De dochter

Geschreven bij De dochter

Je denkt alles onder controle te hebben en daar blijkt niets van te kloppen. Onthutsend. De tragedie is zo mooi beschreven. Ook de hoop die er steeds doorheen klinkt terwijl je als lezer allang weet dat het niet goed komt tussen moeder en dochter. Geen goede afloop dus voor de moeder maar wel bevrijdend voor de lezer.

Geschreven bij De dochter

Het begin was even lastig door te komen doordat de tekst erg recht toe recht aan op de bladzijden staan. Er wordt afwisselend geschreven in heden en verleden, waardoor steeds kleine stukjes van de puzzel in elkaar vallen wat betreft de verdwijning van het meisje. Het blijft spannend en verassend.

Het boek is alles behalve voorspelbaar en bouwt goed op, waardoor ik eenmaal op de helft het boek niet meer kon wegleggen. Ik wilde weten hoe de puzzelstukjes zich ontwikkelden tot de ontknoping van wat er met Naomi is gebeurd. Want elke kleine onthulling roept meteen ook vragen op. Mooi gedetailleerd beschreven vanuit de ogen van moeder Jenny waardoor ik erg met haar mee leefde. Onverwacht plot, goede afsluiting.

Ik vind het super goed boek!

Geschreven bij De dochter

Jenny is dokter en heeft een perfect gezin . Echtgenoot, een tweeling (2 jongens) en een dochter Naomi.
Naomi mag de hoofdrol spelen in een musical op school, maar nog voor de uitvoeringen beginnen is de dochter spoorloos.
Er begint een zoektocht naar de dochter en stilaan wordt duidelijk dat Jenny niet weet waar haar dochter mee bezig was.
Het boek bestaat uit allemaal korte hoofdstukjes
Afwisselend tussen heden (ondertussen al een jaar na de verdwijning) en tussen het verleden.
Dat vond ik soms wel vervelend. Had liever een lang hoofdstuk over heden en lang over verleden, zoals in wel meer boeken voorkomt, maar hier waren het soms maar enkele pagina's.
Ik vond het boek niet slecht maar ook niet super.
Heb het toch helemaal uitgelezen want wilde wel weten wat er nu met Naomi is gebeurd. En dat wordt pas op het aller aller laatst duidelijk.
Op de vraag of ik het aan vrienden zou aanbevelen heb ik toch ja geantwoord, ook al vond ik het nu zelf niet zo mijn ding

Geschreven bij De dochter

Het is een vlot geschreven boek met de duidelijke strekking dat het hebben van echte aandacht voor elkaar belangrijk is.

Twee studenten geneeskunde die met elkaar trouwen en kinderen (2 zoons en een dochter) krijgen. Moeder heeft een drukke baan als huisarts, vader is neurochirurg. Door hun drukke werkzaamheden zijn ze vaak laat thuis en verliezen daardoor het echte inhoudelijke contact met hun kinderen. Ze praten wel tegen maar niet zo vaak met hen.

Op een avond komt hun dochter Naomi niet thuis van een toneelrepetitie. Langzamerhand wordt duidelijk dat zij haar eigen weg is gegaan. Die avond van haar vermissing was er namelijk helemaal geen repetitie. Haar vriend James vertelt Naomi's moeder dat Naomi zwanger van hem is. Maar ook hij heeft al een paar weken niets van haar gehoord. Na het doorzoeken van haar kamer door de politie wordt Naomi's dagboek gevonden. De korte aantekeningen daarin zijn voor iedereen onduidelijk. Bij toeval komt de moeder, ze mist medicamenten uit haar dokterstas, er achter dat haar oudste zoon drugsverslaafde is en in een kliniek wordt opgenomen. Het huwelijk houdt om diverse redenen geen stand.

Een jaar na de vermissing blijkt dat Naomi verliefd is geworden op een zigeuner en zich bij zijn familie heeft aangesloten. Na een inval in het zigeunerkamp en ondervraging van de bewoners hoort de politie dat Naomi en haar baby beiden kort na de geboorte aan een infectie overleden zijn. Het is alleen onduidelijk waar zij begraven zijn. Naomi's man is bij de inval gedood en de bewoners kunnen alleen verklaren dat alleen haar man dit wist. Naomi's moeder wil kost wat het kost het zigeunerkamp bezoeken om meer te weten te kunnen komen over Naomi's laatste levensjaar. Ziet zij tijdens haar bezoek Naomi of lijkt dat maar zo?