmiddels is hardlopen trouwens geen “voorbeeld” meer, dit is wat ze steeds opnieuw aanhalen. Het door mij gegeven voorbeeld staat op pagina 181. Zo’n honderd pagina’s eerder was dit voor het eerst genoemd en daarna nog vele malen vaker, met nagenoeg dezelfde tekst, die ze na de gegeven zin op dezelfde manier verder uitwerken. Herhaling, herhaling, herhaling (maar daarover hieronder meer).
1/2

Veel herkenbare punten, die je inzicht bieden, in hoe je het in de toekomst beter kan doen

Erg informatief

Fijn boek voor hb-ers feest van herkenning en handige inzichten.