De dame van het Voorhout Historische roman

Dat een verhaal zich in een bepaalde periode afspeelt, maakt het nog geen historische roman. Dit boek heeft het niveau van een - slecht geschreven - stuiverroman. Een ongeloofwaardig verhaal, opsommingen van gebeurtenissen, waarbij niet op details wordt ingegaan of de lezer op een vertellende manier geboeid wordt. De pop Lijs is niet wijs. Ik heb het heel dapper kunnen volhouden tot ongeveer een derde deel, hoewel ik na de eerste tien bladzijden al de indruk had dat dit boek niets te maken heeft met een historische roman. En ik kreeg gelijk. Zonde van mijn tijd.

Het spijt me het te moeten zeggen, want ik begon enthousiast met lezen, maar ik ben op bijna de helft gestopt.
De hoofdpersoon is een Goud-Elsje (zoek maar op) van de bovenste plank. Een 'goody-goody', zodanig dat ik soms dacht 'mag ik een bakje'.
Er worden veel perspectief fouten gemaakt. Lange tijd wordt het verhaal consequent verteld vanuit de hoofdpersoon, maar daarna wordt het rommelig. Dan weer vanuit een alwetende verteller,dan vanuit de hoofdpersoon en dan weer vanuit het mannelijke personage, en dat binnen één alinea.
Ook wordt er binnen een alinea van tegenwoordige en verleden tijd gewisseld. Waar was de redacteur?
De plotselinge tijdsprongen zie ik al vaak genoemd in de recensies en ook dat de achterflap de inhoud helemaal niet dekt.
Helaas, ik had graag beter gesproken over dit boek. Mijn moeder vondhet overigens een prachtig boek. Ze gaf het aan mij om ook te lezen.
De kaft is heel mooi!

Ik heb het boek net uit, maar het viel mij tegen. Driekwart van het boek ging over het leven vóór het Voorhout. De schrijfster bleef erg aan de oppervlakte en ik kreeg geen goed beeld van die tijd. Ook maakte ze plotsklaps enorme sprongen in de tijd en bleef ze lang hangen bij een traumatische gebeurtenis die in het slot onbesproken bleef, terwijl de ‘oplossing’ voor handen lag. Volgens mij mist de schrijfster een gedegen historische kennis van het dagelijkse leven en huishouden, wat noodzakelijk is als je historische boeken schrijft. Je kunt wel zeggen: de reis naar Middelburg duurde lang, maar er wordt nergens omschreven waarom, waar er werd geslapen, waar er moest worden overgestapt, welke vervoersmiddelen ze namen ed. Ook kwam er te weinig in beeld in welke seizoenen zich iets afspeelden of hoe de weersomstandigheden waren. Verder vind ik het vrij ongeloofwaardig dat je 20 jaar lang niets van je familie af wil weten.

Geschreven bij De dame van het Voorhout

Een fijn en lekker leesbaar boek. Heerlijk om bij weg te dromen. Als je er aan begint, wil je meer en wil je weten hoe het afloopt. Ik kijk ook uit naar de andere historische romans van Marja.

Geschreven bij De dame van het Voorhout

Als tienerlectuur wellicht te doen. Weinig interessant voor mensen die echt in geschiedenis geïnteresseerd zijn. Die pratende pop is irritant. Een afrader.

Geschreven bij De dame van het Voorhout

Het verhaal is ietwat vreemd en oppervlakkig. De hoofdpersoon houdt denkbeeldige gesprekken met haar pop. Gebeurtenissen zijn ongeloofwaardig. Ik houd erg van historische verhalen maar dit boek heb ik weggelegd. Het begon me gaande weg te irriteren.

Door de schrijfstijl krijg je de indruk een jeugdboek te lezen. Het verhaal is opgebouwd uit weinig boeiende conversaties en gedachtengangen. Ik had daardoor steeds de neiging om wat pagina’s over te slaan. Uiteindelijk lukte het me niet om het boek uit te lezen

Geschreven bij De dame van het Voorhout

Ik hou van historische romans, dit is een geweldig mooi boek. Goed onderzoek verricht door Marja Visscher, dus niet fictie, maar echt waargebeurd verhaal.

Mooi historisch verhaal

Ik had echt zin in een historische roman, gesitueerd in Den Haag. Het gebabbel van de hoofdpersoon tegen haar pop Lijs vond ik eerst vreemd en naarmate het boek vorderde zwaar irritant en kinderachtig.
De geschiedschrijving van Den Haag is wel interessant. Maar veel ontwikkelingen liggen erg voor de hand en zijn ongeloofwaardig.
Ik heb het boek uitgelezen. Geen aanrader.