De bruggenbouwer

Geschreven bij De bruggenbouwer

Zelden ben ik zo ondersteboven geweest van een boek als de Bruggenbouwer (Engelse titel "Bridge of Clay" ook prachtig gekozen)! Wat een meesterwerk levert Markus Zusak hier af. Ik had voortdurend een brok in mijn keel en moest het verhaal soms echt even wegleggen omdat het me zo aangreep. Dat heeft alles te maken met de inhoud, maar ook de verteltrant van de schrijver, rauw en poëtisch, soms wat chaotisch.
Een wasknijper zal nooit meer gewoon een wasknijper zijn... Ach, die jongens toch, ach die Clay... Wat een leven!
Dit boek komt voor mij echt in de top drie aller tijden! Dik verdiend 5 gouden sterren.

Al na een honderdtal bladzijden wist ik dat dit een heel bijzonder boek is. Een absolute aanrader! Een schrijfstijl die met niets en niemand te vergelijken valt. Steeds weer opnieuw alert blijven uit welke hoek het verhaal verder gaat.
Hoe springt het nu weer? Maar altijd verder ontwikkelend naar een hoogtepunt(?), waar ik nu nog niet ben aangekomen. Gelukkig maar! Heb ik nog lekker veel te lezen! Dank je Markus Zusak.

Totaal anders soort boek dan de Boekendief, qua stijl lijkt het meer op De Boodschapper. Maar wederom prachtig!

Wat ik vooral goed vind: spannend, fantasierijk.

Na de overweldigende leeservaring van 'de boekendief' was deze roman van dezelfde schrijver een weinig teleurstellend. Niettegenstaande goed geschreven, boeit het verhaal niet uitermate. De gebruikte techniek is vaak ook wat verwarrend en houdt de aandacht niet vast.

Ik vond het een mooi boek. Er worden verschillende personen en tijden beschreven en uiteindelijk voegt alles zich samen. Het gaat over vijf broers die eigenlijk zichzelf opvoeden. Hierbij komt woede,chaos, miserie en verdiet bij kijken.
De brug vormt eigenlijk weer een brug tussen de relatie die de jongens hebben met hun vader.
Ik heb genoten van dit boek, voornamelijk omdat het verhaal me interesseerde. Het is zeker niet een van mijn favorieten die ik heb gelezen maar ik zou het boek zeker aanraden. Heel mooi.

Vol verwachting begon ik aan de Bruggenbouwer. Lang hield ik het vol steeds maar wachtend op het echte verhaal in het verhaal.
Een flinterdun verhaal opgeblazen in 567 bladzijden.
Over 5 jongens die er plezier in hebben elkaar pijn te doen tot bloedens toe, met tussendoor een aardig verhaal over de ouders.
Van de schrijver van de boekendief had ik wel iets anders en beters verwacht.
Jammer.

Een prachtig boek! Een paar keer met tranen in mijn ogen gelezen.

Het is even wennen aan het jeans van de woorden. Maar dan....

Een prachtig verhaal over 5 broers, hun moeder, een vader en de liefde van 1 van de broers.

Waanzinnig mooi

Geschreven bij De bruggenbouwer

Geweldig mooi geschreven verhaal

Geschreven bij De bruggenbouwer

Het lijkt mooi te beginnen, verschillende verhaallijnen. Steeds weer de toezegging dat iets later nog duidelijk zal worden. Als lezer moet je al die draadjes vasthouden en meenemen. Laat je er een los dan verlies je de draad. Voor mij is dit teveel van het goede. Van De Boekendief heb ik genoten maar dit was me teveel. Ik heb me er tot het einde doorheen geworsteld, anderen hadden er meer plezier mee, ik niet. Een afrader dus.