Feast for Crows

Geschreven bij A Feast for Crows

In George RR Martin's Song of Ice and Fire serie werd de lat door de eerste drie boeken (Game of Thrones, Clash of Kings, Storm of Swords) zo hoog gelegd dat deel vier na het ADEMBENEMENDE derde deel vrijwel zeker minder zou zijn. Helaas is dit in Boek Vier: AFfC ook het geval.

In deel 4 volgen we voornamelijk Cersei en per uitbreiding Jaime en Brienne. Verwacht geen Tyrion, Dany, Jon, enz., DIE ZIJN NIET IN DIT BOEK. Dit komt omdat boeken 4 en 5 synchroon lopen en het vijfde deel, A Dance with Dragons, vertelt het verhaal van de andere helft van de personages, namelijk die in het noorden en oosten. AFfC volgt iedereen in de zuidelijke helft van Westeros. Hierover later meer.
Goed, de voor en nadelen.

Minpunten:
1: Het tempo
Het tempo ligt, helaas, veel lager dan in deel 3. Eerlijk is eerlijk, Brienne draalde maar wat rond en kwam gevaarlijk dichtbij tijdverspilling. Niemand bereikt veel meer dan een enkel doel. Niet daai, maar... niet heel spannend. De laatste hoofdstukken waren echter weer heel goed, met wat uitstekende cliffhangers.
2: De perspectieven
Zoals ik al zei, Cersei aan het hoofd, Jaime en Brienne naast haar. Verder hebben Samwell Tarly, Arya en Sansa enkele hoofdstukken, allemaal op weg naar nieuwe delen van hun leven. n3 of 4 hoofdstukken p.p., en dat is vrij weinig. Daarmee is het boek natuurlijk nog niet gevuld. Nieuwe verhaallijnen zijn Dorne, in het zuiden, en de Iron Islands, thuis van de Greyjoys. De verhalen daarover worden in beide gevallen verteld door een stuk of drie personages, wiens perspectieven elkaar afwisselen. Zo krijg je Asha Greyjoy, maar ook twee van haar ooms. In deze gevallen beginnen hun hoofdstukken met titels in plaats van namen, ik weet niet waarom. Misschien lijken sommige namen te veel op elkaar (Arys, Aeron, Areo). Deze personage krijgen zelden meer dan een enkel hoofdstuk maar vertellen samen een groter verhaal.

Maar de pluspunten:
1: De personages
Zowel de oude als de nieuwe blijven uitstekend. Cersei is, nou ja, een gestoorde b*tch. Maar ze blijft interessant, hoewel ze niet heel veel uitvreet. Brienne is een goed personage, Jaime ook nog steeds. Ik mag Sansa steeds meer, Arya blijft op haar hoge lat, en Sam Tarly de lafaard blijkt toch niet zo'n lafaard, hoewel hij het zelf steevast volhoudt. Nieuwkomers Arys en Areo zijn wel goed, Arianne mag ik ook wel. Asha, Victarion en Aeron zijn oké. Qyburn is... een nachtmerrie, op de goede manier. Bij hem gaat het meer om wat Martin niet zegt dan dat hij wel zegt. Verder heb je Taena, Pycelle, Aemon, Margaery, Brienne's metgezellen, Podrick, Littlefinger, enz. En die zijn allemaal leuk.
2: Westeros/Essos
Martin's wereld blijft fascinerend. Brienne's reis is echt een tour langs de gevolgen van oorlog, en past goed bij de titel. Ik wil meer en meer weten en de personages bezoeken een aantal nieuwe locaties zoals Dorne en Braavos. Dus dat is een voordeel.
3: Schrijfstijl
Martin's manier is, chic gezegd, een lust voor het oog en de geest. Hij kon je met simpele/prachtige zinnen laten denken of lachen, het maakt niet uit door welke ogen hij schrijft. Wauwwauwwauw. Ik krijg er maar niet genoeg van.
4: Mysteries en cliffhangers
Minder dan in voorgaande delen maar elke zin van het laatste hoofdstuk maakt je benieuwd naar het volgende, en de laatste hoofdstukken las ik alsof ze in A Storm of Swords zaten... een grote eer dus. De zaken uit het epiloog van deel drie en het proloog van 4 worden pas laat bezocht, maar wanneer dat gebeurt blijf je maar meer willen.

Al met al het minste boek in de serie. Maar ik blijf hoopvol richting A Dance with Dragons. Ik hoop dat in deel 6, The Winds of Winter (nu nog niet uit), de oude standaard weer te pas zal komen. Delen 4 en 5 lijden onder de verdeling van personages en een trager plot, dat is waar. MAAR: dit is nog steeds een goed boek met goede wendingen en goede personages, en een aanrader.

Geschreven bij A Feast for Crows

A Feast for Crows is een geweldig boek dat naar mijn mening te veel kritiek krijgt. Het is absoluut anders dan de voorgaande boeken, en na de achtbaan die A Storm of Swords was, is in deze het tempo inderdaad wat achteruit gegaan.
Martin heeft in de asoiaf boekenreeks geprobeerd een nieuwe vorm van fantasy neer te zetten die niet wegduikt voor moraal grijze personages en de verschrikkelijke gevolgen van oorlog. Drie boeken lang oorlog heeft echter zijn nasleep en omdat hier in dit boek dieper op in word gegaan, maakt het in mijn ogen a feast for crows juist het meest geloofwaardige boek tot nu toe.
Daarnaast heeft het een aantal van de beste passages van de serie.

Voor iedereen iedereen die een aantal personages mist: lees het boek een tweede keer, nadat je a Dance with Dragons hebt gelezen, en je zult net zo erg van dit deel genieten.

Ook zijn de meeste nieuwe personages bijzonder interessant.

Geschreven bij A Feast for Crows

Je wil dit niet neerleggen, maar door blijven lezen

Geschreven bij A Feast for Crows

Prima boek, onderdeel van een serie, waarbij je al lezend de tijd vergeet.
Prettig formaat paperback.

Geschreven bij A Feast for Crows

Tot nu toe nog niet uitgelezen, maar ik werd gevraagd om een review te schrijven dus uiteraard doe ik dat:)

Ik las van tevoren een hoop negatieve punten over het boek, maar ben het daar absoluut niet mee eens. Net als de rest van de A Song Of Ice And Fire leest het makkelijk weg en Martin is weer goed op dreef.

Ja er zijn wat minder belangrijke elementen en er zijn wat cliffhangers van het vorige boek waar geen antwoord op gegeven wordt. Dat betekend echter niet dat het meteen zo slecht is als iedereen beweert. Martin levert met ieder boek weer kwaliteit!

Geschreven bij A Feast for Crows

Als je verwacht dat de waterval van spectaculaire gebeurtenissen in dit boek verder gaat, heb je pech. Dit deel is een rustige rivier met af en toe een stroomversnelling. Een rustpunt in het verhaal. De wonden, opgelopen in de oorlogen, worden gelikt en de titel vind ik heel goed bij het boek passen.
Nadeel is dat er heel veel personen genoemd worden die (door mij in ieder geval) niet uit elkaar te houden zijn.
Er ontbreekt een deel van de hoofdpersonages, maar de auteur legt aan het einde van het boek uit waarom dit zo is.

Geschreven bij A Feast for Crows

Zoals in voorgaande reviews beschreven missen er inderdaad bekende personen en van 1 is het voor mij nog steeds een raadsel hoe die is gestorven. Ik vind dit deel minder spannend dan de voorgaande delen maar toch blijf je elke keer weer afvragen wat er gaat gebeuren waardoor het boek moeilijk weg te leggen was. Ik kijk vol verwachting uit naar het volgende deel.

Geschreven bij A Feast for Crows

Weer een boek uit de geweldige serie van George RR Martin.
Het leest, net zoals de andere boeken goed weg.
Helaas zijn er wel een aantal van de leukste personen er uit.

Geschreven bij A Feast for Crows

Ik moet zeggen dat dit boek me wel tegenvalt. Veel bekende personages zijn eruit weggelaten, wat ik heel erg jammer vind. Er gebeuren als in de vorige boeken niet zo veel spannende dingen, maar het wordt zeker niet saai, omdat het boek gewoonweg goed geschreven is en Martin heeft weer een goed werk verricht. Zeker een aanrader als je de vorige boeken hebt gelezen, omdat je de serie gewoon helemaal moet lezen.