Château Fatale

De nieuwe thriller van Ilja Gort zal verschijnen op 20 april 2015. De titel “Chateau fatale” geeft aan dat het verhaal zich in ieder geval mede afspeelt rond het thema “wijn”.
In de proloog maakt de lezer kennis met de in donker Afrika opgroeiende albinoneger Youssouf ‘Mbassa. De auteur zet direct de toon met soms hilarische passages. Zo is van het vliegtuig waarmee Youssouf uiteindelijk het voor albino’s zeer gevaarlijke Afrika ontvlucht, de volgende karakteristiek te lezen:
“Het was een roestige rammelbak, door piloten wel omschreven als “Een verzameling onderdelen, vliegend in een losse formatie”. “

Twintig jaar later ontmoet de bij Le Figaro werkende journaliste Leonie Fougard bij haar infiltratie in de krakersbeweging met de nogal verregaande naam Juskomort in hachelijke omstandigheden de charmante Serge. Tijdens hun vakantie op Corsica voltrekt zich een drama dat Leonie een levenslang trauma bezorgt.
Inmiddels is Youssouf in sneltreinvaart een grote speler geworden op het criminele vlak in Frankrijk. Vanwege zijn opvallende uiterlijk heeft hij de bijnaam Edelweiss gekregen. Voor zijn activiteiten in de handel in verdovende middelen heeft hij een connectie met drugsmagnaat Don Carlos in Columbia. Tijdens zijn aanwezigheid ter plekke vindt een prachtige ontmaskering van een viertal dieven in de organisatie van Don Carlos plaats.
Edelweiss stort zich ook op de wijnfraude en komt daarbij in contact met Alain Briard die samen met zijn vader Didier een wijngaard exploiteert. De aldaar geproduceerde wijn Chateau Briard is van uitstekende kwaliteit. De knappe jonge vrouwelijke wijnkenner en –inkoper Gala Guéliz weet Alain te bewegen diens hele oogst voor de volgende vijf jaren voor een verdacht hoog bedrag te verkopen aan haar opdrachtgever. Zodra Alains vader het inmiddels op het luxueuze jacht van Edelweiss ondertekende contract leest vermoedt hij dat er sprake is van frauduleuze praktijken. Hij verzoekt Alain dringend het contract ongedaan te maken. Bij zijn pogingen daartoe ontmoet Alain vele problemen.
Bij de turbulente gebeurtenissen is er veel geweld van humoristisch aandoende onwerkelijke proportie. Vele opmerkelijke personages kruisen het pad van Leonie die in haar traumaverwerking inmiddels Alain heeft ontmoet. Zo zijn daar onder meer Casse-Tête, deserteur uit het Vreemdelingenlegioen, Dominique Berthault, pedant gemeenteraadslid van Nice, Philippe Dubernard, loco-burgemeester van Nice, de zigeuner Manouche en de wapenhandelaar Monet.

Ilja Gort heeft een zeer soepel en beeldend taalgebruik. Zijn zinnen zijn als krachtige penseelstreken die de lezer direct te midden van de gebeurtenissen plaatsen. Het verhaal is lichtelijk absurdistisch en het geweld is –veelal opzettelijk- karikaturaal. Het sterk ontwikkelde gevoel voor humor van de schrijver klinkt op aangename en goed gedoseerde wijze door in het boek. Het doet denken aan het opmerkelijke en lezenswaardige “De vrouwenslagerij” van zijn hand. Die associatie wordt versterkt door de merguezworstjes die in dat boek een prominente rol spelen, en in “Chateau fatale” even voorbijkomen op het menu bij de zigeunerfamilie.
Gort is zelf wijnboer in Frankrijk en kent de handel en wandel in de wijnwereld als geen ander. Daarom is het aardig te zien hoe hij de mogelijkheden van wijnfraude op de korrel neemt. Het versnijden van deze goddelijke drank is immers geen onbekend fenomeen. De regelmatige wijndrinker kan slechts hopen dat zulks in zijn geval niet voorkomt en hij hoge kwaliteit in zijn glas aantreft.
Het verhaal heeft veel vaart en houdt de lezer met zijn veelkleurige karakters en mooie situatieschetsen voortdurend bezig. De afloop is wel enigszins voorspelbaar doch dat kan de pret van het lezen van dit boek nauwelijks drukken.
Vier verdiende sterren voor deze onderkoeld humoristische pageturner.

Gort draagt zijn boek op aan Quentin Tarantino en dat begrijp ik. Net als Tarantino slaagt hij erin om humor en spanning te combineren. Met wijn wijn heb ik niks, maar ik vind dit een weergaloos goed boek. Retespannend en erg geestig. Ik baalde echt dat ik het uit had. Wereldboek. Vlug, Gort! Schrijf snel weer zo'n boek!

Net wanneer Leonie Fougard haar geluk denkt te hebben gevonden met een man die weleens de liefde van haar leven zou kunnen blijken te zijn, wordt heel haar leventje drastisch overhoop gegooid. Haar lieve vriend komt om tijdens een flinke doelgerichte brand. Een georganiseerd ongeval in opdracht van een meedogenloze crimineel. Leonie is echter een pittige intelligente journaliste die zich niet snel gewonnen geeft en neemt zich voor niet te rusten tot ze wraak heeft genomen.

Château Fatale is een thriller uit duizenden. Het boek laat je vanaf het begin tot het einde op het puntje van je stoel zitten. Geen bladzijde is saai te noemen! IJzersterke karakters en een fantastisch slimme mengelmoes vol spanning, avontuur, hier en daar een glaasje wijn en heerlijke humor. Pittig is Château Fatale ook! De over de top beschreven criminelen zijn wreed en deinzen werkelijk nergens voor terug. Dankzij hun extreem typische trekjes krijgen de misdadige personages echter een lachwekkende lading waardoor het verhaal in combinatie met de wreedheden een originele mix is geworden die slechts weinig auteurs geloofwaardig neer zouden kunnen zetten. Ilja Gort is hier echter meer dan in geslaagd! Château Fatale is dan ook een overtuigende thriller met een vette knipoog.

Ik heb dit boek gekocht en kon niet meer stoppen met lezen.
Het was zo geschreven of ik een film aan het bekijken was.
Heel mooi beschreven en geschreven.
Het is een heel spannend en ook heel dik boek en er zijn niet zoveel spannende boeken geschreven over dit onderwerp n.l WIJN.
Ik vind dit echt een aanrader !!

Leonie verslaggeefster verliest haar vriend aan de franse maffia, zij zint op wraak. Voor de francofielen en liefhebbers van James Bond jullie worden op jullie wenken bediend. Het verhaal is goed geschreven, niet echt geloofwaardig (maar goed dat is James Bond ook niet) maar wel zeer snel en met hoog amusementswaarde. Ilja Gort heeft een goed en dik boek afgeleverd, in het begin was het voor mij worstelen maar het eind maakt het dubbel en dwars goed.

Vanaf de eerste pagina wordt de lezer meegesleept in deze nieuwe actiethriller van Ilja. Hiermee heeft hij voor mij bewezen dat hij niet alleen hilarisch kan schrijven over zijn belevenissen als wijnboer in Frankrijk, maar tevens bloedstollende, gedetailleerde actie scenes en beschrijvingen van de onvoorstelbare luxe waarmee de superrijke onderwereld zich omringt.
Als trouwe lezeres van zijn boeken, was ik na de vrouwenslagerij al een beetje voorbereid, maar dit boek gaat nog even een paar stappen verder.
Zijn prachtige beschrijvingen van het Franse landschap en hun bewoners worden gelardeerd met hier en daar een 'subtiele' hilarische verwijzing naar de aard van deze Fransen.
De actie scènes zijn zeer gedetailleerd beschreven en heerlijk over de top, overgoten met een sausje van humor.
Het plot van het verhaal is goed uitgewerkt en de spanning wordt opgebouwd tot een onvermijdelijk gruwelijk bloederige slotscène.

Mijn enige puntje van kritiek is het regelmatige gebruik van het woord 'neger'. Volgens mij was dit niet nodig.

Ik heb genoten van het lezen van dit boek en ik raad het fans van Ilja en Frankrijk aan, maar zeker ook aan liefhebbers van actiethrillers.

Wat een gewelddadig goed boek om te lezen.
Vanaf het moment dat je er in begint en het verhaal rond Leonie en haar vriend zich ontvouwt kan je het boek niet meer wegleggen.
Zoals ik al eerder in boeken van Ilja Gort heb ervaren schrijft hij zo dat je alles wat in woord geschreven staat in je verbeelding tot leven komt.
Waardoor het moeilijk is om het boek weg te leggen, het liefst lees je het boek in een ruk uit.
Het verhaal gaat over een journaliste met een gevoel voor een verhaal en zij komt per ongeluk in een ongelooflijk avontuur terecht waar zij zelf een hoofdrol in vervult. Geholpen door de wijnboer Alain en C.T. is het een keihard maar boeiend verhaal. Waar alles in zit van romantiek naar harde actie en gewelddadig goede scenes beschreven of je er zelf midden in zit.
Met een schurk die zijn weerga niet kent is dit een meesterlijk geschreven thriller waar ik met volle teugen ven heb genoten.
Ik kan dan ook niet anders zeggen dat ik vereerd ben en was dat ik dit boek als een van de eerste heb mogen lezen.
En gelukkig heeft Ilja Gort mij ook deze keer niet teleurgesteld.
Een echte aanrader voor een ieder die een beetje verstand heeft van wijn en het mooie Franse landschap.
Met humor en liefde geschreven helemaal top.