Amos Decker - Verlossing

De gevolgen van de klap die Decker heeft ontvangen uiten zich in een perfect geheugen waarbij het niet mogelijk is om dingen te vergeten. Het belangrijkste wat met regelmaat zijn geheugen teistert is de zinloze dood van zijn vrouw Cassie en dochter Molly. Om dat jaarlijks te herdenken komt hij terug naar Burlington waar zijn gezin op de lokale begraafplaats is begraven.
Tijdens een bezoek aan het graf wordt Decker benaderd door Meryl Hawkins, door toedoen van hem dertien jaar eerder tot levenslang veroordeeld voor de moord op de vader en twee kinderen uit het gezin Richards en toevallige bezoeker, David Katz. Hawkins vertelt Decker te zijn vrijgelaten omdat hij lijdt aan alvleesklierkanker en de gevangenis niet bereid is de hoge ziektekosten te betalen. De terminale man wil voor zijn dood Decker laten weten dat hij onschuldig is aan de eerdere moordpartij en de daders nog vrij rondlopen. Korte tijd later wordt zijn lichaam gevonden, met een kogel in het hoofd…

++ ‘Misschien zag hij de doden pas nadat ze waren vermoord. Hij zou degene kunnen zijn geweest die om vijf voor halftien 911 belde en er snel vandoor is gegaan, hoewel dat de vraag opwerpt waarom we dat telefoongesprek niet konden traceren’ ++

Zoals verwacht heeft Baldacci met dit vijfde deel in de Amos Decker-reeks weer een spannend en interessant verhaal aan het papier toevertrouwd. Met de plotselinge moord op Hawkins heeft hij meer dan voldoende reden om zijn vertrek uit Burlington op te schorten en het onderzoek van dertien jaar eerder nog eens nader te beschouwen. In een klein en betrouwbaar team waarin lokaal agente Mary Lancaster, FBI-collega Alex Jamison en vriend Melvin Mars hem vol vertrouwen en deskundigheid bijstaan probeert hij het verleden te reproduceren en alle toen genomen besluiten te verifiëren. Het is duidelijk dat in het kleine Burlington zijn acties niet door iedereen op prijs worden gesteld…

Aan de positieve beoordeling van Verlossing gaan weer een aantal uren ultiem leesplezier aan vooraf. Talloze plotwendingen wisselen af met onverwachte slachtoffers die iets hadden kunnen betekenen als getuige, bevestigen een aantal vergissingen in het onderzoek van destijds. Verlossing is een passende aanvulling op de serie waarbij de deskundigheid van Baldacci volledig tot zijn recht komt. Politiek geëngageerd, aangevuld met juridische kennis en de kennis en kunde om een spannend verhaal te vertellen, zijn de ingrediënten en ook volledig terug te vinden in het plot. De ‘nieuwe’ personages wandelen met overtuiging door de verhaallijnen en suggereren bij de lezer ze al veel langer te kennen. De plotwendingen voeden de gedachten van dezelfde lezer met allerlei varianten voor mogelijke dader(s). De uiteindelijke oplossing was er dan wel een van maar zeker niet de meest logische. Ook dat is kenmerkend voor de stijl van Baldacci en laat zijn fans weer reikhalzend uit kijken naar het verdere voortbestaan van Amos Decker. Mogelijkheden zijn er nog wel al wordt dat wel moeilijker zonder de grens van geloofwaardigheid te overschrijden, waar de auteur nu af en toe al tegenaan schuurt. Maar ook dat aspect is bij hem in vertrouwde handen.

Eigenlijk heeft David Baldacci geen enkele introductie meer nodig. Hij is een veelschrijver van wie de laatste twintig jaar minstens twee thrillers per jaar zijn verschenen. Het zal daarom niemand verbazen dat zijn boeken in meer dan 45 talen zijn vertaald, maar ook dat er wereldwijd meer dan 130 miljoen exemplaren van verkocht zijn. Hij schrijf zowel standalones als series, waarvan die van King & Maxwell en Amos Decker misschien wel de bekendste zijn. De vijfde en tevens nieuwste in de laatste serie is Verlossing, een thriller die in mei 2019 verschenen is.

Om het graf van zijn vermoorde vrouw en dochter te bezoeken is Amos Decker terug in zijn vorige woonplaats Burlington. Op de begraafplaats wordt hij aangesproken door Meryl Hawkins, die hij pas herkent als de man zich aan hem voorstelt. Hawkins was door Amos, het was zijn eerste arrestatie, aangehouden wegens een viervoudige moord. De man is vrijgelaten omdat hij ongeneeslijk ziek is en niet meer lang te leven heeft. Hij vertelt Amos dat hij de moorden niet heeft gepleegd. Decker besluit de zaak opnieuw te onderzoeken en ontdekt dat er twaalf jaar geleden fouten zijn gemaakt. Nu wil hij de echte waarheid achterhalen, maar dat brengt wel gevaar met zich mee.

Het nadeel van het niet op volgorde lezen van een serie is dat je de voorgeschiedenis van de terugkerende personages, maar ook van eerdere zaken niet kent. Baldacci erkent dit feit en daarom geeft hij gedurende de plot, maar vooral in de eerste hoofdstukken, voldoende informatie over de protagonisten om hen redelijk goed te leren kennen. Ook het refereren naar enkele situaties uit de voorgaande delen hoeft de lezer niet het gevoel te geven iets te missen. Ook daarin heeft de auteur voorzien. Met andere woorden, Verlossing kan, ondanks dat het boek het vijfde deel uit een serie is, zonder problemen afzonderlijk van de andere gelezen worden. De enige vraag die aan het eind van het verhaal open blijft staan, is wat de exacte rol van Amos’ vriend Marvin Mars is, waarom het mogelijk is dat hij Decker met zijn politiewerk assisteert.

In zijn kenmerkende schrijfstijl, vlot en erg toegankelijk, weet de auteur de lezer aan zich te binden. De eerste helft van het verhaal blinkt, ondanks een enkele plotwending, niet uit in snelheid en spanning, maar zorgt er desondanks wel voor dat diezelfde lezer eveneens nieuwsgierig wordt naar wat er twaalf jaar eerder werkelijk is gebeurd. Halverwege begint het tempo toe te nemen, zijn er wat meer verrassende ontwikkelingen en stijgt daarmee ook de spanning. De zaak waar Decker mee bezig is, wordt ingewikkelder en maakt een aantal zijsprongen. Maar Baldacci zou Baldacci niet zijn als hij er geen lijn in zou weten te krijgen. Doordat hij het overzicht weet te bewaren en alle subplots op een mooie manier samenkomen, vormt het verhaal uiteindelijk toch één geheel.

Ten opzichte van de eerdere delen uit de serie is er wel een verandering merkbaar. Op het persoonlijke vlak, van Amos Decker. Tot dusverre kwam hij vaak sociaal onhandig over, dat lijkt nu, hoewel dat in deel vier al enigszins in gang is gezet, te gaan veranderen. Hij heeft meer oog voor zijn omgeving en dat biedt voor de vervolgdelen van de reeks, en die zullen er ongetwijfeld komen, interessante perspectieven, een positieve ontwikkeling dus. Ook zal dan moeten blijken of de FBI’er het schuldgevoel waar hij al geruime tijd mee kampt van zich af kan zetten. In Verlossing, vertaald door Jolanda te Lindert, lijkt hij daar al mee begonnen te zijn.

(Dit boek heb ik eerder voor Hebban gerecenseerd.)

Amos is wel mijn favoriete personage van Baldacci. Nu ken ik de voorgechiedenis van Amos wel maar Baldacci refereert regelmatig terug naar de lichamelijke situatie van Amos. Hier door ben je als leek vrij snel op de hoogte wie Amos is. Ondanks dat ik heel graag wilde weten hoe het in elkaar zit met die moord op 2 mannen en 2 kinderen 13 jaar geleden, vond ik het complot wel vergezocht. Jammer dat het zo snel wordt afgehandeld. Ik had niet echt een tevreden gevoel toen ik het boek uit had.

het verhaal is logisch opgebouwd en ondanks alle aangeboden feiten is de uitkomst toch een verrassing. je hebt vaak moeite om het boek neer te leggen om iets anders te gaan doen

geweldige schrijver hij houdt je erbij

Laatste deel in een super serie

Als pluspunt zou ik zeggen: spannend.

Zoals gebruikelijk een lekker leesbaar boek om even in te verdwijnen.

Spannend boek

Spannend en leuk