Bluebird, bluebird

Attica Locke won met Blue Bird, Blue Bird al vele prijzen. Onder andere de "Edgar Award for Best Novel" voor deze zoals ze zelf verwoorde in haar speech "zeer zwarte en Texaanse thriller". En dat is het zeker. Tot grote verbijstering is rassenhaat in het dorpje Lark in Oost-Texas nog steeds een heel groot element van het leven daar.

Kort na elkaar worden er in het dorpje Lark twee lichamen gevonden. Allereerst een zwarte man en een aantal dagen later een witte vrouw. Hij blijkt een advocaat uit Chicago te zijn en zij is een inwoonster van het dorp. Al gauw nemen de speculaties toe en wordt de zwarte Texas Ranger Darren Matthews door een bevriende FBI agent naar het dorp gestuurd om eens een kijkje te gaan nemen, maar vooral ook om een zwart gezicht te laten zien.

Zwart en wit, er wordt door Attica Locke niet omheen gedraaid en ze verwoord het zoals het is. Ze weet deze sfeer meesterlijk te verwoorden in Blue Bird, Blue Bird. De spanning is voelbaar en als lezer voel je je haast plaatselijk ongemakkelijk in een aantal situaties. Ze laat het boek daadwerkelijk om je netvlies afspelen en schrijft zorgvuldig met groot gevoel en kennis. Ze weet waar ze het over heeft en weet dit helder te verwoorden.

Met Blue Bird, Blue Bird geeft ze je als buitenstaander een inkijkje in een wereld, waarvan je dacht dat deze niet meer bestond in de huidige samenleving, maar niets is minder waar. De personages gaan voor je leven en ze zet je neer in het dorp Lark, waar je door de ogen van Darren Matthews alles beschouwd zonder een oordeel te vellen. Darren is een interessant personage, hij voelt zich zeer verantwoordelijk voor wat er aan de hand, maar draagt ook een last en verleden met zich mee. Het kost even tijd voordat je zijn beweegreden en gedachten begrijpt, maar daarna acteert hij als het ware als de lezer en is vastberaden de waarheid te achterhalen.Hij is er van overtuigd dat hij de verantwoordelijkheid heeft 'zijn Texas' te beschermen. Hij is een heel intrigerend karakter en geeft zich niet helemaal bloot.

De spanning in Blue Bird, Blue Bird is onderhuids, broeierig. Er is continu dreiging gevoed door de rassenhaat en de belangen in het onderzoek naar de waarheid. De verschillende partijen staan lijnrecht tegenover elkaar en dat heeft zijn weerslag op het onderzoek en de spanning in het verhaal. Op het allerlaatste einde weet Attica Locke te verrassen met een ultieme cliffhanger, die zorgt dat ik hoop dat uitgeverij Volt ook het nieuwe boek, dat in september in Amerika uitkomt, ook gaat vertalen. We zijn nog niet klaar met Darren.

Attica Locke heeft een ijzersterke en ook verbijsterende thriller geschreven die smaakt naar meer. Haar krachtige schrijfstijl is een genot om te lezen, naast de geweldige manier waarop ze de sfeer weet te verwoorden. Terecht heeft Blue Bird, Blue Bird prijzen de wacht gesleept. Ik ga Attica Locke zeker in de gaten houden. Ik geef het boek vijf sterren!