Altijd vrolijk roman

Geschreven bij Altijd Vrolijk

Als Aaf nog jong is worden haar ouders, gewone gezellige mensen ineens lid van een geloofsgemeente. De manier waarop Aaf daar tegenaan kijkt wordt met humor beschreven. De ouders worden steeds fanatieker en nemen hun gezin (Aaf heeft nog een broer Rim) daarin mee. De verplichtingen ten opzichte van de geloofsgemeente dringen zich meer en meer op en beide ouders hebben steeds minder tijd en oog voor hun kinderen. Alles moet wijken voor hun geloof. Rim vertrekt en ook Aaf zoekt haar eigen weg. Ze gaat de sportacademie in Amsterdam doen en komt met een voor haar heel nieuwe wereld in aanraking. Ze wil zich losmaken van thuis, maar het geloof zit nog stevig in haar verankerd. In beide werelden voelt ze zich niet (meer) thuis. Ze wil vrij zijn haar eigen weg te vinden, maar ervaart haar achtergrond daarin als een belemmering. Ze vindt een uitlaatklep in het zwemmen, dat ze van kleins af aan al deed en uiteindelijk bepaalt ze haar weg in het leven. Het boek leest vlot door en is invoelend beschreven, je kunt echt meeleven met Aaf en het gezin waaruit zij komt. Of het geloof nu een verrijking of een belemmering is, mag de lezer zelf uitmaken. Het tijdsbeeld van de jaren 60-70 kwam wat minder uit de verf dan ik verwacht had, de humor van het begin werd niet in de rest van het verhaal doorgetrokken, de hoofdmoot was duidelijk de geloofsgemeente van Aafs ouders en wat dat voor haar in haar verdere leven betekende.

Ik vond het een prachtig verhaal. De manier waarop het personage Aaf je meeneemt door haar leven is bijzonder. Je gaat van haar houden, hoe open en eerlijk zij in het leven staat. Je voelt met hoeveel liefde en aandacht het verhaal geschreven is. Ik ben er een aantal weken verslaafd aan geweest. Ze neemt je echt mee op haar zoektocht binnen het geloof, haar gezin, de liefde, de wereld.

In de recensies over dit boek las ik steeds dat de themathiek van dit boek vergelijkbaar is met 'knielen op een bed violen' (Siebelink) en 'dorsvloer vol confetti' (Treur) - en dat is tot op zekere hoogte ook zo.

Of je dat nu goede of slechte boeken vond, maakt eigenlijk niet uit, want dit is toch weer een totaal andere leeservaring, en wel een die zeker het aanbevelen waard is.

Kranendonk zit heel dicht op de huid van, en in het hoofd van de hoofdpersoon Aaf van Pommeren en neemt je mee door de periode van haar vroege jeugd naar haar jong-volwassenheid - waarin ze opgaat in en vervolgens langzaam afstand doet van de religie van haar ouders. Dit zonder dat ze hen afvalt, steeds met veel liefde beschreven, en ondertussen zwemt ze, zwemt ze.

Het leest als een trein dit boek, maar als ik een ding zou moeten noemen dat ik ècht goed vind, is dat ze Aaf door de jaren heen steeds haar eigen stem laat houden, terwijl die steeds wel een stukje volwassener klinkt, dat ze dus een stem heeft die met haar meegroeit.

Lezen dus!

Het identificeren met de hoofdpersoon gebeurde vanzelf. Knap hoe het verhaal eerst vanuit het perspectief van een jong meisje wordt verteld, inclusief haar kindertaal en -gedachten. En dan groei je met haar mee door de puberteit en adolescentie, maakt haar worstelingen door, voelt de dilemma's en loyaliteitsconflicten en zucht voor haar bij de keuzes die je jongvolwassenheid vragen. De sfeertekening in het gezin zijn heel sterk, en daarnaast als contrast en metafoor de ervaringen met zwemmen.
Ik heb het in de trein tussen Amsterdam en Berlijn in één ruk uitgelezen. Een dikke aanrader!

In haar eerste roman voor volwassenen vertelt Anke Kranendonk het bijzondere verhaal van Aaf, een meisje dat opgroeit in een zgn. huisgemeente. Dat huis is het huis waar zij met haar broer en ouders woont. En die gemeente is een groep bekeerde volwassenen die in de huiskamer luisteren naar de bevlogen woorden van haar charismatische vader. Het leven van het gezin draait om het geloof in God en om uitdrijvingen van Satan. Bekeerlingen worden in het meer achter het huis gedoopt.
Voor Aaf heeft het donkere water nog een heel andere betekenis en functie als zij zich daar, alleen met zichzelf en haar gedachten, bekwaamt in de zwemsport.
Er is weinig aandacht voor Aaf, en haar jeugd wordt bijna volledig bepaald door de bezetenheid van haar ouders. Een tijdlang moet zij als dochter van de voorganger haar kamertje delen met een volwassen gelovige die in de problemen zit. Duistere problemen. Geregeld ontstaat er binnen de gemeente onenigheid over het evangelie dat haar vader predikt, waardoor er mensen uit haar leven verdwijnen. En haar vader verliest door zijn vaste overtuigingen meerdere keren zijn baan. Maar het mooie vind ik, dat onder deze geloofsbezetenheid een onvoorwaardelijke liefde voor hun dochter lijkt schuil te gaan. Het is prachtig om te volgen hoe Aaf met haar open en onafhankelijke karakter laat horen wat zij vindt, hoe zij strijdt, en hoe zij zichzelf stukje bij beetje weet los te scheuren van deze wereld van het evangelie. En daarmee in de ogen van haar ouders kiest voor de wereld van Satan. Maar toch vooral kiest voor zichzelf.

Een fascinerend boek, vol vaart en intensiteit geschreven, en met voor mij zo veel herkenning dat ik het bijna ademloos heb verslonden. Ik zie uit naar het volgende!

Ruth Glastra van Loon

Wat een mooi boek. Anke Kranendonk weet de lezer op een prachtige manier mee te voeren in de volwassenwording van Aaf van Pommeren, een lieve, krachtige dochter, die langzaamaan ervaart, dat de waarheid van haar lieve, krachtige ouders toch misschien niet dé waarheid is. Heel mooi, hoe Aaf in haar weg naar zelfstandigheid soms houvast zoekt bij het geloof waarin ze is opgegroeid, maar zich daar uiteindelijk aandoenlijk en wijs van losmaakt: ‘Heer, ik doe het van harte, maar het lukt nog niet. Het zou mooi zijn als die stem eens uit kan. Mag ik het allemaal eerst zelf proberen, voordat U er steeds bij moet komen?’ Aaf zet zich niet af tegen een wereld buiten zichzelf. Zij ontwikkelt zich en laat dat met horten en stoten toe. Anke Kranendonk zet dat treffend neer. Tja, en dan heb je nog die mooie beelden van het meer achter het huis, het zwemmen, het tijdsbeeld, die zoekende Broeders en Zusters in huize Van Pommeren en de struggle van haar hartelijke ouders binnen de geloofsgemeenschap. Dit boek heeft me van begin tot eind geboeid.

Gisteravond 'Altijd vrolijk' van Anke Kranendonk uitgelezen. Haar eerste boek voor volwassenen en ook weer prachtig. Een verhaal over Aaf van Pommeren en haar ouders die zich in de jaren 60 bekeren tot de Pinkstergemeente.
Was ontroerd door die kwetsbare en krachtige Aaf die zich voorzichtig probeert los te maken van het geloof van haar ouders en haar eigen waarheid leert ontdekken. Haar ouders zo liefdevol en onhandig. Heel knap verwoord.

Ik was een ochtend lang onbereikbaar toen ik dit boek las. Een heel mooi verhaal over een meisje dat zich losmaakt uit de Pinkstergemeente. Je kijkt mee met haar, hoe ze haar jeugd ervaart maar ook hoe ze uiteindelijk haar eigen weg kiest. Zo mooi!

Zeer goed geschreven en bijzonder boek. Je wordt direct meegenomen in de bijzondere wereld van de pinksterbeweging. Af en toe confronterend en het blijft respectvol.
In één ruk uitgelezen!

Als de ouders van de 6-jarige Aaf zich bekeren tot de Pinkstergemeente geniet ze in eerste instantie van alle veranderingen in haar leven. Opeens zingt het gezin dagelijks liedjes en er komen ook steeds meer leuke mensen over de vloer. Maar wat eerst een gezellige gemeenschap lijkt, blijkt op den duur zeer verstikkend te zijn. Zodra Aaf oud genoeg is om het huis te verlaten verhuist ze naar de grote stad. Kan ze echter los komen van het geloof? En wil ze dat überhaupt?

Anke Kranendonk bewijst met Altijd vrolijk dat ze naast een goede jeugdboekenschrijver ook volwassenen weet te intrigeren met haar taalgevoel en oog voor detail. Een meeslepend verhaal dat ik in een ruk heb uitgelezen.