De donkere kamer van Damokles

Geschreven bij De donkere kamer van Damokles

alhoewel het verhaal naar mijn mening niet heel interessant begint met een jeugdbeschrijving, verwordt De donkere kamer van Damokles al heel snel tot een boek dat je maar moeilijk kunt wegleggen. spanning en intrige volgen elkaar op in een verhaal dat gesitueerd is in Nederland in en kort na de Tweede Wereldoorlog.
wanneer het eenmaal uit is, bekomt je de vraag wat er zo goed was aan het boek. ik denk dat het komt doordat je als lezer voortdurend aan het twijfelen wordt gebracht over de schuld dan wel de onschuld van de hoofdpersoon Henri Osewoudt, sigarenwinkelier en actief betrokken in het verzet.
dit was waarom ik het verhaal nog een keer heb gelezen en de tweede keer was het misschien nog wel beter; want tijdens het lezen zoek je, met in je achterhoofd de komende kwestie, naar aanwijzingen die Osewoudts verhaal kunnen staven.
het einde vind ik persoonlijk het mooiste stuk. Osewoudt gelooft heilig in de rechtvaardigheid van het justitiële systeem, maar dat lijkt hem op te slokken. zijn vertwijfeling wordt door schrijver W.F. Hermans mooi in beeld gebracht.

Geschreven bij De donkere kamer van Damokles

Ik ben niet echt een lezer. Maar dit boek had ik binnen de kortste keren uit. Erg fijn en leuk geschreven!
Een echte aanrader

Geschreven bij De donkere kamer van Damokles

Het verhaal heeft een donkere, kille sfeer. Je maakt alles mee wat Osewoudt meemaakt. Alles voelt zo dichtbij, maar toch ook afstandelijk, sinds alle personages met achternaam worden genoemd. De personages worden dynamiek gegeven, je leert ze kennen, ze veranderen en ze verassen je.
Het leest heel snel, je bent in no-time alweer halverwege.

Een aanrader voor iedereen die een beetje van literatuur houdt. Een must-have.

Geschreven bij De donkere kamer van Damokles

Spannend boek

Geschreven bij De Donkere Kamer Van Damokles

De donkere kamer van Damocles is misschien wel het beroemdste boek uit de Nederlandse literatuur. Hermans werkt het bekende literaire thema van het dubbelgangersmotief op superieure en beklemende wijze uit. De Tweede Wereldoorlog vormt het decor waarbinnen de hoodpersoon, Henri Osewoudt / Dorbeck (?), zichzelf ontdekt als militant verzetsstrijder. Het ondergronds verzet biedt Osewoudt de kans om een nieuwe identiteit aan te nemen. Van een saaie underdog, die zelfs door zijn eigen familie geminacht wordt, veranderd hij in een taaie verzetsheld. De invloed van ene Dorbeck, een officier in het Nederlands leger die hij aan het begin van de oorlog ontmoet, is van beslissende invloed op Osewoudts metamorfose. De woeste avonturen die Osewoudt in het verzet beleefd schenken hem een enorm zelfvertrouwen, maar zijn ook levensgevaarlijk. Niemand in het schimmenrijk van het verzet is wie hij pretendeert te zijn, en men wisselt er net zo makkelijk van identiteit als van ondergoed. Naarmate het einde van roman nadert komt Osewoudt door zijn riskante daden steeds meer in de problemen. Paradoxaal genoeg verdenkt men hem er na de oorlog van voor de Duitsers gewerkt te hebben. Terwijl Osewoudt voor zichzelf (en ook voor de lezer heel lang)niets meer of minder dan een verzetsheld is geweest. Alleen Dorbeck kan Osewoudt nog redden. Hij heeft op een aantal momenten als opdrachtgever van Osewoudt gefungeerd. Van Dorbeck is echter geen spoor meer te vinden en er rijst zelf twijfel of hij ooit heeft bestaan. Daarmee komen alle daden van Osewoudt in een twijfelachtig licht te staan, ook voor de lezer van de roman. Zeker als gesuggereerd wordt dat Osewoudt de waanzin van zijn krankzinnige moeder misschien wel heeft overgeerfd. Aan het einde van de roman blijven zowel de romanpersonages als de lezer met klemmende vragen achter. Was Osewoudt nu een verzetsheld of een gevaarlijke gek? Heeft Dorbeck ooit bestaan? Is de roman het verhaal van een krankzinnige die zich verliest in zijn eigen schijnwereld, of het verhaal van een tragische oorlogsheld? Hermans zelf geeft het verlossende antwoord niet. Het was hem er vooral om te doen de wereld te schilderen als een plaats van moedwil en misverstand. Een oord waarbinnen de mens vergeefs orde en ordening probeert aan te brengen maar daarin jammerlijk faalt. Niet alleen de wereld om hem heen blijkt voor de mens onkenbaar, maar temidden van de chaos die resteert raakt hij tenslotte ook zichzelf kwijt. Geen vrolijk boek dus. Maar wel een overtuigend meesterwerk dat je bij de keel grijpt en ontredderd achterlaat. Lees de 'donkere kamer'en je kijk op de wereld is voorgoed veranderd!

Geschreven bij De Donkere Kamer Van Damokles

Bij het lezen van dit boek is het verstandig de theorie van Hermans in je hoofd te hebben. Volgens Willem Frederik Hermans is het leven per definitie zinloos. Als reactie op deze zinloosheid gaan mensen waanideeën instellen om het leven toch nog zin te geven. Zo verzint de mens godsdienst om houvast te hebben. Maar op de zelfde manier ontwikkelt zij ook maatschappelijke verbanden, stort zich in de politiek of in verenigingen of we gaan ons bezighouden met de wetenschap. Dit alles doen we om voor ons zelf vast te kunnen stellen dat we nog iets hebben betekend. Over vriendschap en liefde, die veel mensen heel belangrijk vinden in hun leven, zegt Hermans dat dit factoren zijn die wij onszelf aanpraten, maar dat we tenslotte altijd voor ons zelf zullen kiezen. Volgens de schrijver is niets logisch en is alles absurd. Een absolute aanrader voor de lezer die zich wil verdiepen in het verzetswerk en de grenzen der geloofwaardigheid

Geschreven bij De donkere kamer van Damokles

Ik heb de film 'Als twee druppels water' die op dit boek is gemaakt, destijds tig keer gezien. Boeide steeds opnieuw, net als dit boek. Niet alleen is het een spannend verhaal, maar er zitten meerdere lagen in: begripsverwarring, persoonsverwarring, hoe erg hangen we toch aan vooroordelen! En dat alles in een goede sfeer- en situatietekening: zó kan het er in Nederland in 40-45 inderdaad aan zijn toegegaan.
Bovendien heeft Hermans een interessante schrijfstijl: verhalenverteller. Vroeger verplichte kost op je boekenlijst, maar nog steeds heerlijk om te lezen!

Geschreven bij De Donkere Kamer Van Damokles

Iedereen heeft wel is een boek gelezen die hem voor altijd bij zal blijven. Dit is het boek waar iedereen dat bij heeft. Er zijn verschrikkelijk veel boeken geschreven over dit ene boek. Iedereen leest het boek anders, iedereen heeft een andere mening en iedereen beschouwt het anders. Dit boek hoort zeker bij de beste boeken van Nederland, of zelfs van de wereld. Als u hem nog niet heeft gelezen raad ik u dit zeker aan, dit hoort bij de boeken die u heeft gelezen. En voor de mensen onder ons die niks hebben met de literaire diepgang die erin zit, hierna heeft u er zeker wat mee. U moet hem lezen!

Dit boek is een klassieker die je ieder zou moeten lezen

Geschreven bij De donkere kamer van Damokles

Hoewel literatuur niet voor iedereen is weggelegd heb je af en toe dat een literair meesterwerk ook nog spannend en meeslepend tot aan de laatste bladzijde is; een echte thriller. Wil je iets degelijks op je lijst zonder in slaap te vallen? Neem dan deze eens mee op vakantie.