Daigho Ebook Tooltip Ebooks kunnen worden gelezen op uw computer en op daarvoor geschikte e-readers.

Geschreven bij Daigho

Recensie Daigho - Latoya Morris

Alhoewel dit mijn eerste kennismaking met Latoya is, is zij geen vreemde in schrijversland. In 2009 won zij een schrijfwedstrijd en sindsdien heeft ze al enkele boeken onder haar naam staan. Met Daigho maakt ze haar debuut bij Uitgeverij Hamley Books.

In 'Daigho' volgen we het genoemde hoofdpersonage die op een dag zijn beste vriendin wil beschermen maar daardoor in een Guhlrid veranderd. Een vleermuisachtig wezen, tevens een gehaat ras in zijn wereld, Ayra. Er zit voor Daigho niets anders op om te vluchten.
Via een werelddeler belandt hij op aarde en wordt hij ontdekt door Fay, een 17 jarige meid die niet schrikt van niet alledaagse dingen. Zij brengt hem naar haar beste vriend Kell, die hem belooft op alle mogelijke manieren te helpen. Op aarde probeert hij in alle rust tussen de mensen te leven maar zijn innerlijke Guhlrid maakt dit niet bepaald gemakkelijk.
Als hij op een dag, na een zware uitdaging, uit zijn school moet vluchten barst de figuurlijke hel echt los, vooral als enkele onvoorziene achtervolgers het nu ook op zijn nieuwe beste vriendin Fay hebben gemunt. Ook Kell, die zijn eigen vreemde achtergrond heeft, moet zijn best doen om de situatie de baas te worden.
Daigho zit intussen vol onbeantwoorde vragen over zichzelf, zijn leven, zijn moeder en met het immense verlangen om terug naar zijn eigen wereld te kunnen gaan.

Ik val meteen met de deur in huis, wat een verhaal! Latoya heeft een magische wereld geschapen met intrigerende wezens die je ook snel in je hart sluit of zo snel mogelijk zelf uit de baan zou willen ruimen.
Elke omschrijving die ze neerzet is tot in de puntjes verzorgd en creeert een verhaal waarin je wil blijven doorlezen.
Er gebeurt veel in dit boek, maar alles dat gebeurt, moet gebeuren en leidt uiteindelijk naar de ontknoping.
Wat mij betreft mogen ze van dit boek meteen een filmtrilogie of serie maken, want ik zag in mijn hoofd elke gebeurtenis levensecht afspelen.
Moest Latoya beslissen om een vervolg op dit boek te schrijven ben ik er alvast als de kippen bij om te weten wat er nog zou kunnen gebeuren met Daigho en zijn wereld Ayra.

Geschreven bij Daigho

Daigho groeit op in de wereld Ayra als vrij normale jongen die er door een nare gebeurtenis achter komt dat hij toch niet zo normaal is. Hij vlucht en wordt op Aarde opgevangen waarbij hij steeds meer leert over wie en wat hij is. Terug in Ayra gaat dit proces van het vinden van antwoorden door, al gaat dit gepaard met het verslaan van de grootste vijand die niet alleen Daigho, maar iedereen in heel Ayra tot dan toe heeft leren kennen.

“Er is altijd hoop, mijn jongen. Hoe donker de dagen ook mogen lijken, er zal altijd een lichtpuntje zijn, al is het maar een kleine Schalk.” (p. 140)

Met meer dan 500 bladzijdes is Daigho met recht een boek! te noemen. De cover straalt een duistere mystiek uit die ook zeker in het verhaal terug te vinden is. De gouden letters geven het een bijzonder tintje. De quote op de voorkant vergelijkt Daigho met de werken van Hobbs en Goodkind.

Daigho is rijkelijk gevuld met karakteristieke personages. Over elk van hen lijkt bijzonder goed nagedacht en ze zijn stuk voor stuk origineel en krachtig neergezet. Morris heeft hiermee erg veel draagkracht gegeven aan het hele verhaal. Het werd er tevens wat complexer door, maar hier weet Morris ook goed op in te spelen.
Toch gaat het, zoals de naam van het boek ook al verklapt, hoofdzakelijk over Daigho. Vanuit een relatief simpele basis weet Morris voor hem een ontwikkeling in gang te zetten die enorm veel creativiteit gevraagd moet hebben. Een trigger is het startschot voor een verandering en op basis daarvan is het door heel het verhaal een soort queeste voor Daigho voor het vinden van zijn identiteit. Elk antwoord wat hij vindt lijkt weer meer vragen op te roepen en Morris weet hem kundig te begeleiden naar een plottwist, gevolgd door een slotstuk waarbij het geheel voortreffelijk samen komt.

Het verhaal is goed opgebouwd waarbij in een prettig tempo toegewerkt wordt naar een bijzonder einde. Dit einde is enigszins gesloten, toch zijn er ook mogelijkheden om hiermee verder te gaan in een mogelijk volgend verhaal.
De originaliteit van Daigho is bijzonder goed te noemen. Vele fantasy-elementen zijn door de hand van Morris zowaar echt gemaakt en de samenwerking en harmonie tussen alle elementen maakt het geheel indrukwekkend. Uniek is het brede gebruik van thematiek waarbij Morris duidelijk op zoek is gegaan naar grenzen en deze ook daadwerkelijk gevonden heeft. In Daigho verteld ze zowel het duistere en het rauwe gevecht met het zelf of met anderen, maar ook het lichte en liefdevolle samenzijn. Een kleine waarschuwing is echter ook op zijn plek, want met het zoeken naar grenzen raakt Morris ook vlakken welke mogelijke wat emoties kunnen triggeren.
Daigho wordt verteld vanuit wisselende perspectieven. Soms is dit schakelen maar het zorgt met name voor een indrukwekkend geheel, een creatieve complexiteit als een web geweven naar een gezamenlijke toekomst.

Morris toont zich wat betreft schrijfstijl bijzonder kundig in het neerzetten van toon en sfeer. Fantasy van haar hand wordt echt en de belevenis voelt net zo. Zelfs in een verhaal als deze, waarin meerdere perspectieven samenkomen, houdt ze zich staande en weet ze het perfect kloppend te maken al blijft er een hint van het mystieke gevoel wel hangen. Haar schrijven is erg zintuiglijk waarbij ze emotie ook goed weet te raken. Haar kunde uit zich ook in zeer gedetailleerde vertellingen, waarbij zij met name erg sterk is in het rauwe
Morris schrijft fantasy voor alle leeftijden. Daigho is een Adult Fantasy. Voor liefhebbers van fantasy is dit boek zeker een aanrader.

Daigho: 5 sterren

Geschreven bij Daigho

De cover van dit boek trekt zeker de aandacht van deze Fantasy liefhebber. De gedaante met vleermuisvleugels spreekt tot de verbeelding en maakt nieuwsgierig naar het inhoudelijke verhaal. Het verdere kleurgebruik en de bliksem die je in het midden ziet van de frontcover zorgt ook voor een gevoel van mystiek. De achterflaptekst vertelt uiteraard het een en ander over waar het verhaal overgaat en zo samen zorgt alles ervoor dat ik het boek graag wil lezen. Daarbij komt nog dat ik bekend ben met eerdere titels van de schrijfster (tevens onder een ander pseudoniem) en die allemaal met veel plezier gelezen heb.
“Het dak rustte op het huis als een puntig hoedje.”
De vlotte schrijfstijl van Latoya Morris zorgt er ook nu voor dat het verhaal soepel lezend voortvloeit. Het voelt hierdoor ook echt als een YA Fantasy en het einde van het verhaal is voor mij dan ook zeer rap in zicht. De bewoording past bij de karakters en hun manier van doen. Daarnaast draagt het bij aan de visualisatie van wat er allemaal speelt in gedachte. En er bestaat een perfecte afwisseling in bloedserieuze zaken en droge humor.
“Het was niet voldoende om zijn honger echt te stillen, maar deed zijn brullende maag wel even een muilkorf om.”
Spannende momenten en bloederige gevechten geven de spanningsboog in het boek een flinke zet waardoor je absoluut gauw door wil lezen. Afwisselend met de wat rustigere lijnen in het verhaal is het geheel mooi in balans en prettig leesmateriaal wat mij betreft.
“De witte kattenharen stonden overeind van woede. De man had iets aangevoeld, dat kon niet anders.”
De hoofdpersonages komen sympathiek over en hebben kenmerkende eigenschappen waardoor hun persoonlijkheden uitbreid aanbod komen in het boek. Vooral Fay is door haar eigenwijze kracht mijn favoriet. Door de beschrijvingen van de karakters ga ik met hen meeleven, zie ik hen ontwikkelen of juist niet want ik heb ook echt een grote hekel en wantrouwend gevoel naar de personages met slechte bedoelingen of andere vage trekjes. Ja de juiste conclusie hierin is dat ik een nogal groot inlevingsvermogen heb. Maar dat draagt voor mij bij aan het leesplezier, als ik dus daarin automatisch meegezogen wordt tijdens het lezen.
“Hij legde een lange wijsvinger tegen zijn lippen en haalde de doek van haar mond.”
‘Daigho’ is zeker een aanrader voor iedereen die houdt van een fantasierijke, gemakkelijk lezende, standalone. Zelf vind ik het ook fijn dat boek een compleet verhaal bevat waarin ik naderhand niet verder hoef na te denken over hoe het nu verder zal gaan en dus moet wachten op een vervolg deel. Dat is vaak wel leuk maar soms heb je gewoon behoefte hieraan. Het boek heeft echt een goed begin en een compleet eind. Love it!

Geschreven bij Daigho

Wat een geweldig boek vol fantasie, magie en magische wezens!
Het enige nadeel is dat er geen trigger warnings terwijl er best veel gedetailleerde scenes zijn waar ongewenste intimidatie en aanrandingen gebeuren. Aangezien dit boek 15+ is vind ik een trigger warning wel nodig.
Als dit minder was geweest of de warning erin stond had hij 5 sterren gekregen! Maar helaas kan ik dit niet door de vingers zien.
De personages waren wel geweldig en de schrijfstijl is zó vlot! Er gebeurd zoveel doorheen dit boek waardoor je hem gewoon niet aan de kant kunt leggen!
4,5/5!

Geschreven bij Daigho

Het verhaal neemt je mee de diepte in door het door verschillende oogpunten te laten zien. De magie is vol op aanwezig waardoor het zeker tot interessante scènes lijdt. Er gebeuren grote heftige scènes waardoor je meer wilt weten! Ik wil zeker meer van latoya lezen!

Geschreven bij Daigho

Wat een prachtig fantasy-verhaal is Daigho! Het is een verhaal waarin je helemaal kunt wegdromen. De manier van schrijven is erg aangenaam. Het boek is weliswaar een dikke pil, maar ik vloog er werkelijk doorheen. Daigho heeft meteen al een sterke start. De proloog bereidt je voor op de rest van het verhaal en vanaf het eerst hoofdstuk is het al direct spannend en bevat het zelfs enkele heftige scènes. Dit wekte mijn nieuwsgierigheid naar de rest van het verhaal, naar wat de gevolgen zouden zijn van deze ontwikkelingen. Latoya Morris stelde mij daarin absoluut niet teleur.

De schrijfster heeft met Ayra een zeer mooie wereld neergezet, ze heeft goed aandacht besteed aan de opbouw ervan. Ook de personages zijn sterk opgebouwd en maken een ontwikkeling door. Met name vond ik Fay een erg sympathiek personage met een grote dosis droge humor en ik sloot haar direct in mijn hart. Vooral als zij voor het eerst kennis maakt met Daigho. Zo gaat haar fantasie met haar aan de haal als ze na de inslag van de bliksem de diepe krater ziet. Ze verzint van alles wat zij daar zou kunnen aantreffen verwacht na de knal. Tot haar grote verbazing vindt zij een wezen dat binnen enkele seconden verandert in een doodgewone jongen. Via Fay komt Daigho te weten dat hij niet meer op Ayra is, maar op een wereld die Aarde heet. Ze blijken goed met elkaar te kunnen opschieten en Daigho besluit Fay in vertrouwen te nemen. Fay zorgt ervoor dat Daigho onderdak krijgt bij haar goede vriend Kell.

De ontmoeting tussen Kell en Daigho was bijzonder, ik had direct het gevoel dat er op de achtergrond meer speelde, dit zorgde ervoor dat ik nieuwsgierig werd naar Kell en welke rol hij zou gaan spelen in het verhaal. Daigho komt er ondertussen erachter dat zijn wereld Ayra enorm verschilt van Aarde. Onze wereld is veel verder ontwikkelt en dit leidt soms tot hilarische situaties, zoals wanneer Daigho melk drinkt die uit de supermarkt is en niet vers van een koe. Hij denkt in eerste instantie dat de melk bedorven is. Ook moet Daigho wennen aan andere zaken die voor ons heel gewoon zijn, zoals bussen, elektriciteit en televisies. Kell legt hem deze zaken met veel geduld uit. Om een fatsoenlijk leven op te bouwen en zijn verleden achter zich te laten gaat Daigho op advies van Kell naar school. Daigho is verbaasd dat kinderen op Aarde naar school gaan. In Ayra gaan de kinderen niet naar school, zij leren alles wat ze moeten weten van hun ouders. Tot zijn geluk komt hij bij Fay in de klas terecht. Kell biedt aan om bijlessen te geven, zodat het niet op zal vallen dat Daigho nog nooit naar school is geweest. Daigho blijft echter hoop houden dat hij ooit naar Ayra kan terugkeren in de hoop antwoorden te vinden over zijn verandering.

Latoya Morris beschrijft goed de angst en verwarring van Daigho als hij zijn eerste verandering doormaakt en hij herkent in wat voor een wezen hij veranderd is, de Guhlrid staan namelijk niet bekend als de meest vriendelijke wezens en Daigho weet niet of de veranderingen blijvend zijn en zo ja, wat zal dit betekenen voor zijn toekomst? Het verhaal wisselt regelmatig van perspectief. Hierdoor krijg je inzicht in meerdere kanten van het verhaal en wat dit voor de andere personages kan betekenen. Je hebt af en toe voorkennis over de zaken die spelen, het zorgt ervoor dat je dieper het verhaal in wordt getrokken. Je wilt weten hoe de andere personages zullen gaan reageren. Op deze manier werd mijn aandacht goed vastgehouden bij het verhaal.

Daigho is een krachtig en fantasieverhaal vol passie, liefde, maar ook met harde en lugubere momenten. Latoya Morris behandelt enkele thema’s in het verhaal die soms heftig zijn zoals pesten, mishandeling en anders zijn. Maar ook lotsbestemming, liefde, loyaliteit en uiteraard goed versus kwaad komen aan bod. De spanning loopt hoog op tegen het einde en ik was benieuwd hoe het verhaal zou gaan eindigen, het kon werkelijk nog alle kanten opgaan.

Geschreven bij Daigho

Daigho is een knappe, sympathieke jongen van zeventien jaar. Hij woont samen met zijn moeder in een knus dorpje in de wereld Ayra. Wanneer zijn beste vriendin door een paar jongens lastig wordt gevallen, maakt Daigho ter plekke een fysieke transformatie door. Hij verandert in een Guhlrid, een schepsel dat veel weg heeft van een gigantische vleermuis en door de mensen in Ayra zeer gevreesd wordt. Daigho wordt hierdoor gedwongen om te vluchten. Een hels avontuur begint….

De in Den Haag wonende Latoya Morris schreef al diverse boeken onder het pseudoniem Latoya Moirae. Nog niet zo lang geleden kwam bij uitgeverij Hamley Books het boek Gebroken Adem van haar uit dat nu opgevolgd wordt door Daigho. Latoya heeft zich een filmische manier van schrijven eigen gemaakt. Hierdoor leest het boek Daigho gemakkelijk weg. Het boek heeft echter ruim 500 pagina’s waardoor je wel even zoet bent met dit verhaal. Gelukkig is dat echt geen straf!

Vanaf de eerste pagina word je als lezer in dit fantasierijke verhaal gezogen. In het verhaal maak je kennis met veel (en de meest bijzondere) personages, waaronder een zeer gevreesde tovenaar, een strijdster tegen zwarte magie en natuurlijk de Guhlrid Daigho. In het boek komen dan ook veel namen voor, iets waar ik persoonlijk vaak moeite mee heb in boeken. Het leidt vaak af van het verhaal. Echter, dat was in dit boek totaal niet het geval. Latoya weet de personages zo krachtig neer te zetten dat het onthouden van de namen als vanzelf lijkt te gaan.

Het boek wordt gepresenteerd als een young adult fantasy boek en terecht. Maar verwacht geen zoetsappig sprookje. Het intrigerende verhaal bevat veel magie en een sprankje romantiek, maar wordt ook doordrenkt met bloederige taferelen. Hoe verder je in het verhaal komt, hoe heftiger (en spannender) de scènes worden. Latoya schroomt er niet voor om haar lezers de meest bizarre gruwelijkheden voor te schotelen en beschrijft de hachelijke situaties waarin de personages terechtkomen, zo gedetailleerd dat het zo nu en dan echt nagelbijtend spannend wordt.

Het boek Daigho laat zich niet zo gemakkelijk in een hoekje drukken en bevat eigenlijk van haast ieder te bedenken boekengenre wel iets. Het boek is dan ook niet alleen een aanrader voor jongeren. Dit fascinerende verhaal laat zich opvallend makkelijk lezen en zal zeker ook door de wat oudere lezers gewaardeerd worden.