Bestaansleegte hoe hechting leegte overwint

Tijdens het lezen van het boek kwam ook mijn eigen kleine kind voorbij.
Dan komt bij mij naar boven, dat ik me thuis altijd veilig en gesteund voelde en me toen niet kon voorstellen, dat het in andere gezinnen wellicht minder veilig was.
In mijn beleving was mijn veilige situatie iets vanzelfsprekends. Het boek vertelt over onveilige situaties voor het jonge kind. Hoe de hechting met vader en/of moeder verstoord kan raken. En dat er ernstige psychische problemen kunnen ontstaan op latere leeftijd.
Ook de schrijver (Monique) heeft kennis gemaakt met deze bestaansleegte. Zij kwam er op haar 21e achter, dat cognitieve gedragstherapie geen afdoende resultaat opleverde. Zij voelde dat er meer nodig was. Een tijdelijke therapeutische hechting om haar bestaansleegte te overbruggen.
Het is niet gebruikelijk toentertijd maar ook nu niet, dat een vrager zich hecht aan de therapeut, ook al is dat vanuit zijn/haar kindpositie.
Monique heeft vanuit haar eigen ervaringen en vanuit haar ervaringen als therapeut een methode ontwikkeld, die uitgaat van een therapeutische relatie, die met name gericht is op verbinding, gebaseerd op onbaatzuchtig vertrouwen. In het boek noemt zij een aantal voorbeelden, die verduidelijken hoe zij deze methode met succes toepast.
Daarbij veroordeelt Monique niet de meer traditionele therapieën, maar vult zij die juist aan met een eigen methodiek.
Ik hoop, dat veel hulpverleners dit boek gaan lezen en net als Monique de verbinding met de vrager aan durven gaan.
Voor mij als ervaren maatschappelijk werker word ik bevestigd in mijn overtuiging, hoe belangrijk het is de therapeutische trukendoos los te laten en zonder vooroordelen en vanuit werkelijke interesse contact aan te gaan met een hulpvrager.

Linda

Een helder boek waarin duidelijk wordt beschreven hoe er een betere verbinding gelegd kan worden tussen de helper en de vrager. Aan te raden voor de hulpverlening om meer begrip te krijgen voor de bestaansleegte. Met alle respect voor de helper.
Vragers zijn zeer gevoelig en hebben niet of onvoldoende leren vertrouwen op hun eigen gevoel en intuïtie. Hoe groter de bestaansleegte, hoe minder vertrouwen in zichzelf. Overlevingspatronen hebben de eigenheid vervangen. Van belang is dat vragers leren wat wil ik, wat vind ik en wat voel ik. Bevestiging is dan nodig bij deze ontwikkeling. Zoals in dit boek duidelijk beschreven wordt, is het dan belangrijk dat de vrager begrip ervaart en bevestigd wordt op zijn pad. Dit boek zorgt er ook voor dat de vrager meer inzicht krijgt in zichzelf, wat eveneens groei betekent.
Persoonlijk is dit boek een stukje van mijn heling. Ik werk tevens met kwetsbare mensen en dit boek is een positieve bevestiging van mijn werkwijze.
Dank daarvoor.

Toen ik dit boek tegenkwam wist ik meteen: dit wil ik hebben. Op een grijze zondagmiddag heb ik het in één keer uitgelezen. Hoe Monique de Heij haar persoonlijke verhaal combineert met ervaringen uit haar eigen praktijk, hoe zij proefondervindelijk is gekomen tot een eigen, diepmenselijke behandelmethode, legt ze allemaal, in duidelijke bewoordingen, uit. Dit boek was tevens de aanleiding voor mij om contact met haar te zoeken, bij haar in therapie te gaan. We zijn nu een aantal jaar verder, het bestaat echt, ik besta. Haar manier van werken ben ik, in mijn jarenlange zoektocht binnen de gezondheidszorg, nooit eerder tegengekomen. Dit boek is niet alleen een aanrader voor mensen die zich onbegrepen en ongezien voelen in therapieland maar ook voor hun therapeuten.

Monique van Heij heeft een prachtig boek geschreven. Als je eenmaal begint, wil je meer lezen. Het is een knap geschreven boek omdat het voor vakgenoten aanknopingspunten biedt om nog vanuit een ander perspectief met compassie naar de cliënt te kijken. Terwijl het heel toegankelijk blijft voor een ieder die het boek oppakt. Een nieuw vocabulaire toegevoegd aan belangrijke aspecten van bestaan. Het boek raakte me diep, doordat het refereert aan een persoonlijke geschiedenis, en de met gevoel en zonder sentimentaliteit is weergegeven.

Hoe een klein meisje de zorg overneemt van haar zieke ouders en daarnaast haar twee zussen tracht op te voeden. In een autobiografische uiteenzetting belicht de auteur haar levensfases en wat ze daarin beleefd /meemaakt en stelt haar keuzes van toen tegenover de hedendaagse manier van benaderen o.a. door de lezer mee te laten kijken in haar huidige manier van werken als psychotherapeut waarin ze de lezer probeert met voorbeelden uit te leggen hoe ze te werk gaat .
Martien van Damme Zierikzee.

Er zijn maar weinig mensen die in hun leven én een psychose meemaken én een bijna-dood ervaring. Wat het boek extra boeiend maakt is dat Monique de Heij beide ervaringen niet alleen beschrijft maar ook in een theoretisch kader plaatst. Het is ineens begrijpelijk wat er in de leegte van een psychose gebeurt en wat zich in de leegte van een zijnservaring afspeelt. In die zin is het een baanbrekend boek. Je gaat anders aankijken tegen mensen in psychische nood, hoe de problemen ontstaan en waar het aangrijpingspunt ligt om te helpen. Het is een feest van herkenning voor zover je zelf problemen ondervindt. Bestaansleegte is een fascinerend en vlot geschreven boek wat je kijk op de drijfveren van mensen verandert.
JWH Roozenburg te Delft

Het boek was mij aangeraden door een therapeut. Als je het boek leest als client met een 'bestaansleegte' en je zoekt naar oplossingen dan moet je dit boek niet kopen. Veel tekst over een concept dat veel korter uitgelegd kan worden, zeker als je meer boeken hebt gelezen rond het onderwerp, maar mogelijk dat het voor een hulpverlener die niet bekend is met deze materie waardevol kan zijn. De kaft staat vol met lovende woorden over de persoonlijke ervaringen van de auteur die verwerkt zijn in het boek, maar de bijnadoodservaringen herken ik totaal niet en hebben wat mij betreft niets met het onderwerp te maken.