Antonia Scott - De rode Koningin Amateurdetective Antonia Scott heeft de politie al talloze keren bijgestaan. Maar hun volgende zaak zou haar fataal kunnen worden.

Na een fout die rechercheur Jon Gutiérrez krijgt hij de kans om vertrouwen terug te winnen. Maar hiervoor moet hij zorgen dat Antonia Scott gaat meewerken aan een zaak. Het probleem is dat Antonia al twee jaar weigert om uit haar appartement te komen.
Antonia was een veelbelovende rekruut van een eliteteam. Maar na een tragisch ongeluk heeft zij zich volledig teruggetrokken. Nu heeft het team haar nodig voor een moordonderzoek.

Het boek start met Jon Gutiérrez, hij is door een fout die hij gemaakt heeft geschorst. Hierdoor komt hij in contact met een mysterieuze man. Deze man kan al zijn fouten laten verdwijnen maar dan moet Jon wel Antonia Scott ervan overtuigen mee te werken. Dit is nog nooit iemand gelukt.
Als dit hem lukt gaat hij samen met Antonia aan een zaak werken. Dit alles moet buiten het oog van de media en de politie. Niemand mag iets over de zaak te weten komen. Maar dat is nog best lastig.

In het begin moest ik even inkomen, pas na ongeveer 60 bladzijdes zat ik er pas echt in. Ook vind ik dat de achterflap van het boek te veel verraad. Zelf zou ik aanraden om er zo blind mogelijk in te gaan. Hierdoor blijft het een stuk interessanter.
Verder zijn zowel Jon als Antonia leuke personages om te volgen. Hoe verder je komt in het boek, hoe meer je Antonia leert kennen. Hierdoor worden ook een aantal vragen die je als lezer hebt beantwoord.

De schrijfstijl van Juan Gómez-Jurado is zeer gedetailleerd en beeldend. Soms lijkt het net alsof je erbij bent. Af en toe had ik het kippenvel op mijn armen staan. Tevens zit er ook een goede dosis humor in.
Als laatste zitten er ook nog een aantal mooie tekeningen in dit boek. Dit zorgt voor een leuke toevoeging.

Hoewel het eerst even doorzetten is raad ik dit boek zeker aan. Ik kijk dan ook uit naar de volgende 2 delen van deze trilogie.

Deze recensie verscheen eerder op Koukleum.nl.

Ik had er erg naar uitgekeken om deze thriller te gaan lezen. Op de cover staat een quote van ABC ‘Antonia Scott is het beste wat de internationale thrillerwereld in jaren is overkomen’. Deze quote zorgde er nog eens extra voor dat ik niet kon wachten tot dit boek aan de beurt was volgens onze nog-te-lezen-lijst.

Normaal gesproken begint een verhaal vaak met een proloog, maar bij dit verhaal begint het met een interruptie. Hierin lezen we over “de drie minuten’ van hoofdpersonage Antonia Scott. Hierin is onder andere te lezen dat ze maar drie minuten per dag aan zelfmoord mag denken. Deze interruptie roept bij mij veel vragen op en dit zorgt ervoor dat ik snel de bladzijde omsla om te beginnen aan het eerste hoofdstuk.

Ik merk al snel dat ik wat moeite heb met de schrijfstijl van deze auteur. Ook moet ik eerlijk bekennen dat ik, ondanks dat ik jaarlijks best wat thrillers lees, soms een beetje de “rode” draad in het verhaal kwijt was. Dit is niet geheel aan de auteur te wijden, maar ik denk persoonlijk ook aan de vertaling. Zo vond ik het ook best storend dat sommige dingen, voor mijn gevoel, te letterlijk vertaald waren, waardoor het verhaal niet lekker liep. Ik heb mij dan ook echt door het verhaal heen moeten worstelen. Zo worden bepaalde dingen vertaald, op een manier die niet echt lekker leest, voor mijn gevoel. Bijvoorbeeld: ‘Niet meer,’zei Jon, die een zakdoek tevoorschijn haalde en deze tegen de neus van de jongen drukte om de hemorragie te stelpen. Voor mij persoonlijk was het veel fijner lezen geweest als dit bijvoorbeeld vertaald was naar ‘…. Om de bloedneus te stoppen.’

Ook zijn er bepaalde gedachten, die opeens midden in een zin staan, waardoor je de zin soms nog eens moet lezen, om te snappen wat er nu bedoeld wordt. Dit maakt het lezen ook niet echt fijner, daarbij worden in die gedachten soms ook nog eens Baskische/Spaanse termen gebruikt, wat het lezen er nog wat moeilijker op maakt. Hierdoor moest ik ook regelmatig opzoeken wat ik nu eigenlijk aan het lezen was en dit haalt de vaart nog eens extra uit het verhaal.

Als ik de berichten op social media mag geloven, en de vele quotes op de cover van dit boek, zijn er in Nederland, en ver daar buiten, genoeg fans van deze auteur. Gelukkig hebben we niet allemaal dezelfde smaak, maar Juan Gómez Jurado zal helaas niet tot mijn favoriete gaan behoren.

Na het lezen van de trilogie van de witte stad van schrijfster Eva García Sáenz de Urturi was ik erg benieuwd naar deze nieuwe Spaanse trilogie van Juan Gómez-Jurado met als eerste deel de rode koningin.

Het draait allemaal om Antonia Scott, de rode koningin binnen een eliteteam en inspecteur Jon Gutiérrez. Hun interactie zorgt voor een interessante twist ten opzichte van de traditionele thriller verhalen.

Antonia Scott is een vrouw met een gave en een vloek: een buitengewone intelligentie dat ze gebruikt voor het oplossen van de meest gruwelijke misdaden binnen een speciaal elite team . Ze heeft veel levens gered maar zelf alles verloren. Door een tragisch ongeluk dat bijna het leven van haar man opeiste leeft ze nu afgezonderd in haar appartement. Als tweede persoon hebben we inspecteur Jon Gutiérrez, Baskisch, homoseksueel, met weinig geduld en een opvliegend karakter maar met een hart van goud. Dit onwaarschijnlijk duo vult elkaar goed aan met een dynamiek die me laat terugdenken aan Sherlock Holmes en zijn maat Dr. Watson.

Dit eerste deel start wanneer inspecteur Gutiérrez beschuldigd wordt van corruptie en de mysterieuze mentor contact met hem opneemt. Deze mentor kan al zijn problemen laten verdwijnen als hij hem helpt om Antonia Scott uit haar appartement te krijgen en ervoor zorgt dat zij weer misdaden gaat oplossen met behulp van haar extreme intelligentie.
De misdaad die zij samen dienen op te lossen, buiten het oplettend oog van de politie, media en algemeen publiek, is de moord op de zoon van de directeur van een van de meest belangrijke banken van Spanje en later de ontvoering van een dochter van een textielmagnaat en de rijkste man van Spanje.

Eerlijk is eerlijk in het begin moest ik er even inkomen. Maar al snel raak je betrokken bij Antonia en Jon en ontvouwt zich steeds meer over hun karakter en persoonlijk leven. Je wilt gewoon blijven lezen om te kijken wat er nu weer staat te gebeuren voor dit duo dat je al snel in je hart sluit. In het begin dacht ik dat het een traditionele thriller was maar naar verloop van tijd krijg je een aantal onverwachte ontwikkelingen en een plot met een geweldige twist.

Samengevat is de rode koningin een verhaal dat apart staat van andere boeken binnen dit genre. Niet alleen kun je wegdromen bij sfeerbeelden van Madrid maar is het verhaal doorspekt met sociale kritiek en lekker veel humor en satire.

Ik was al een beetje fan van Spaanse thrillers maar deze schrijver heeft mij overtuigd! Ik kan nu niet wachten op deel 2 en 3 van deze geweldige schrijver en hoe het verder gaat met Antonia en Jon.

Ik heb niet vaak dat ik een thriller lees maar ik werd aangenaam verast door deze. Het begin vondt ik een beetje moeilijk om in te komen. Maar al snel begint de logica van het boek zich te ontvouwen en leer je wat meer over de personages.

Als je er eenmaal inzit is het erg lastig om hem neer te leggen. De personages ontwikkelen zich mooi door het hele verhaal heen. Zonleer je steeds meer over de gave van Antonia en krijg je een verdiepeling in haar leven.

Ondanks de moeilijke start zou ik hem zeker aanraden. Echt de moeite waard. Ik kan niet wachten tot het 2e deel.

Fijn boek om te lezen, met lekkere korte hoofdstukjes.
Leest erg makkelijk weg, een echte page turner.
Spannend verhaal... ook heel fijn dat het een serie is dan hebben we iets om naar uit te kijken :-)
Wordt wel veel herhaalt, maar dat is ook een stukje van de humor

Zeker een aanrader

Spannend

Meeslepende plot! Door het spannende verhaal lees je het boek in een keer uit.

In zijn thuisland Spanje is Juan Gómez-Jurado een van de meest succesvolle auteurs. Hij heeft meer dan tien boeken geschreven en zijn werk is in tweeënveertig talen vertaald. In 2007 debuteerde hij als fictie-auteur met Spion van God, dat zowel controversieel als succesvol was. De rode koningin, dat in 2021 is verschenen, is zijn Nederlandstalige debuut. Over deze thriller heeft hij drie jaar gedaan en is het eerste deel van een trilogie rond Antonia Scott en Jon Gutiérrez. Voor enkele boeken heeft hij prijzen en nominaties op zijn naam staan.

Ondanks dat inspecteur Jon Gutiérrez met bewijsmateriaal heeft geknoeid, krijgt hij nog een laatste kans zijn positie te redden. Hij moet de onwillige Antonia Scott overhalen de politie te helpen bij een bijzonder ingewikkelde moordzaak. Dat lukt hem ten dele, want het is vooral haar oma die haar wist te overtuigen. De zaak waar het om gaat, is de dood van de zoon van een schatrijke bankdirecteur. De jongen is volledig leeggebloed. Pas als de dochter van een rijke zakenman ontvoerd wordt, is Antonia erop gebrand de moordenaar, die ook de kidnapper is, te ontmaskeren.

De rode koningin bestaat uit drie delen, te weten Jon, Carla (de vrouw die ontvoerd is) en Antonia. Hoewel het verhaal in ieder deel vanuit verschillende perspectieven wordt verteld, hebben deze drie personages het grootste aandeel in hun eigen gedeelte. Zonder dat er heel erg diep op hun karakters wordt ingegaan, leert de lezer ze vrij goed kennen en daardoor kun je je heel goed met hen vereenzelvigen. Toch, en dat geldt dan uitsluitend voor Jon en Antonia – zij zijn immers de terugkerende personages – blijven er rondom hun persoon een paar vragen openstaan. De auteur kiest er waarschijnlijk voor deze in de andere twee delen van de trilogie te beantwoorden. Wel kun je al concluderen dat beiden interessant zijn, hun eigen eigenaardigheden hebben en een prima koppel vormen.

Het verhaal heeft tijd nodig om op gang te komen, maar als het eenmaal zover is, is het bij wijze van spreken niet meer te houden. Waar de spanning in het eerste deel grotendeels ontbrak, neemt die in het tweede toe en blijft vervolgens gehandhaafd tot het eind. De auteur maakt de lezer vanaf het begin nieuwsgierig, dat doet hij vooral door de lezer op gezette tijden de indruk te geven dat hij met een alles verhullende openbaring komt, maar uiteindelijk toch niets vertelt. Tot hij er later in de plot op terugkomt, is en blijft de spanningsboog wat dit betreft intact. Vanaf deel twee is er meer actie en doen zich diverse onverwachte ontwikkelingen voor. Dit deel eindigt met een heftige scène die voor een aantal politiemensen vervelende gevolgen heeft. Het verhaal sluit af met een ontknoping die enigszins zinderend genoemd mag worden.

De schrijfstijl van Gómez-Jurado is niet onprettig, hoewel je er aanvankelijk even aan moet wennen. Hij maakt met regelmaat gebruik van mooi geformuleerde zinnen, heeft het verhaal humor meegegeven en op zijn tijd is het zelfs ietwat cynisch. Het verhaal is overwegend beeldend, maar daarnaast zijn er fasen dat het meer vertellend is. De auteur weet beide stijlen goed te combineren. Door de korte hoofdstukken, sommige zijn ultrakort, zit het tempo er goed in; hierdoor heb je nooit het gevoel een langdradig of saai relaas te lezen.

Uit de epiloog, waar het verhaal mee eindigt, kan de lezer al opmaken dat er een vervolg aan zit te komen, iets dat in het nawoord van de auteur eveneens bevestigd wordt. Voor de geïnteresseerde lezer iets om naar uit te kijken, want De rode koningin is zonder twijfel een mooi en sterk begin van het drieluik met Scott en Gutiérrez.

Ik word altijd een beetje huiverig voor het lezen van een boek met geweldige aanbevelingen en superlatieven op de flap, maar ik ben aangenaam verrast door deze Spaanse thriller.

De Baskische politierechercheur Jon Gutiérrez is geschorst omdat hij bewijsmateriaal heeft achtergelaten om een beruchte pooier op te pakken. De enige manier om uit de problemen te geraken, is ene Antonia Scott ervan te overtuigen mee te werken om een lastige moordzaak op te lossen waarbij het slachtoffer de zoon is van een invloedrijke bankdirecteur.
De extreem intelligente Antonia was een lid van 'De rode koningin', een eliteteam dat speciaal is opgeleid om in het diepste geheim misdaden op te lossen. Maar na een tragisch verlies heeft zij zich teruggetrokken uit de maatschappij. Ze wil niemand spreken.
De goedaardige Jon, en de intelligente en gevoelige Antonia zijn totaal verschillend, maar vullen elkaar als hoofdpersonage mooi aan.

In het begin moest ik even wennen aan de schrijfstijl. Het perspectief is dat van de alwetende verteller, en zinnetjes als: 'Jon krabt in zijn haar - krullend en rossig, zoals we eerder zeiden...' irriteerden me een beetje. Maar al snel zat ik helemaal in het verhaal. Sommige gedachten van personages zijn in cursief weergegeven. Daardoor weet je wat zich in hun hoofden afspeelt. En je leert ze nog beter kennen door de verschillende flashbacks.

Er zit ook fijne humor in het boek, zoals de running gag over de omvang van Gutiérrez, 'niet dat hij dik is', en beeldspraak: 'Het bloed klopt in haar slapen op het ritme van een vork in een kom eiwitten, ze is zich bewust van elke ademhaling.'

Ik vertel (op verzoek van de schrijver, achter in het boek) niet te veel over het plot. Het verhaal kent een erg goede opbouw, en een fijn tempo wat wordt opgevoerd naar het einde toe. Ik werd diverse keren verrast, en ook het einde was niet te voor de hand liggend.

Dit is het eerste deel in de Antonia Scott trilogie. Ik kijk uit naar deel 2 en 3.

"Het wordt makkelijker om jezelf niet te veel pijn te doen door jezelf een beetje pijn te doen"

De Rode Koningin is een boek dat je niet kan laten liggen.
Het heeft een geweldig plot, sterke personages en Juan Gomez-Jurado heeft een fantastische schrijfstijl.

Het verhaal begint gelijk, er is geen rustige opbouw maar je valt meteen met je neus in de boter. Gaandeweg wordt er meer duidelijk over de personages zelf en het plot.

Jon Guittierez is een rechercheur die afgedaan heeft. Om z'n carrière te redden krijgt hij de opdracht om Antonia Scott aan een onderzoek te laten meewerken. Maar dat is heel wat makkelijker gezegd dan gedaan.
Antonia is een bijzondere vrouw met een onbeschrijfelijk geheugen en ze kan de meeste aparte zaken doorgronden. Maar door zaken uit het verleden heeft ze zich van de wereld afgesloten.

Het verhaal is intrigerend en iedere keer blijkt het plot net even anders te zijn dan je had verwacht. Je blijft doorlezen omdat je wilt weten hoe het verder afloopt.

De schrijfstijl is geweldig. Juan Gomez-Jurado kan heel situaties heel gedetailleerd omschrijven, je hebt het gevoel alsof je er zelf bij bent, maar er zit ook heel veel humor in. Af en toe heb ik echt in een deuk gelegen.

Ik kan niet anders dan deze thriller aanraden. Als je van spanning, sterke personages, psychologische spelletjes en onverwachte wendingen houdt is dit een boek dat je moet lezen!