Animal farm

Animal farm ofwel ‘De Dierenboerderij’ had ik van mijn vader gekregen. Ik bekeek de achterflap van het boek en kuierde door enkele pagina’s. Wat mij aanvankelijk een typisch kinderboek leek, bleek al snel een prachtige allegorie te zijn op de communistische utopie, dat snel omkeert in een totalitaire dystopie. Geschreven door een van de meest bewonderde Britse auteurs van de vorige eeuw, George Orwell, pseudonym voor Eric Arthur Blair die dit boek op 42-jarige leeftijd schreef in 1943.

Vlak voor hij sterft, roept Old Major alle dieren van de boerderij samen om te zeggen dat de mensen hen onderdrukken. De ogen van de dierlijke boerderijbewoners gaan open.
Er komt een revolutie van de dieren tegen Mr. Jones, de boerderijbaas die zijn dieren verwaarloosde. De dieren, onder leiding van de varkens, winnen uiteindelijk de opstand. Het animalisme werd een feit. De varkens, die beduidend intelligenter waren, namen het voortouw. Toch woedt er een interne oorlog tussen Sneeuwbal en Napoleon. Uiteindelijk is het Napoleon, met behulp van zijn honden, die Sneeuwbal verjaagd.
Napoleon trok meer en meer de macht naar zich toe, werd alleenheerser, begon op twee poten te lopen en collaboreerde actief met de mensen. Dit alles terwijl Boxer en de andere dieren werkten tot ze erbij neervielen.

Verduidelijking:
Old Major, wordt aanzien als Karl Marx. Utopist die vlak voor zijn dood de ogen van de mensen opentrok tegen de alleenheerschappij van de tsaar (lees: Mr. Jones), ten voordele van het communisme (lees: animalisme).
De varkens, Bolsjewieken.
Sneeuwbal, staat voor Trostki, communist die het goed voorhad met het Russiche vol. (Lees: boerderijdieren)
Napoleon, staat voor Stalin. Een communist die meedogenloos regeerde.
Boxer: het hardwerkende paard dat de arbeidersklasse representeert.

Orwell heeft in zijn prachtige novel zowat alle aspecten van het communisme en haar economie besproken, alsook het politiek framework naar de burgers toe.

Hij laat Squealor, een ander varken dat de media representeert, steeds opnieuw en opnieuw het volk overspoelen met positieve cijfers, statistieken en jargon.

Soms waren de rechtvaardigingen voor mij wel zo indrukwekkend dat het verwarrend werd om te oordelen of de varkens kwaadaardige intenties hadden of niet.
Orwell behandelt ook de efficiënte productie met moderne technieken in fabrieken en zovele andere historische feiten die hij op een echt allegorische wijze verwerkt in zijn novel, wat het voor de lezer alleen maar boeiend maakt.

Animal Farm is vlot leesbare literatuur voor jong en oud, maar toch zet het tot nadenken aan.

Het is interessant om weten dat het boek werd uitgegeven in 1945, als reactie op het stalinisme in Rusland, maar het is toepasbaar op vele andere totalitaire régimes in zowel het heden als het verleden, als in Rusland en elders in de wereld.

Animal farm eindigt dan ook met een open einde waarin Orwell nogmaals benadrukt wat politiek gepamper met ‘het is voor je goed’ eigenlijk betekent.

Het wordt vaak gezegd dat iemand die niet veel leest toch dit meesterwerk heeft gelezen. En gelijk heeft hij. Ik raad dan ook aan om het boek meerdere malen te lezen om de magistrale politieke satire waar je de eerste keren niet bij stilstond nu beter te begrijpen.
Deze korte novel heeft een, prachtig geschreven, inhoud. Ik vind dan ook dat iedereen hem ooit eens heeft moeten lezen, want het is enerzijds een literaire klassieker, en anderzijds een allegorisch meesterwerk op een totalitaire ideologie die nooit mag overheersen!

Een bijzonder interessant boek dat nog altijd actueel is. Bij het lezen van dit legendarische werk van George Orwell dacht ik onmiddellijk aan Noord-Korea en Rusland, door de intelligente scheiding die Orwell aanbrengt in het dierenrijk. Elke "bevolkingsgroep" lijkt als het ware vertegenwoordigt te zijn in de dierensamenleving. Ondanks dat het boek slechts een kleine 130 pagina's telt, kreeg ik echter wel het idee dat Orwell zo nu en dan in herhaling viel. Niettemin een zeer boeiend boekje over de samenleving.

Deze goedgevonden fantasie met satire speelde zich af op de ‘Herenhoeve’ waar de dieren leefden onder de tirannie van boer Jansens. Deze dieren hadden al geleerd te spreken en de allerinteligentsten onder hun, de varkens, hadden zichzelf ook al leren lezen en schrijven. Naar aanleiding van een toespraak van het oudste en slimste varken, de Majoor, ontstond een revolutie en ze verdreven zo de mensen van de boerderij. De leuze was “4 poten goed 2 poten slecht.” De korte periode na de opstand was elk dier gelijk maar de krulstaarten trokken de macht op een vindingrijke maar herkenbare mannier steeds meer naar zich toe. Op het einde van het verhaal liepen de zwijnen zelf op 2 poten en zaten samen met de mensen.

De personages in dit verhaal waren niet de gewoonlijke hoofdpersonages die je kent uit andere typische romans. De hoofdpersonages in Animal Farm werden gespeeld door boerderijdieren. Ze hadden ook de typische dierlijke eigenschappen. Bv. het paard Bokser was een harde werker: “Bokser stond er zelfs ’s nachts voor op en werkte een paar uur op zijn eigen houtje in het licht van de volle maan (pagina 66).” Ook de menselijke eigenschappen waren duidelijk zichtbaar vooral bij de varkens. Ze bewerkten de 7 geboden die alle dieren samen hadden opgesteld zodat zij altijd gelijk zouden hebben: “Een paar dagen erna vonden de varken in de kelders van het woonhuis een kist jenever... Zo kwamen ze tot de ontdekking dat er nog een gebod was dat de dieren zich niet goed herinnerden. Zij hadden gedacht dat er stond ‘Geen dier mag alcohol drinken’, maar in werkelijkheid stond er ‘Geen dier mag alcohol drinken in overmaat’ (pagina 99).”

De opbouw van het verhaal was rechttoe rechtaan. De éne gebeurtenis volgde de andere op vaak in een nieuw hoofdstuk. Dit zorgde ervoor dat het verhaal eerder simpel en zeer voorspelbaar was. Door de satire op een totalitaire staat bleef het fris. Bv. verheerlijking van 1 leider: “Kameraad Napoleon! ... zou hij reeds van mij leren zijn trouw aan u te zweren en met zijn eerste kreet te eren Kameraad Napoleon! (pagina 86)” En bv. de toespraak van de oude Majoor die de rol van Marx vertolkte: “Dit is mijn boodschap aan jullie kameraden. Opstand! (pagina 14)”. En het steeds weer instellen van 1 zondebok (Trotski): “Tijdens de Slag van de Koeienstal deed Sneeuwbal zijn best ons te laten verliezen (pagina 74)”, “Sneeuwbal heeft onze windmolen vernield (pagina 67)” en nog veel meer voorbeelden. Dankzij deze satire is het ook net een goed vernuftig verhaal.

Orwells schrijfstijl was gemakkelijk te lezen. Je verslindt gemakkelijk het ene hoofdstuk na het andere. De zinnen zijn duidelijk met uitzondering van enkele complexe zinnen. Ik ga akkoord met Luukkk. Vaak valt de schrijver in herhaling. Ik ga helemaal niet akkoord met RDB123: "Soms waren de rechtvaardigingen voor mij wel zo indrukwekkend dat het verwarrend werd om te oordelen of de varkens kwaadaardige intenties hadden of niet." Het verhaal was simpel en duidelijk. De gebeurtenissen waren oppervlakkig waardoor je gemakkelijk kon zien welke bedoeling de varkens hadden. De manier waarop de auteur dit verhaal linkt aan de realiteit is knap gedaan. Zo krijgt het verhaal toch diepgang. Zonder deze onderliggende boodschap zou dit een simpel sprookje zijn maar met is het een aantrekkelijk werk.

Als conclusie raad ik zeker het boek aan te lezen, vooral aan lezers die houden van surrealistische verhalen. Het is een kort verhaal, met een interessante onderliggende boodschap, waardoor je het op één namiddag zou kunnen lezen. Voor het publiek die vooral houdt van diepgaande soms ingewikkelde verhalen is dit boek toch niet voor jou. Het is zeer simpel en voorspelbaar. Het boek is zeker een verrijking en is een klassieker die je moet gelezen hebben. Ik zou wel aanbevelen het boek pas te lezen wanneer je wat kennis hebt over de Russische revolutie omdat het boek veel verwijzingen maakt naar de werkelijkheid.

De klassieker van George Orwell over een totalitair regime is een must voor literatuurliefhebbers. Het is vlot geschreven, erg 'herkenbaar' en spannend en beklijvend. Bovendien is deze uitgave voorzien van een mooie cover, die ook past bij de uitgave van zijn die andere klassieker van Orwell: 1984.

Een maatschappelijk kritisch boek dat de technieken blootlegt hoe een socialistische dictatuur tot stand komt.
Eigenlijk zeer actueel en herkenbaar alhoewel geschreven door een socialist in de jaren veertig van vorige eeuw.

Vond het een interessant boek, alleen naar mate het boek vordert wordt het ook steeds deprimerender. Vooral het paard Boxer blijft mij bij en de herkenbaarheid ervan. Al met al, echt vrolijker ben ik er niet van geworden maar alsnog een interessant boek. Twijfel wel of ik 1984 ook wil gaan lezen. Denk een beetje hetzelfde verhaal: Interessant maar deprimerend.

In 1e instantie denk je wat een vreemd boek om te lezen, maar je kunt het zien als een metafoor voor de huidige politieke elite op het pluche

Wat ik goed vind aan dit artikel: goede kwaliteit
Minder goed: prijzig, kwetsbaar

Geschreven bij Animal farm

Een klassieker. Aangenaam om te lezen. Zeker de vergelijking tussen mens en dier wordt mooi weergeven.

Een klassieker die je een aparte kijk geeft op communisme, verteld op een “kinderlijke” manier.