De droogte Ebook Tooltip Ebooks kunnen worden gelezen op uw computer en op daarvoor geschikte e-readers.

Geschreven bij De droogte

Ze zijn niet meer op één hand te tellen de zogenaamde mustreads. Onderwerp van een zorgvuldig uitgekiemde marketingstrategie of terechte pareltjes die vol lof op de wereld losgelaten worden ? 'De Droogte', het thrillerdebuut van Jane Harper, wekt in elk geval hoge verwachtingen: winnaar van de Victorian Premier's Literary Award voor een nog ongepubliciceerd manuscript in 2015, de rechten verkocht aan 22 landen, een verfilming in de pijplijn en recent verkozen tot Indie Book of the Year. Imponerend zonder enige twijfel, maar kan het eigenlijke verhaal de verwachtingen waarmaken ?

'De Droogte' speelt zich af in het kleine Kiewarra, een Australisch plattelandsdorpje waar de regen al twee jaar uitblinkt in afwezigheid. Het land dort uit, kadavers liggen her en der verspreid. Wanhoop regeert en het openbare leven valt langzaam maar zeker stil. Ondanks alle ellende is de verbijstering groot wanneer drie leden van een gezin dood worden aangetroffen. Het heeft er alle schijn van dat Luke Hadler eerst zijn vrouw en zoontje om het leven bracht om vervolgens zelfmoord te plegen.

Aaron Falk is woonachtig in Melbourne en werkt voor de Federale politie. Hij groeide op in Kiewarra, maar verliet het stadje jaren geleden nadat een drama zijn leven en dat van de volledige gemeenschap op z'n kop zette. Maar nu keert hij terug. Om de begrafenis van zijn jeugdvriend bij te wonen, op vraag van Luke's vader. Met tegenzin en onder zekere dwang: 'Luke loog. Jij loog. Kom naar de begrafenis.' Op een warm onthaal hoeft hij in elk geval niet te rekenen. Kiewarra is het verleden, en dat wordt hem snel duidelijk gemaakt, nog lang niet helemaal vergeten.

'De Droogte' gaat van start met een adembenemende proloog die weinig aan de verbeelding overlaat. De interesse van de lezer wordt onmiddellijk geprikkeld en Harper neemt hem/haar vervolgens mee in een intrigerend verhaal waarin heden en verleden soms letterlijk hand in hand gaan.

Voornamelijk verteld vanuit het standpunt van Aaron Falk krijgen we een sfeervol portret van een kleine gemeenschap die worstelt met dat wat is en dat wat was. Een gemeenschap waar oude vetes nooit vergeten zijn, wat een dankbare afleiding biedt voor de ellende en uitzichtloosheid die het nu te beurt valt. Een karaktergedreven portret waar interactie en sfeerschepping op de voorgrond treden en de voornamelijk onderhuidse spanning iets of wat naar de achtergrond verdwijnt.

Niet dat dit iets doet inboeten aan leesplezier. Daarvoor is er gewoonweg veel te veel te beleven en het verhaal te goed opgebouwd. Harper speelt een slim spel met de lezer en weet de aandacht en nieuwsgierigheid te behouden via het vernuftig gebruik van flashbacks. Niet verwerkt in afzonderlijke hoofdstukken maar rechtstreeks in het heden, waarbij de lezer op hetzelfde moment als de protagonisten tot nieuwe inzichten komt of, in het andere geval, de juiste informatie krijgt op het juiste moment. Het geeft 'De Droogte' een soort van 'Wie is de mol'-gehalte, waarbij men als lezer betrokken actief mee op zoek kan gaan naar de waarheid.

'De Droogte' is zonder meer een knap debuut. Een meeslepend verhaal dat garant staat voor enkele uren puur leesplezier. Een sfeervolle karaktertekening van een in zekere zin verloren gemeenschap, waarbij intrige op de voorgrond treedt. Een debuut dat weliswaar niet uitblinkt in originaliteit - gedachten aan bvb 'De kerk van de dode meisjes' van Stephen Dobyns en in zekere zin ook de Noorse dramaserie 'Frikjent' kwamen af en toe de kop opsteken - maar wel in gedegen uitwerking en karakterontwikkeling. De hoge verwachtingen werden grotendeels waargemaakt en daar kan je als lezer enkel maar tevreden over zijn.

Geschreven bij De droogte

Al twee jaar teistert droogte het plattelandsstadje Kiewarra. Het land gaat langzaam dood alsook het vee sterft. Men is de wanhoop nabij. De spanning wordt ondraaglijk als drie leden van een gezin dood worden aangetroffen. Luke Hadlers zelfmoord nadat hij zijn vrouw en zesjarige zoontje van het leven beroofde laat iedereen sprakeloos achter.

Aaron Falk keert terug naar het stadje waar hij opgroeide om de begrafenis van zijn vroegere beste vriend bij te wonen. Hij raakt daar zonder dat hij het wou betrokken bij het onderzoek naar de dramatische zaak. Als de vragen zich beginnen op te stapelen en het wantrouwen groeit, wordt Falk gedwongen de gemeenschap onder ogen te komen die hem twintig jaar geleden heeft verstoten.
Het boek werd geschreven door Jane Harper.
Jane Harper heeft ruim dertien jaar als journalist gewerkt. De droogte, haar thrillerdebuut, won in 2015 de Victorian Premier's Literary Award voor een nog ongepubliceerd manuscript. De rechten zijn inmiddels aan 22 landen verkocht en de filmrechten zijn gekocht door Reese Witherspoon en Pacific Standard. Het werd na verschijnen in Australië nummer 1 in de bestsellerlijsten.

In het boek volgen we Aaron Falk. Zijn vroegere vriend Luke heeft zelfmoord gepleegd en zijn zoon en vrouw mee de dood in gesleurd. Het stadje gruwt van deze gebeurtenis en de overige familie wordt met de nek aangekeken. Aaron besluit naar de begrafenis te gaan, maar wordt al snel in het verleden gezogen. De ouders van Aaron vragen zijn hulp en wat had moeten blijven bij een bezoek van enkele dagen, mondt uit in een heus moordonderzoek.
Het lijkt alsof iedereen in Kiewarra wel iets te verbergen heeft, maar in een klein stadje waar iedereen iedereen kent, blijft niks lang geheim. Dat gegeven speelt Harper handig uit om spanning te creëren. Op kundige wijze bouwt ze het verhaal op, te beginnen met een op het eerste zicht duidelijk geval van moord en zelfmoord. Vanaf dan wordt met mondjesmaat duidelijk dat niets is wat het lijkt. De spanning en de onthulling van de plot zijn zeer goed gedoseerd, de droogte zorgt daarbij voor een broeierige sfeer die je onder de huid gaat zitten.

Het onderzoek dat Aaron voert, dwingt hem ook om zijn verleden onder ogen te zien. Door korte flashbacks ontdek je welk drama er zich jaren geleden afspeelde in het stadje en waarom Aaron en zijn vader zich uiteindelijk genoodzaakt zagen te vluchten. De flashbacks zijn geen aparte hoofdstukken, maar korte cursieve stukjes in de loop van een hoofdstuk. Zo creëert Harper ook binnen een hoofdstuk constant kleine cliffhangers.

De sfeer van de cover en titel voel je het hele verhaal door: een beklemmende, benauwende sfeer. Er blijken een hoop geheimen begraven te zijn in Kiewarra en in Luke’s en Falk’s jeugd. Falk zal ze allemaal moeten opgraven om achter de waarheid te komen, de waarheid van toen en de waarheid van nu…
Het verhaal is enorm spannend van het begin tot aan het verrassende einde. Ik vind het heel goed in elkaar zitten, ik zag de ontknoping echt niet aankomen. En de auteur wist me echt te raken en mee te slepen en liet me meeleven met hoofdpersoon Falk.

Geschreven bij De droogte

Het boek is vanaf de eerste bladzijden al heel intrigerend. Het wekt onmiddellijk je nieuwsgierigheid op naar beide zaken die er gebeurd zijn. De droogte, de regio, mensen die een kort lontje hebben… dit alles maakt dat de spanning al direct heel erg oploopt. Jane weet dit op een heel verfijnde manier neer te pennen met een gevoel van precisie en je zit meteen ook in het verhaal. Het boek opzij leggen is geen optie, daar is het te mysterieus voor.
De auteur heeft het verhaal zo geschreven dat het verleden, door middel van flashbacks, wordt vermengd met het heden. Dit is voor mij in ieder geval niet storend en zo komt je ook te weten wat er zich twintig jaar geleden heeft afgespeeld. Falk is een heel sterk personage dat ze heel goed heeft weergegeven. Door terug naar het stadje te komen waar hij twintig jaar geleden is gevlucht met zijn vader, moet hij het verleden onder ogen zien te komen. Een verleden dat hem al snel inhaalt als de bewoners liever zijn hielen dan zijn tenen zien. De flashbacks beschrijven zijn jeugd met Luke en nog twee andere meisjes; dit geeft je een beeld hoe het er in die tijd aan toeging en wat er van deze vier mensen is gekomen. In het heden wordt Falk ook niet gespaard en algauw zijn er nare dingen waarvan de mensen hem nog altijd de schuld geven. Ook in het onderzoek naar wat er is gebeurd met de familie Hadler stuit hij op veel verzet en de sfeer bij de bewoners wordt alsmaar grimmiger. Sommigen vinden dat hij zich met zijn eigen zaken moet bemoeien. Gelukkig kan hij op de steun rekenen van Brigadier Raco.
Door de setting van het verhaal, meer bepaald de droogte, de verzengende hitte, de sfeer en de financiële status van velen weet Jane Harper een knap beeld te schetsen hoe mensen wanhopig worden en hoe ze met elkaar omgaan. Het is haast of je er zelf middenin staat. Het is ook zeer filmisch beschreven en het is dan ook geen wonder dat de filmrechten van dit boek al verkocht zijn.
De plot had ik niet zien aankomen en was voor mij heel verrassend om te lezen. De wendingen waren heel bijzonder. Jane Harper heeft hier een voortreffelijk debuut geconstrueerd. Het gaat om vertrouwen maar nog meer om de argwaan dat een stadje al zolang in de ban houdt. Dit en de verschroeiende hitte laten je niet onberoerd! Vier sterren voor dit knappe debuut

Geschreven bij De droogte

Er heerst al twee jaar droogte in het Australische dorpje Kiewarra (kun je het je voorstellen??) als Aaron Falk er na twintig jaar terugkeert om de begrafenis van zijn jeugdvriend Luke Hadler en zijn vrouw en zoontje bij te wonen. Het lijkt erop dat Luke, gek geworden van de hitte en de zorgen, zijn vrouw en kind heeft omgebracht en daarna zelfmoord heeft gepleegd. Toch blijken er een aantal dingen niet te kloppen.
Falk raakt tegen zijn zin in betrokken bij het onderzoek van de plaatselijke brigadier, Raco, naar wat er daadwerkelijk gebeurd is en waarom. Falk wordt niet bepaald warm onthaald in het dorp, er heerst nog altijd wantrouwen en woede over wat er twintig jaar geleden gebeurde en de droogte zorgt ervoor dat lontjes korter zijn dan anders. Falk maakt noodgedwongen een reis naar het verleden…

De sfeer van de cover en titel voel je het hele verhaal door: een beklemmende, benauwende sfeer. Er blijken een hoop geheimen begraven te zijn in Kiewarra en in Luke’s en Falk’s jeugd. Falk zal ze allemaal moeten opgraven om achter de waarheid te komen, de waarheid van toen en de waarheid van nu…
Het verhaal is enorm spannend van het begin tot aan het verrassende einde. Ik vind het heel goed in elkaar zitten, ik zag de ontknoping echt niet aankomen. En de auteur wist me echt te raken en mee te slepen en liet me meeleven met hoofdpersoon Falk.
Een onwijs sterk thrillerdebuut! Ik kan zeker uitkijken naar de verfilming én naar meer van deze veelbelovende auteur! Ik denk dat A.W. Bruna weer een bestseller te pakken heeft…

Geschreven bij De droogte

Ik heb dit boek in één ruk uitgelezen! Dit is het beste boek dat ik het laatste jaar heb gelezen en ik lees er héél wat. Je wordt onmiddellijk in het verhaal gezogen en je geraakt er niet meer uit! Jane Harper schrijft op een manier dat je middenin het dorp zit, je voelt de personages aan en ervaart hun spanning, angst, wantrouwen en achterdocht. Dit boek laat je tot de laatste bladzijde niet los, het is goed geschreven, spannend en verrassend. Een welverdiende proficiat als dit een debuut is. Ik ben fan en lees gegarandeerd haar volgende boek.

Geschreven bij De droogte

Al twee jaar lang wordt het Australische plattelandsstadje Kiewarra geteisterd door extreme droogte. Het land droogt uit, het vee sterft en de mensen zijn de wanhoop nabij.
De spanning wordt nog ondraaglijker wanneer drie leden van een gezin dood worden aangetroffen. Aangenomen wordt dat Luke Hadlers zijn vrouw en zesjarige zoontje van het leven beroofde en vervolgens de hand aan zichzelf sloeg.

Aaron Falk wordt gesommeerd terug te keren naar het stadje waar hij opgroeide om de begrafenis van zijn vroegere beste vriend bij te wonen. Hij raakt daar tegen wil en dank betrokken bij het onderzoek naar deze dramatische zaak. Als de vragen zich beginnen op te stapelen en het wantrouwen groeit, wordt Falk gedwongen de gemeenschap onder ogen te komen die hem twintig jaar geleden heeft verstoten. Wat heeft het verleden van Aaron met de moordzaak van nu te maken?

Zelden begint een boek zo sterk. Het heeft een onderhuidse spanning die naarmate het verhaal vordert niet afneemt. De beschrijvingen van de omgeving, de personages en gebeurtenissen zijn erg goed gedaan. Je ziet en voelt het verhaal en het is dan ook geen verrassing dat de filmrechten reeds aangekocht zijn. De vele personages zijn allemaal goed gekarakteriseerd.
Het zou kunnen zijn dat voor sommige lezers het een en ander ver voor het einde al duidelijk is maar dat je het dan zo boeiend weet te houden dat je toch door blijft lezen is zeer knap. Zeker als je weet dat dit boek het debuut is van de schrijfster Jane Harper. Het verhaal is doorspekt met flashbacks maar nergens is dat storend. Als bij het einde de flashbacks dan ook nog eens in het heden voor de oplossing zorgen weet je dat je een goede thriller gelezen hebt.
Een zeer noemenswaardig verhaal die waarschijnlijk tot hoog in de top 10 van de meest verkochten boeken gaat komen, simpelweg omdat het goed geschreven is en voor iedereen leesbaar.

Geschreven bij De droogte

Dit is het debuut van deze schrijfster, het boek staat aangeschreven als internationale bestseller.
Het verhaal speelt zich af in Australië , het plattelandsstadje Kiewarra wordt al twee jaar lang geteisterd door de ergste droogte in sinds een eeuw. Iedereen is de wanhoop nabij en de spanningen zijn ondraagelijk. Drie leden van een gezin worden vermoord aangetroffen..Luke Hadler heeft zelfmoord gepleegd , nadat hij eerst zijn vrouw en zoontje heeft omgebracht… De bewoners zijn geschokt.
Aaron Falk ,beste vriend en medewerker van de politie, komt voor de begrafenis over vanuit de grote stad. Hij heeft in Kiewarra gewoond en kent Luke als de beste. Hij wordt tegen wil en dank betrokken bij het onderzoek naar de doodsoorzaak van dit gezin. Maar mensen wantrouwen hem om zaken uit het verleden. Dit is een lastige klus voor Falk …
Je maakt kennis met Aaron Falk, een doodgewone man, niet het prototype agent. Hij is een persoon die veel heeft mee gemaakt in het verleden. Je kan je in hem verplaatsen, hij is een soort vriend van je. De overige personages worden redelijk goed beschreven, je kan je wel in hen verplaatsen maar niet met allemaal heb je een band.
Aaron is iemand die niet snel opgeeft maar hij is soms ook kortzichtig. Racco vind ik ook wel een aardig personage.
Het verhaal begint spannend, je wilt weten wat er aan de hand is. Al snel komt er een zoektocht naar doodsoorzaak van het gezin Hadler en raak je meer en meer betrokken bij het wel en wee en vooral het lief en leed van de bewoners van dit dorp. Echt spannend is het niet, er gebeurt wel iets waardoor je wilt blijven doorlezen, maar ik mis toch actie en spanning in het verhaal. Er zitten ook flashbacks in tussen het gewone verhaal door, dit maakt het lezen voor mij minder fijn. De flashbacks zijn wel noodzakelijk voor het verhaal. Het is wat mij betreft nogal langdradig. Het plot is redelijk voorspelbaar, dus het verrast me niet. Ik had een ander eind in gedachten bij een adembenemende thriller.
Adembenemend vind ik het boek zeker niet , het is een goed verhaal, maar mist spanning en is wat mij betreft gewoon een doorsnee whodunnit.

Geschreven bij De droogte

Dit is met recht de beste thriller/detective die ik in tijden heb gelezen. Het verhaal wordt in een mooie climax opgebouwd. Je leert de achtergrond kennen van Aaron Falk als kind en als federaal agent. Ook wordt de man zichtbaar, die is beschadigd door de dood van zijn jeugdliefde en nu zijn toenmalige beste vriend. Raco, de brigadier die vanuit Melbourne is overgeplaatst om hier in een semi dood stadje een dood politiebureau te leiden, ontpopt zich gaandeweg tot een echte rechercheur. Hij weet zich gescheiden te houden van de emotionele verbondenheid van Falk en ervoor te zorgen dat de blikken vooruit blijven staan.

Het is mooi om te zien, hoe beetje bij beetje de geheimen die iedere gemeenschap kent, naar boven komen. Sommige hebben wel direct invloed op het verhaal, andere zijn een mooie aanvulling en een statement. Ieder onderwerp, onderdeel en ieder personage heeft zijn eigen onmisbare rol. Of het nu is van McMurdo de barkeeper tot Gretchen een voormalige vriendin van Falk tot de plaatselijke huisarts met zijn eigen geheimen.

De climax komt in een fijne versnelling na ongeveer 75% in het boek. Het is subtiel en toch energiek. Er wordt gespeeld met de flashbacks van de 2 verschillende moorden en de emoties van het moment. Tot de laatste letter heb ik genoten van dit geweldige boek.

Geschreven bij De droogte

De droogte (Jane Harper)

Kiewarra, een Australisch plattelandsstadje, wordt al 24 maanden geteisterd door aanhoudende droogte. Het land droogt uit, het vee sterft, … De bewoners zijn de wanhoop nabij. Die wanhoop bereikt een hoogtepunt wanneer een volledig gezin dood wordt aangetroffen. Alles wijst erop dat Luke Hadler eerst zijn vrouw en zoontje vermoordde om daarna de hand aan zichzelf te slaan.
Aaron Falk, een oude vriend van Luke, keert terug naar het stadje voor de begrafenis en raakt daar al snel betrokken bij het onderzoek van deze zaak. Hierbij wordt Aaron al snel geconfronteerd met het verleden en de gebeurtenis die hem Kiewarra liet verlaten.

De cover is duister, onheilspellend en stormachtig ... Daardoor botst het een beetje met de titel, De droogte, die ook een essentieel onderdeel uitmaakt van het verhaal. Anderzijds schept het de verwachting dat er grootse en gevaarlijke dingen gaan gebeuren.

Door zijn terugkeer naar Kiewarra geraakt Aaron Falk al snel opnieuw verward in het kluwen van intriges van het stadje. Het lijkt wel alsof heel wat van de inwoners iets te verbergen hebben en wat is er precies met Ellie gebeurd? Al snel is duidelijk dat niets is wat het lijkt.
Jane Harper gebruikt een mix van de huidige verhaallijn met flashbacks om hier stap voor stap meer duidelijkheid in te scheppen en het kluwen te ontwarren.
Alhoewel het verhaal goed opgebouwd is, gaat het toch vrij traag en gebeurt er weinig spectaculairs in het boek. In bepaalde scènes lijkt er een opbouw te zijn naar een spannende ontknoping, helaas loopt het altijd op een sisser af.
Het verhaal hoort daarom ook niet echt thuis bij het thrillergenre, eerder bij het genre misdaadroman.
De aandacht van Harper voor de omgeving draagt enerzijds bij aan het tragere verloop van het verhaal. Anderzijds zorgt het er ook voor dat de lezer een levendig beeld heeft van de ontmoetingsplaatsen van de oude vriendenclub, de rivier, de beestjes die daar leven, …
Ondanks de weinig spannende opbouw en het vrij trage verloop intrigeert het verhaal wel. Als lezer wil je al snel weten wat er nu precies in het verleden gebeurd is en wie wat verbergt. Ook de machtsverhoudingen in het stadje brengen de nodige schwung in het verhaal.
Alhoewel het verhaal rond Ellie een vrij voorspelbaar verloop kent, kent de ontknoping van de huidige zaak een verrassend verloop. Harper kent de kunst om in een boek 2 verhalen mooi te laten samenvloeien, waardoor de lezer geboeid blijft tot het einde.
Het is geen boek dat je in een ruk wil of moet uitlezen, zeker niet in de eerste hoofdstukken, maar als lezer ben je wel benieuwd naar de ontknoping waardoor het niet onuitgelezen in de kast zal belanden.

Het is een goed verhaal, goed geschreven en zeker een aanrader voor mensen die graag een misdaadverhaal lezen. Voor de echte thrillerfanaten is dit boek iets minder aan te raden.
Alles bij mekaar genomen is het 3,5 sterren waard.

Geschreven bij De droogte

Boeken die behoorlijk gehypet worden, ik heb daar zelf toch vaak mijn twijfels bij. Meestal is de hype behoorlijk overtrokken en is het boek bij lange na niet zo goed als wordt gebracht. Ondanks dat de achterflap van De droogte van Jane Harper erg goed klonk en de cover wat mij betreft heel mysterieus en spannend aandeed, had ik dus wel enige bedenkingen toen ik startte in dit boek.
Gelukkig bleek niets minder waar. Ondanks de hype is dit echt een geweldig debuut. Spannend, mysterieus en het verhaal zit echt goed in elkaar. Tot het laatst toe was mij niet duidelijk wie de dader zou zijn. De schrijfstijl is prettig, het boek leest makkelijk en vlot door.
De geheimen die spelen in een kleine gemeenschap worden goed beschreven. Van die geheimen waar het hele dorp precies denkt te weten hoe en wat, waar iedereen een mening over heeft maar waar uiteindelijk eigenlijk niemand echt exact weet hoe het in elkaar heeft gezeten.
Persoonlijk vond ik het einde iets te makkelijk opgelost, maar dat deed geen afbreuk aan de rest van het verhaal.
Wat mij betreft een meer dan geslaagd debuut van deze Australische schrijfster, ik kijk dan ook zeker uit naar een eventueel tweede boek.