67 seconden

67 seconden is een verhaal dat zich grotendeels afspeelt in 67 seconden van iemands leven. In dit geval in het leven van Will. Zijn broer is neergeschoten en hij volgt de regels die hij van kleins af aan geleerd heeft.
1. Niet huilen
2. Niet snitchen
3. Wraak nemen
De eerste twee stappen heeft hij al opgevolgd en nu is hij onderweg, in de lift, naar de derde. Maar elke verdieping waar de lift stopt, stapt er iemand in. De welbekende ‘lift regels’ worden verbroken en er wordt gepraat. De verhalen die Will hoort, laten hem het verhaal van verschillende kanten zien. Is hij wel op weg om het juiste te doen?

In eerste instantie wist ik niet zeker of dit boek iets voor mij zou zijn. Het is geschreven in dichtvorm, heeft erg korte teksten, afgebroken zinnen, veel herhaling en de leegte van pagina’s wordt soms toch opgevuld. Zonder al te veel verwachtingen begon ik in het boek, maar het bleek dat er toch wel echt een verhaal in zat. Elke bladzijde volgt weer op het vorige en vertelt langzaamaan een normaal verhaal, alleen op een andere manier geschreven. In het begin is het verhaal erg vertellend. Om wie draait het verhaal? Wat is er nou eigenlijk gebeurd? Wat staat ons als lezer te wachten? Elk ‘hoofdstuk’ staat symbool voor een verdieping waar Will langskomt. En vanaf dat moment verandert het verhaal.

Eerst was het lastig in te vullen wat er bij elke verdieping gebeurde. Waarom komt net die persoon in de lift waar Will in staat en hoe kan het dat ze allemaal wel iets afweten van de gebeurtenis en er meer details over weten? Als je je gedachten een beetje open stelt en de verwachtingen van een ‘normaal’ lopend verhaal los laat, vlieg je waarschijnlijk zo door het boek heen.
de manier waarop het verhaal is vormgegeven is wel spraakmakend. Er zijn, naar mijn weten, weinig boeken die op deze manier gelezen worden. Het is in elk geval zeker niet tegen gevallen. De dialogen werden links en rechts op de pagina weergeven, het lag eraan wie wat zij en zo was het wel goed te volgen.
Het einde van het verhaal is best wel verrassend. Als lezer kon je zelf nog wat invullen en andere details waren wel nog naar voren gekomen. Het was zeker interessant om over een korte maar wel beslissende tijd van iemands leven te lezen. Zeker op de bijzondere manier waarop dit boek is vormgegeven en is ingevuld.

Ik ben er niet echt een grote fan van geworden, maar ik sta nu denk ik wel meer open voor gedichten of poëzie. Het houdt me in elk geval niet tegen om nog een keer zo een uitdaging aan te gaan.

Ik had zin om te lezen, maar ik wilde graag iets wat mij meteen zou pakken en wat ik zo uit kon lezen. Ik had het even nodig om te ontsnappen aan het hier en nu.

Mijn oog viel op dit boek, en hoewel ik hem nogal nonchalant oppakte had het boek mij vanaf de eerst bladzijde al meteen in zijn greep.

Met ingehouden adem heb ik dit boek gelezen. Man, wat kan Jason schrijven.

Een potje basketbal, een schietpartij met de dood van Will zijn broer tot gevolg.

Er gelden 3 regels :

1. Niet huilen
2. Niet snitchen
3. Wraak nemen

Dit is wat Will gaat doen, want hij weet wie de dader is. Of toch niet ?

Gewapend en met een wraak plan stappen we met Will in de lift, een rit van 67 seconden, die aanvoelt als een eeuwigheid. Met 7 verdiepingen, en op elke verdieping stapt er iemand in die belangrijk is voor Will. Elk van deze personen vult een stukje verhaal aan. Uiteindelijk valt alles op zijn plaats en met 2 krachtige woorden stopt het verhaal.

Het moment dat je het boek neerlegt en eindelijk even diep in- en weer uitademt.

Jason Reynolds heeft dit boek in vers vorm geschreven waardoor dit erg makkelijk wegleest, maar elk woord zuig je op, neem je mee..

Prachtig geschreven..

67 seconden is een boek van Jason Reynolds.
Jason Reynolds (1983) is een Amerikaanse auteur. Geïnspireerd door een cassettebandje van Queen Latifah begon hij op zijn negende met poëzie schrijven. Daar is hij nooit meer mee gestopt - ook niet toen hij zakte voor Engels op de universiteit - en inmiddels heeft hij twaalf boeken op zijn naam staan. Omdat hij weet dat een heleboel jongeren niet van lezen houden omdat het saai is, heeft hij een duidelijke missie: geen saaie boeken schrijven.
‘Gefeliciteerd Blossom Books! Jason is de beste.’ - Jandy Nelson
‘Spoiler: deze gast is briljant.’ - David Arnold
‘Zo’n verhaal waar je je adem inhoudt. Ongelooflijk krachtig.’ - John Green
‘Dit boek zal voor een hoognodige discussie zorgen.’ - Kirkus
‘Dit krachtige verhaal is een belangrijke aanvulling op elke boekencollectie’ - School Library Journal
‘Aangrijpend en vlijmscherp.’ - BCBB

67 seconden. Zeven verdiepingen. Drie regels. Een wapen.
Will staat 67 seconden in de lift naar beneden, met in zijn broekband een pistool. Zijn broer Shawn is vermoord, en Will weet wat er van hem verwacht wordt.
Niet snitchen. Niet huilen. Wraak.
Maar op elke verdieping stapt iemand in. Will krijgt steeds een klein stukje van een groot verhaal, en begint te twijfelen aan zijn bestemming. Hij is op weg om het juiste te doen … toch?

Ik vond dit een zalig boek! Nog nooit heb ik een boek gelezen dat zo leuk geschreven is. Mijn favoriete personage in dit boek is Will. Het hoofdpersonage, een cliché. Als ik in Will zijn schoenen had gestaan had ik me niet aan “De Regels” gehouden, ik zou me er niet aan kunnen houden en dat is net het knappe aan Will. Hij houdt zich er wel aan.
Ik vind de schrijfstijl van Jason in één woord prachtig. Nog nooit heb ik een boek gelezen in deze stijl en alleen door dit boek al, ben ik van plan om al zijn boeken te lezen.
Het enige mindere is dat het boek een open einde heeft. Je bepaalt zelf wat er gebeurd. Ik ben daar niet zo goed in en heb dus liever een einde dat beslist is en dat dus niet kan veranderen.

Titel: 67 seconden
Oorspronkelijke titel: Long way down
Auteur: Jason Reynolds
Uitgeverij: Blossom Books
Vertaling: Maria Postema

Jason Reynolds (1983) is een Amerikaanse auteur. De bestverkopende auteur van de New York Times. Bekend vanAll American Boys, de Track-serie, Long Way Down, For Everyone en Miles Morales-Spiderman. Hij schrijft voor jongvolwassenen, omdat hij weet dat een heleboel jongeren niet van lezen houden, omdat ze boeken saai vinden. Jasons missie is dan ook: geen saaie boeken schrijven.

67 seconden heeft echt enorm veel prijzen gewonnen en daarnaast zijn de filmrechten ook al gekocht door Universal.
Het boek gaat over Will. Zijn broer Shawn is net vermoord en Will staat op het punt om naar de dader te gaan om hem te vermoorden, want dat zijn de regels. Je huilt niet, je snitcht (verraad) niet en je neemt wraak. Will stapt de lift in om naar beneden te gaan en op elke verdieping stapt er iemand in. Will krijgt steeds een klein stukje te horen van een groot verhaal. 67 seconden duurt de rit met de lift en in die tijd begint Will te twijfelen of hij wel op weg is om het juiste te doen.

De cover is duidelijk en strak. Je weet dat er iets gaat gebeuren in 67 seconden tijd, in een lift. Na de achterkant te hebben gelezen zou ik het boek absoluut kopen in de boekwinkel.

Het boek 67 seconden is geschreven in vrije versvorm en na de eerste tekst gelezen te hebben, dacht ik: hoe gaat Jason Reynolds het voor elkaar krijgen dat ik echt in het verhaal blijf zitten? Nou daar had ik absoluut niet over hoeven twijfelen. Wat is 67 seconden superknap geschreven! Het leest vlot weg en het voelt net alsof je naast Will in de lift staat. Sommige stukjes vond ik zo mooi, dat ik ze nog een keer heb herlezen. Wow! Het verhaal houdt compleet je aandacht vast.

Jason’s missie om geen saai boek te schrijven is met dit boek zeker gelukt. Ik vond het gewoon jammer dat het boek uit was. Ik geef dit boek dan ook 5 sterren. Als ik meer kon geven dan had ik dat zeker gedaan. Ik zou het als cijfer een 10 geven! Ik ga zeker ook nog andere boeken van Jason Reynolds lezen. Ik ben benieuwd hoe de film gaat worden.

Het is een fascinerend verhaal over een jongen die wraak wil nemen op de moordenaar van zijn broer. Het verhaal is geschreven in free verse en leest erg gemakkelijk, alsof je een songtekst leest. Ik heb het boek in ongeveer 1,5 uur gelezen. Dit is één van de verrassendste boeken die ik dit jaar heb gelezen. Na het einde heb ik nog een tijdje voor me uit staan staren...

Het is een onderwerp die ik niet vaak tegen kom in boeken. Leven in een achterbuurt met geweld en wantrouwen voor de politie. De tekst is briljant. Songtekst/dichtvorm. Hoe je met weinig woorden zoveel kan zeggen.

"Zijn kant van de kamer teringmooi,
mijn kant van de kamer teringzooi"

Het boek bevat weinig tekst, je hebt het snel gelezen. Ik denk interessant voor niet lezers, maar misschien wel even hulp nodig om de vorm te omarmen.

Het boek is geschreven in vrije versvorm en oorspronkelijk in het Engels, maar de vertaling is bijna net zo briljant als het origineel moet zijn. Het verhaal komt, mede door de versvorm, heel hard binnen en heeft op mij heel veel indruk gemaakt. Ik heb het hele boek lang mijn adem ingehouden en had aan het einde echt dat doffe gevoel, alsof er ineens iets wegviel. Een enorme aanrader, zeker ook voor mensen die moeilijk door boeken heen komen. De teksten zijn kort en behapbaar en ingedeeld in hele kleine stukjes. Hierdoor is het ook voor niet-lezers volgens mij heel geschikt!

Er staat in de productomschrijving dat dit boek hardcover is maar het is een paperback