Café Zon & Zee 3 - Wintereiland

Het is zo heerlijk om weer terug op Mure te zijn, zeker nu eindelijk de sneeuw is gevallen en er zo'n fijne, speciale kerstige wintersfeer hangt! Zonder te beseffen: ik heb de personages gemist. Het zijn zulke hartverwarmende mensen op Mure, en de 'externen' hebben allemaal hun eigen, zware achtergrondverhaal. Het is heel fijn om ze beter te leren kennen, wéér een beetje extra want het is al het derde boek natuurlijk. Het is niet moeilijk geschreven, geen ellenlange beschrijvingen, het leest echt lekker weg. Ik kon me weer helemaal inleven in de personages en je ziet iedereen weer groeien. Het is uiteraard wel een lekkere feelgood, het loopt misschien allemaal 'te mooi' af (ookal zijn er wel heftige gebeurtenissen), maar dat vind ik eigenlijk wel fijn!

Geschreven bij Wintereiland

Hoopte op een mooie afsluiting van alle verhaallijnen, helaas een lijn goed afgesloten de andere zijn naar mijn mening afgeraffeld.

Wat schrijft jenny colgan toch leuke boeken. Naast dat er allerlei dingen in zitten van lachen tot huilen leest het heel makkelijk. Je waant je echt op het eiland en je leeft mee want alle personages zijn zo goed beschreven dat je het idee hebt dat je ze kent.
Dit is alweer deel 3 van deze serie en aan het open einde te zien komt er nog een deel 4. Al haar boeken zijn echt aanraders, je kunt niet stoppen met lezen.

Dit verhaal is er een waarbij je heerlijk kunt wegdromen. Je lijkt je te wanen op Mure, tussen alle personages die voorbij komen. Ik heb de voorgaande delen niet gelezen, maar dat maakt niks uit. Dit boek is evengoed als een stand-alone te lezen.

De personages zijn goed uitgewerkt. Je kunt je een goed beeld maken van de personen die voorbij komen in het verhaal. Het zijn karakters die je in je dagelijks leven ook tegen komt. Waardoor sommige situaties heel herkenbaar worden en dit zorgt ervoor dat je wilt blijven lezen.

Dit boek begint met Bramble, de hond van de familie MacKenzie, hij laat je de hotspots van het eiland ‘zien’ en waar je de andere honden en hun eigenaren kunt treffen. Ik vond dit een erg leuk en origineel intro. Hierdoor kun je in je hoofd al een beeld maken van het eiland.

Het is een verhaal vol liefde, vriendschap maar ook verdriet. Alle aspecten worden benoemd. Jenny Colgan gaat geen onderwerp uit de weg. Zo heeft iemand in het verhaal kanker en is de dokter een vluchteling. Zonder het al te zwaar te maken, komen ook deze onderwerpen aan bod in de boeken van Colgan.

Dit deel heeft me nieuwsgierig gemaakt naar de voorgaande delen. Dus die ga ik zeker nog lezen.

Zeer hartelijk en warm geschreven

Ontspannende feel good verhaal

een mooi boek om te lezen

leuke roman waar je makkelijk doorheen leest en je de warmte en gezelligheid van het eiland kunt voelen.

Wie deel één van de Flora McKenzie leest, kiest vast voor deel vier. Ja hoor, ook ik! Achtereenvolgens las ik voorgaande delen: Café Zon & Zee, Een verre kust (een novelle) en Het eindeloze strand. Dankzij Bookchoice heb ik kennisgemaakt met Jenny Colgan en heb ik deze hele hartverwarmende serie kunnen volgen. Het ene deel vind ik niet beter dan de andere. Al het lief en leed van de bewoners (en honden dit maal) wordt er met de lezer gedeeld. Geen van beiden kanten van het emotionele palet wordt geschuwd. Als Schotse schrijfster zit het vertellen in haar bloed en haar verhalen lezen vlot en gemakkelijk. Er zijn goede en slechte tijden, maar met eind-goed-al-goed garantie. In dit geval sluit het boek af met het vieren van Kerst. Wil je in de Kerststemming komen dan kan je het best dit boek gaan lezen. Het midwinter feest op Mure biedt voor alle gezindten een plek.
Dit vond ik een mooie passage die de Keltische achtergrond toont van de inwoners van Mure over ‘de blijde boodschap’ tijdens de Kerstmis:
“Midwinter is geworteld in de aarde en in ons lichaam, het is iets van de natuur, niet van de ziel of de hemel.”
Bedankt Jenny, het was weer genieten!

Een goed boek...betaalbaar