De brieven van Mia

Geschreven bij De brieven van Mia

Absolute topper. Meeslepend en spannend verhaal van begin tot eind, en leuk voor zowel jong als oud!

Geschreven bij De brieven van Mia

Dit boek is echt een mustread voor iedereen die meer van onze geschiedenis (en de huidige wereld) wil leren; elke oorlog draagt dezelfde emoties met zich mee, waar je als slachtoffer ook woont. Zelfs als je je eigen thuis ontvlucht voor de gruwelen en angsten waardoor je omringd bent, blijven onmacht, slapeloze nachten en frustraties je achtervolgen, het is nooit helemaal over...

Hier kan Laila (helaas) over meepraten. Haar vader zit nog steeds in het gevaarlijke gebied, terwijl zij en de rest van het gezin naar het vreemde Nederland zijn gevlucht. Het leren van een andere taal - reken maar dat Nederlands echt niet zo makkelijk is als je denkt! -, het uiten van haar gevoelens op een andere manier en vooral het praten over zichzelf zonder opnieuw kwaad te worden op de hele situatie en de mensheid valt Laila zwaar. Haar leven raakte mij diep; ze voelde zo echt, alsof ik haar dagelijks tegenkwam op straat maar haar nog nooit aan had durven spreken uit angst haar nog meer in verwarring te brengen. Het vluchten naar een ander land, terwijl je haast je hele leven achter je laat, is al moeilijk genoeg!

Ik was dan ook aangenaam verrast dat ze zich toch op den duur open durfde te stellen tegenover meneer Cohen, de oudere, norse man met een zolder waar een deel van zijn leven opgeborgen ligt. Hij praat daar liever niet over, al helemaal niet met een vreemd, jong meisje dat hem komt helpen opruimen. Wanneer ze meer gemeen lijken te hebben dan ze eerder tegenover elkaar hebben willen toegeven, groeien ze steeds meer naar elkaar toe, als echte ‘familie’. Laila is de persoon die meneer Cohen net het zetje in de juiste richting geeft om zijn verleden nu eens echt onder ogen te kunnen zien; hij laat op zijn beurt zien dat niet iedereen kwaad in de zin heeft en haar leven nog meer overhoop wil halen. Ze leren elkaar hoe mensen om kunnen gaan met andere talen en culturen, door de vooroordelen heen te prikken die ze stiekem van elkaar hebben en open te staan voor een ander wanneer de situatie hier om lijkt te vragen.

Het einde vond ik ontroerend, voelbaar en echt. Mia leert dat het leven soms niet in elkaar zit zoals je hoopt of denkt, maar ook dat je het een wending kan geven naar je dromen door vol voor je gevoel te gaan en op jezelf te vertrouwen. Meneer Cohen leert dat je mag dromen, ook al ben je bang voor de daadwerkelijke uitkomst wanneer deze droom meer écht dan een droom blijkt te zijn. Soms is een sprong in het diepe nodig om je gedachtes over een gebeurtenis op een rijtje te kunnen krijgen. Wat dat betreft hoop ik dan ook echt dat Mia en meneer Cohen nog lang bij elkaar langs zullen komen, want ze halen het beste in elkaar naar boven, zowel voor zichzelf als voor de rest van de wereld!

De brieven van Mia heeft een diepe indruk op mij gemaakt, en hoewel het een jeugdboek is, heb ik dit helemaal niet zo ervaren. Het is leerzaam, duidelijk geschreven en het neemt je mee naar het verleden, maar ook het heden en de toekomst van de wereld waarin wij nu leven. Het is absoluut een boek dat ik iedereen, jong of oud, aan zal raden, al is het alleen maar om te zien hoe sterk wij mensen zijn en hoe wij elkaar kunnen helpen als we ons in elkaars gedrag en leven zouden verdiepen!

Het is een mooi verhaal over oorlog en vriendschap ondanks verschil in leeftijd en achtergrond. In de eerste druk van dit boek waren de letters erg klein en daardoor lastig te lezen. Gelukkig heeft de uitgeverij dat voor de tweede druk aangepast.

Geschreven bij De brieven van Mia

Laila woont in een asielzoekerscentrum in Almere, ze is uit Syrie gevlucht en heeft haar vader daar achter moeten laten. In de eerste hoofdstukken komt ze over als een vrij normale puber, lekker dwars en eigenwijs en ze heeft nergens zin in. Ze zoekt de grenzen op bij haar leerkracht maar ook bij haar moeder, broertje en zusje. De school waar ze op zit doet mee aan een project waarbij kinderen klusjes moeten doen bij ouderen. Laila wordt bij meneer Cohen ingedeeld. Een nukkige oude man die haar naar boven stuurt om de zolder op te ruimen. Daar komt Laila al snel een blik met oude brieven tegen die ze uit verveling gaat lezen. Dan gebeurt er iets, Laila wordt helemaal meegezogen in het verhaal van de brieven en komt erachter van meneer Cohen Joods is en dat zijn hele familie is weggevoerd naar een concentratiekamp en niet meer terug is gekomen. Ook zijn jeugdliefde Mia was op die dag verdwenen. Als meneer Cohen erachter komt wat ze op zolder doet wordt hij boos, die boosheid verandert in begrip als ze hun verhalen naast elkaar leggen. Ze gaan uitzoeken wat er met Mia is gebeurd en komen heel dicht bij elkaar.
Dit is zo’n mooi boek! Ik heb het opgepakt en niet meer losgelaten. Het verhaal is in zo geschreven dat het vlot verloopt en goed te volgen is. Het is een eyeopener. Je leest zo vaak dat de vluchtelingenstroom van nu wordt vergeleken met de vluchtelingen in de jaren 40. Wat Laila heeft moeten doorstaan voor ze in Almere komt wordt ook steeds duidelijker voor de lezer en het verhaal van meneer Cohen en zijn familie wordt zo persoonlijk verteld dat het je wel aan moet grijpen.
Het is geen gruwelijk verhaal met allemaal nare beelden uit de oorlog, de personages worden heel realistisch beschreven en zijn net echte mensen. Het is een mooi hulpmiddel om in de les te gebruiken om deze moeilijke onderwerpen aan te kaarten. De auteur is echt een goede verhalenverteller. En dit verhaal bleef mij dit weekend heel erg bij.

Mijn dochter moet dit boek voor school lezen en ik ben er ook aan begonnen. In 1 dag uitgelezen. Wat een mooi ontroerend verhaal. Ik heb zelfs een traan gelaten op het einde. Zeker een aanrader!

Geschreven bij De brieven van Mia

Hoewel aangekondigd als kinderboek heb ik als 66 jarige intens genoten van dit boek. Te spannend om naast me neer te leggen was die zoektocht van de twee oorlog slachtoffers, ze zochten naar… De joodse man van 94 en het Syrische meisje van 11; ze vonden antwoorden op open vragen, ze vonden menselijkheid, ze vonden liefde. Een avontuurlijk verhaal over pijn en troost, oorlog en vrede, geschikt voor ALLE leeftijden.

Geschreven bij De brieven van Mia

Dit jeugdboek voor kinderen vanaf ongeveer 11 jaar is behalve erg spannend ook informatief. De lezer leert over de positie van asielzoekerskinderen, maar steekt ook een heleboel op over de Tweede Wereldoorlog. Het is nergens belerend, kinderen zullen het vooral als spannend ervaren. Ik heb het als leerkracht en als leesconsulent aan veel bovenbouwers aangeraden. Alle kinderen die het gelezen hebben vonden het een geweldig boek.

Geschreven bij De brieven van Mia

Aan niets merk je dat dit het debuut is van deze veelbelovende schrijfster. Het verhaal boeit van begin tot eind, en ook als volwassene word je meegesleept in het ontroerende verhaal. Aanrader!!

Geschreven bij De brieven van Mia

Eerst vind je het alleen spannend: wat leest dat lekker weg! Dan word je verdrieting om hoe de geschiedenis zich herhaalt: toen vluchtten de joden, nu de Syriers. En het meisje Mia van toen is nu Laila. verbonden door de tijd heen. toch hoop: vriendschap, hoop en liefde. Zucht: het is al uit!! Dat smaakt naar meer boeken van deze enthousiasmerende debutante schrijfster Astrid Sy.

Geschreven bij De brieven van Mia

In een ruk uitgelezen: spannend mooi en aangrijpend. Echt een aanrader voor jong en oud!