Beelden Van Birma Het Land Waar De Klok Achteruit Loopt

Ondanks dat de feiten in het boek zeer accuraat zijn en daarmee een goede bron van informatie, vond ik de schrijfstijl in het reisverhaal ronduit knullig. Slecht geschreven, rommelig van opzet en het gaat van de hak op de tak.
Peter de Ruiter presenteert zichzelf als een ervaren reiziger en journalist, maar gedraagt zich vervolgens uiterst amateuristisch. Er wordt een soort paranoïde beeld geschets en dat terwijl hij gedurende het grootste deel van de reis niet meer doet dan wat de gemiddelde toerist doet en soms zelfs nog minder dan dat. Wat hij beleeft is weinig boeiend. En dat terwijl het lijkt alsof hij zich boven zijn collega toeristen plaatst. tweede deel van het boek is iets beter, deel van de expats.
Jammer, ook erg rommelige opzet van het boek wat het niet lekker leesbaar maakt. Foto's soms prima, maar veelal ook niet.

het boek geeft een aardig overzicht van myanmar historie,volken en politieke situatie. leuke. mooie foto's. dus een goed boek om achtergrond informatie te verkrijgen over myanmar. Wat ik wel wat irritant vind op den duur is de steeds terug kerende paranoide iedeen en gevoelens van de schrijver. We weten dat er sprake is van een zichzelf zakken vullend generaals regime. Overigens als je zelf in myanmar bent geweest dan merk je is mijn recente ervaring dat de mensen heel openlijk met je over het slechte regime spreken. Veel studenten die wat engels spreken, beginnen er zelfs op straat openlijk over te praten. In de tijd dat de schrijver er is geweest is dat misschien anders geweest maar om nu achter iedereen een spion te zien gaat mij wat te ver. Met het reizen in myanmar moet je uitkijken waar je je geld aan besteed zodat het bij de mensen zelf terecht komt, maar dit is niet anders dan in anderere vergelijkbare landen zoals bv Tibet etc.

De auteur wil heel graag reiziger, journalist en fotograaf zijn. Uit alles blijkt dat hij geen van drieën is. De meest onbenullige voorvallen zijn voor Peter de Ruiter aanleiding om zich in een complot te wanen en de teksten nemen direct de vorm aan die je aantreft in Bob Evers boeken. Dat is geen aanbeveling en het is in de meeste gevallen ook onterecht. Birma is wel een militaire dictatuur, maar in de meeste gevallen een heel erg knullige. Iedereen die wel eens in Birma heeft gevlogen weet dat. Peter de Ruiter neemt in zijn boek menigmaal afstand van 'westerse toeristen' die het duidelijk niet begrepen hebben, in tegenstelling tot de auteur zelf. Dat zegt veel over deze man. Het is de meest sneue vorm van reis journalistiek. Jezelf als REIZIGER afficheren en de rest als TOERISTEN. Dan de foto's. 10% van de foto's is gewoon goed. Waarvoor mijn complimenten. De rest is net zo goed als elke andere vakantiefoto of slechter. En dat is niet zo goed voor iemand die zichzelf graag als FOTOGRAAF neerzet.

Er zijn ook pluspunten: de feiten kloppen. Maar die zijn ook in de Lonely Planet te vinden.

Voorwaar niet een boek dat dit land recht doet. Mijn tip: ga er zelf naartoe en laat je verrassen. Ik heb het 3 keer gedaan en ik kan niet wachten tot de volgende keer.

Dit is geen gewoon boek. Het is een fotoboek, een reisverslag en een manifest.

Peter de Ruiter reist 'als toerist' door Myanmar. Op zijn visum staat 'public relations consultant'. Hij maakt zich ernstig zorgen dat hij ergens op zijn reis tegen de lamp loopt en neemt veel voorzorgsmaatregelen. Helemaal uit de lucht gegrepen is dit niet. De Ruiter maakte eerder een prachtig maar kritische boeken over Bangladesh en kinderarbeid. Hij is een van de weinigen die je zou kunnen kenschetsen als 'Sociaal fotograaf'

Hij kiest voor spontane foto's, veelal van gewone mensen in hun dagelijkse omstandigheden. Een naaiatelier, een boerendorp, een tankstation, een schooltje op het platteland een vuilnisbelt waar mensen wonen. De fotografie heeft als doel om de mensen in Birma een gezicht te geven en het boek heeft als doel om de onderdrukking in Birma onder de aandacht de houden.

De Ruiter zet hiervoor naast de fotografie alle middelen in die hem ter beschikking staan. Hij spreekt zo'n beetje alle deskundigen op dit gebied, zoals de kleinzoon van U Thant ( de voormalig secretaris generaal van de Verenigde Naties) Hij leest alle boeken die hij te pakken krijgt, vanaf de Lonely Planet gids uit 1985 tot Burmese days van George Orwell. Kijkt naar alle documentaires en films, van Human trafficking tot Rambo IV. En hij verdiept zich in de verre en recente geschiedenis van het land.
Hij laat ook vaak de mensen zelf aan het woord zoals de Australische Helen Hall die nu 72 jaar is en al 25 jaar een schooltje runt in Mae Sot.

Zo'n beetje elk relevant onderwerp krijgt ruim aandacht. De Birma spoorlijn, de gevluchte Birmese Karen in Thailand, de houthandel en het boek eindigt met de uitwerking van de vraag. Kan ik wel naar Birma? En zo ja, hoe doe ik dat zonder het regime te steunen.

Beelden van Birma zal nog voor zeer lang het beste Nederlandse boek zijn over Myanmar.

Harry Berg
Reisboekhandel Stanley & Livingstone, Den Haag

Prachtig boek die je laat dromen over dit bijzondere land. Erg leuk om je op deze manier voor te kunnen bereiden op een reis door dit land (zoals in mijn geval), maar ook zonder reisplannen is dit een erg mooi boek om te bekijken en te lezen. Mooie afwisseling tussen de (vele) foto's en tekst. Ingedeeld in verschillende hoofdstukken, zo is er naast een stuk geschiedenis ook aandacht voor de huidige moeilijke positie van de mensen en de prachtige plekken in dit land.

Wat een goed boek!! Uitstekende weergaven, echt ik heb het dagelijks gelezen. Binnekort ga ik twee weken fietsen in Birma en ik ga dit boek ook kopen voor mijn reisleider, hij ontvangt het uiteraard in Thailand al en zal het dus niet meenemen op zijn reis. Ook mijn reisgenoten heb ik van jouw boek op de hoogte gebracht en al te horen gekregen dat men het gekocht heeft.

Ik verheug mij er ondanks het foute regime enorm op om de mensen te leren kennen en hoop daar (met de informatie uit het boek) ook nog iets voor hen te betekenen. Graag zou ik een fonds ter plaatse willen steunen en denk aan bijv ouderen zonder kinderen, die dus werkelijk niemand hebben om hen aan eten en medicijn te helpen.

Afijn…ga er van uit dat er legio gelegenheden komen als wij op de fiets in dit prachtige land te gast mogen zijn.

Nogmaals enorm bedankt, dit is het meest bijzondere boek dat ik in jaren gekocht heb en het is mij nu al heel dierbaar! Het boek laat mij niet los en bijft thuis op de tafel liggen, binnen handbereik.

Sandra van Roosmalen

Geschreven bij Beelden van Birma

Als je het boek koopt voor de foto's, dan raad ik je ook aan de tekst niet te lezen. Afgezien van de kromme zinnen, zeer matige interpunctie en vele grammaticale fouten, wordt het verhaal voortdurend onderbroken door verzuchtingen en anecdotes waaruit moet blijken dat de schrijver de enige ethische toerist, excuses reiziger, is die zich in Birma heeft gewaagd. Andere westerlingen zijn per definitie fout. Ik zou de schrijver ook de tip willen geven om in een volgende editie, die naar ik hoop nooit het licht gaat zien, alle Nederlandse ondernemers en bedrijven die fout zijn onder te brengen in een enkel (zeer lang) hoofdstuk.
Ik was zo gefascineerd door de eindeloze narcistische morele superioriteit die Peter de Ruiter pagina na pagina ten toon spreidde dat ik het boek nog bijna heb uitgelezen ook.
Zelfs de gemiddelde joop-lezer zal zich waarschijnlijk dood ergeren.

Geschreven bij Beelden van Birma

Wat een goed boek!! Uitstekende weergaven, echt ik heb het dagelijks gelezen. Binnekort ga ik twee weken fietsen in Birma en ik ga dit boek ook kopen voor mijn reisleider, hij ontvangt het uiteraard in Thailand al en zal het dus niet meenemen op zijn reis. Ook mijn reisgenoten heb ik van jouw boek op de hoogte gebracht en al te horen gekregen dat men het gekocht heeft.

Ik verheug mij er ondanks het foute regime enorm op om de mensen te leren kennen en hoop daar (met de informatie uit het boek) ook nog iets voor hen te betekenen. Graag zou ik een fonds ter plaatse willen steunen en denk aan bijv ouderen zonder kinderen, die dus werkelijk niemand hebben om hen aan eten en medicijn te helpen. Afijn…ga er van uit dat er legio gelegenheden komen als wij op de fiets in dit prachtige land te gast mogen zijn.

Nogmaals enorm bedankt, dit is het meest bijzondere boek dat ik in jaren gekocht heb en het is mij nu al heel dierbaar! Het boek laat mij niet los en bijft thuis op de tafel liggen, binnen handbereik.

Sandra van Roosmalen