Het boek waarvan je wilde dat je ouders het hadden gelezen (en je kinderen blij zijn dat jij het doet)

Dit boek vond ik in algemene zin ‘onprettig’: onprettig geschreven en vertaald, van de hak op de tak, moeilijk leesbaar en belerend.
Een groot deel van het boek gaat over je eigen voorgeschiedenis en hoe die van invloed zou zijn op hoe je met je kinderen omgaat, maar de voorbeelden die hierbij worden aangehaald zijn allemaal erg extreem en weinig herkenbaar. Verder gaat een ander groot deel over de periode van zwangerschap en baby. Helaas blijft júist de periode waarop ze wat ouder worden en je meer contact met je kind gaat maken en ze je nou juist meer en meer nodig gaan hebben, te onbelicht.
De enorm positieve recensies die dit boek krijgt, kan ik echt niet goed plaatsen. Zelf zou ik dit boek dan ook niet aanraden.

Een redelijk interessant boek als je voor het eerst zelfreflectie wil toepassen. Dan is de titel passend anders is deze echt te groots. Heb je al meer kennis over de invloed van jou gedrag op andere en heb jij al eerder jou huidige gedrag onder de loep genomen? Dan bied dit boek je weinig nieuws.

Ik vond het boek niet heel lekker weg lezen, maar het boek heeft me wel op een goede manier aan het denken gezet over mijn eigen gedrag. Het heeft mij positief veranderd: relaxter en prettiger voor de mensen om mij heen.

Ik lees absoluut niet graag. Nooit gedaan! Maar dit boek houdt me vast. Confronterend hoe je eigen verleden een rol speelt in je reactie op bepaalde zaken en goed dat het je helpt om deze dan ook te begrijpen, waardoor je denkwijze en acties hierover kunnen veranderen. Ik raad iedereen dit boek aan.

Geschreven bij Het boek waarvan je wilde dat je ouders het hadden gelezen

Ik vlieg door het boek, zo makkelijk leest het weg. Het boek bevat eenvoudige oefeningen bv om je te helpen met nadenken over waarom je op een bepaalde manier reageert op je kind of kleine oefeningen om de binding met je kind te versterken. Het is ook heel geruststellend om te lezen dat je niet zozeer druk moet maken over wat je eventueel fout hebt gedaan, maar veel belangrijk is hoe je fouten hersteld en dat het hiervoor nooit te laat is.

Dit boek heeft me veel inzicht gegeven over de opvoeding die ik heb gekregen en hoe ik het doe nu ik moeder ben geworden. Dat is meer vanuit gevoel en heel anders dan hoe ik het zelf heb gekregen.
Ik hoor mijn moeder nog zo zeggen; laat maar even huilen hoor want dat is goed voor de longetjes! Belachelijk, dacht ik dan altijd.... En inderdaad. Dat is het ook.
Échte aandacht voor je kindje, luisteren, kijken, meer met gevoel. Als dit je aanspreekt dan is het erg leuk om dit boek te lezen!

Echt een geweldig boek met zeer goede tips! Voor sommigen zal het wel behoorlijk confronterend zijn, maar dat is te verwachten met zo'n titel toch? Ik denk dat sommige negatieve reacties hier iets mee te maken hebben... Ja het is confronterend, maar wil je nu iets verbeteren of wil je alleen maar horen dat je alles goed doet (of dat je ouders dat deden)?

Aan bod komen onder andere zaken als:
Hoe los je ruzie op met je partner? Hoe geef je samen het goede voorbeeld? Waarom is een goede hechting met je baby zo belangrijk en hoe krijg je dat voor elkaar? Waarom moet je de emoties van je kinderen erkennen en hoe doe je dat? Hoe bouw je aan een diepe, liefdevolle relatie met je kind? Waarom is jouw telefoonverslaving slecht voor je kind? Hoe leer je beter communiceren?

Ik raad elke (toekomstige) ouder aan om dit boek te lezen. Het helpt je echt bij de relatie met je kinderen en bij de ontwikkeling van je kind.

Geschreven bij Het boek waarvan je wilde dat je ouders het hadden gelezen

Het boek confronteert je met (onbewuste) fouten in het ouderschap, momenten waarin je je niet goed in je kind inleeft en handelt op basis van eigen ergernissen, irritaties en associaties die mogelijk ook weer voortkomen uit je eigen opvoeding. De schrijfster legt uit waarom het belangrijk is om je altijd ten eerste in je kind in te leven en welke gevolgen dit heeft voor je relatie met je kind, de ontwikkeling van het kind/de vorming van zijn of haar persoonlijkheid en hoe je kind uiteindelijk zelf wordt als ouder. Er staan korte oefeningen bij waarbij je overdenkt hoe bij jezelf de vork in de steel zit. Het boek is geschreven door een psychotherapeut en vooral gericht op je gedrag als ouder en analyse waar je gedrag als ouder mogelijk vandaan zou kunnen komen mbt je eigen opvoeding als kind. Dit laatste staan wel enkele korte denkoefeningen voor maar niet heel uitgebreid. Er staan wel veel voorbeelden in. Het is een goed boek om bewuster te leren om te gaan met het contact met je kind en ook minder gebruik te maken van macht (beloning of straf) in de ouder-kindrelatie. Deze gedragsgerichte visie had misschien nog aangevuld kunnen worden door een lichaamsgerichte therapeut met nog oefeningen meer vanuit het gevoel dan vanuit het denken. Dat gaat nog wat dieper, al is het lezen van het boek een goed begin. Heel inspirerend.

Wat een top boek. Leest heerlijk weg en persoonlijk vond ik er ook rust in met hoe ik zelf opvoed! Een frisse liefdevolle kijk op opvoeden.

Leerzaam en ook wel een goede kijk op wat je al goed doet en waar je best nog wel kan verbeteren in omgang met kinderen en opvoeding.