Bernlef - De pianoman Boekenweekgeschenk 2008

Leuk boekje om zo even tussendoor te lezen.

Onbegrijpelijk die negatieve kritiek hier. Jongen verlaat dorp, onder juk van slaande vader. Blijkt homosexueel te zijn. Via omzwervingen keert hij terug, nadat zijn vader zich verdronken heeft. Psychiatrie, platteland, verraad, prachtige zinnen.

In een paar uur uitgelezen! Interessant verhaal over een jongen die strandt in Engeland, maar maar niet wil spreken over waar hij vandaan komt. Mooi pianospelen kan hij wel. Leuk hoe Bernlef een draai heeft gegeven aan de krantenberichten die zijn verschenen over 'the pianoman'.

In 2005 dook er in Engeland een man op die niet sprak, maar het nieuws haalde als 'de pianoman'. Bernlef gebruikte het als uitgangspunt voor dit boekenweekgeschenk. Ondanks dat Bernlef aan dit nieuwsfeit een eigen draai heeft gegeven is het best lastig dit feit los te laten tijdens het lezen van dit korte verhaal. De ontwikkeling kent daardoor namelijk weinig verrassingen. Ik heb echter geprobeerd te focussen op de details en dat maakt het lezen van dit boekje dan toch wel weer interessant.

Het zwijgen is in dit verhaal een boeiend gegeven. Door in te zoemen op het zwijgen word een zekere spanning voelbaar. Wat is de functie van het zwijgen, hoe kijken anderen tegen het zwijgen aan, met hoe weinig woorden kun je af, zit er een keerzijde aan zwijgen?! Zwijgen, het mag dan woordenloos zijn, maar dit boekje laat zien hoe VOL zwijgen ook kan zijn. Er lijken diverse verwijzingen te zijn naar het spreken in de vorm van zilver...toeval?

Boven verwachting dit boekje kunnen waarderen, tenminste na het korstje nieuwskennis te hebben losgelaten.

Dit verhaal was erg interessant. Ik wilde heel graag weten, op het moment dat het personage werd geïntroduceerd wie hij was, wat hem was overkomen en wat er zou gebeuren met hem. Het verhaal is goed, het tempo is prettig en ik voelde met hem mee. Ook al kreeg ik het gratis ik ben er echt blij mee want dit vond ik een goed en leuk verhaal.

In de Pianoman verteld Bernlef het verhaal van Thomas, hoe zijn jeugd hem beïnvloedt en hoe hij de rest van zijn leven gaat leven. Een kabbelend verhaal, waarin weinig gebeurd, rustig personages, maar het blijft toch boeien. Niet zo sterk als Bernlef's eerdere werk, maar een afwisselend kort verhaaltje.

Dun boek, geschenk bij aankoop van een ander boek. Het soort boek waarvan je je na afloop afvraagt waarom iemand in hemelsnaam de moeite heeft genomen het op papier te zetten. Een man die zeer zeker niet intelligent is en uit pure domheid maar niets zegt wanneer hij in een vreemd land door vreemde mensen gevonden wordt. Dus wordt hij in een gesticht gestopt totdat men kan achterhalen wie hij is. Eenmaal daar speelt hij telkens dezelfde paar noten op een piano, wat hem bekendheid geeft. Later komt hij weer thuis en wil hij daar nooit meer vandaan, nooit meer die enge wereld in. Ontwikkeling? Nul komma nul.

Het spijt me oprecht als dit soort boeken tot uitmuntende literatuur wordt gerekend. Ik ben blij dat het niet zo dik is, want elke pagina is voor mij pure papierverspilling.