1984 roman

Geschreven bij 1984

George Orwell heeft met zijn '1984' een revolutionair boek geschreven. In het begin had ik het gevoel dat het verhaal een beetje de stereotiepe kant uitging: er wordt een dystopische setting geschetst waarbij het hoofdpersonage een underdog is en dat in de loop van het verhaal ook zal blijven. Dit stramien had ik al eerder gezien. Hierbij vergat ik echter dat het boek ondertussen al meer dan zeventig jaar oud is, en om die reden beschouw ik dit verhaal als revolutionair. Ook ben ik blij dat '1984' niet las als een politiek manifest - hoewel je op een gegeven moment dat gevoel waarschijnlijk wel zal krijgen, denk ik.

Daarnaast voelde het op sommige momenten wel wat stug, dat geef ik toe. Maar wat een einde! Een ongelofelijke psychologische climax die de ideologie van de overheerser angstaanjagend realistisch maakt.

Over het algemeen kon ik me goed inleven in het hoofdpersonage en zijn omgeving, hoewel sommigen dat ongetwijfeld niet konden en zullen kunnen. De betreurenswaardige en melancholische stad die Orwell beschrijft lijkt voor sommigen een niet te realiseren toekomst: 'zo ver zal het toch niet komen?' Orwell heeft mij - vooral door de psychologische analyse van de personages - overtuigd van wel.

'1984' is voorspelbaar en op hetzelfde moment verassend, futuristisch en tegelijk zeer realistisch en herkenbaar, maar vooral een terechte klassieker die ik iedereen aanraad.

Geschreven bij 1984

zeer goed boek dat velen hopelijk tot nadenken kan stemmem

Geschreven bij 1984

Goed verhaal, leest vlot en hoewel het al heel lang geleden geschreven is, heeft de inhoud veel raakvlakken met onze huidige samenleving.... Bizar!!

Geschreven bij 1984

Was dit het antwoord bij Jeopardy, dan zou de vraag erbij zijn: Wat is het tegengestelde van kunstmatige intelligentie? In plaats van intelligentie in iets levenloos te pompen, pomp je dienstbaarheid in een levend persoon.

Voor of na het lezen van dit boek moet je ook echt A brave new world van Aldoux Huxley lezen. Twee beelden van de toekomst van twee verschillende schrijvers. De overeenkomst is: De leiders willen de massa dom houden, zodat ze niet onder hun controle kunnen ontsnappen. Buiten de kaders denken wordt ondenkbaar. Een groot verschil is: In Brave New World doen ze dit door de mensen te laten geloven dat ze gelukkig zijn en niets anders zouden willen. In 1984 doen ze dit door mensen heel ongelukkig te maken en bang te maken voor dat het slechter wordt.

Ik raad aan het boek minimaal twee keer te lezen. De tweede keer zie je gegarandeerd meer dan de eerste keer. En het einde maakt de niet zo meeslepende introductie dubbel en dwars waard.

Geschreven bij 1984

Geweldig boek, beklemmende sfeer die overeenkomsten heeft met huidige tijd

Geschreven bij 1984

Het is buitengewoon interessant om te zien hoe in 1948 werd gewaarschuwd tegen totalitaire systemen.

Geschreven bij 1984

Klassieker. Nu actueler dan ooit!

Geschreven bij 1984

Een boek dat in 1949 geschreven is en wat bijna perfect huidige ontwikkelingen voorspelt. Ministerie van waarheid, het uitwissen van geschiedenis.

1984 is één van de grootste klassiekers in dystopsiche literatuur. Ik hoor al veel gezucht bij het woord klassieker, maar in tegenstelling tot andere klassiekers, zoals bijvoorbeeld Bint, heeft dit boek zeer goed de tand des tijd doorstaan. In dystopische literatuur wordt gebruik gemaakt van een hele sombere wereld en negatieve kenmerken worden uitvergroot. Het uitvergroten wordt vaak gedaan om een punt over te brengen of kritiek te leveren tegen de maatschappij of politiek. 1984 is hierbij geen uitzondering en is een vlammende kritiek tegen dictatoriale regimes. Tot op de dag van vandaag is het boek actueel zo is de term “Big brother is je aan het bekijken” (pagina 3) letterlijk overgenomen uit het boek. Ook het woord Orwelliaans is afgeleid van dit boek (het verwijst naar het pseudoniem van de schrijver) en betekend een situatie die ingaat tegen de waarden van onze moderne en ‘vrije’ samenleving.

In de wereld van 1984 zijn er drie ‘landen’ namelijk: Oceania, Eastasia en Eurasia. Het hoofdpersonage Winston leeft in een gebied in Oceania dat min of meer overeenkomt met hedendaags Groot-Brittannië. In dit land bestaat er maar één partij en is er één dictator aan de macht namelijk Big Brother. Tevens wordt iedereen constant in de gaten gehouden door telescreens en elke gedraging die ingaat tegen de absurde opgestelde wetten wordt onmiddellijk vastgelegd en bestraft. Winston Smith werkt op het Ministerie van Waarheid, waarbij zijn taak is om de geschiedenis te vervalsen. Dit moet gebeuren zodat Big Brother in een beter daglicht komt te staan. Voorspellingen die zijn gemaakt door de ‘glorieuze’ leider in het verleden, moeten altijd overeenkomen met de huidige situatie. Al snel krijgt Winston last van gewetensvragen. Op dat vlak is Winston een typische einzelgänger. Hij heeft het gevoel dat hij de enigste is die kampt met morele vragen omtrent wat hij doet en de toestand in het algemeen. Ergens in het begin van het boek kom je al eens in aanraking met Julia. Winston veracht haar eerst aangezien ze de perfecte personificatie is van een modelburger die zich bij niks vragen stelt en nooit buiten de lijntjes kleurt. Op en dag valt Julia voor hem op de grond en terwijl hij haar overeind helpt geeft ze hem een briefje waarop staat “ik hou van je”(pagina 110). Blijkbaar is Julia, net zoals Winston, een tegenhanger van het systeem en is haar gedrag een façade. Een andere belangrijke tegenspeler in het verhaal is O’Brien, een collega van Winston die ook een tegenhanger is van het systeem. Julia en Winston beginnen een liefdes romance en dit heeft desastreuze gevolgen.

In de inhoud van het boek wat ik net beschreef, had ik het kort over het veranderen van de geschiedenis. De filosofie die hier achter zit is fascinerend en kan ik het best samenvatten met een quote die uit de slogan van ‘de partij’ afkomstig is : “Hij die het verleden beheerst, controleert het heden. Hij die het heden beheerst, controleert de toekomst.” (pagina 35). Dit is een rechtstreekse verwijzing naar de gewoonte van Stalin om mensen weg te filteren uit foto’s die in ongunst waren geraakt. De grimmige sfeer die diep verweven is in deze roman komt prachtig tot uiting op de eerste pagina. Deze quote geeft de stijl van het boek prachtig weer: “Het was een prachtige dag in april en de klokken luide 13 uur in.”.

Het is een boek die zeker aanzet tot aandenken. Het verhaal is als een kijkje achter de schermen bij dictaturen en de menselijke natuur erachter. Samen met “A brave new World” is het de basis voor dystopische literatuur. Veel boeken die vervolgens in dit genre zijn geschreven, kopieerden de stijl van beide boeken. Het is dan ook geen wonder dat ik het boek aanraad en zeker beschouw als een ‘must read’. Ook als dit boek al sinds de jaren stilletjes in je boekenkast staat is het de moeite dit boek eens te herlezen.Het is immers meer dan ooit relevant in het digitale tijdperk waarin alles wordt geobserveerd en bijgehouden.

Ik heb dit boek vroeger op school al eens gelezen en vond het destijds al intrigerend. Na het opnieuw lezen zie ik in hoe goed George Orwell's vooruitziende blik was. Misschien was 1984 niet het juiste jaartal maar nu is wat hij voorzag zeer actueel.
Onze wereld is zeer langzaam aan het veranderen in een politiestaat gecontroleerd door de elite.
Voor een ieder die zijn vrijheid waardeert en wil behouden geeft dit boek inzicht over hoe heel subtiel ons onze vrijheid wordt ontnomen