De engel van Venetië Venetië, 1943. Paolo probeert te overleven onder het Duitse regime. Dan krijgt hij een aanbod dat hij niet kan weigeren.

Het verhaal, geschreven in de typische Hewson-stijl, zit goed in elkaar en kent een verrassend einde. Tevens krijg je een mooi kijkje in de lokale geschiedenis van het Venetië van die tijd, vanuit meerdere perspectieven

Een nieuwe thriller van David Hewson, na de Nederlandse poppenhuis boeken weer een prachtig, spannend verhaal in Italië

Een van de beste oorlogsverhalen die ik ooit las. De pracht en de angel van het verhaal zit ‘m in het tonen van het menselijk gezicht temidden van de hel. Met de metaforen van de weverij, de Giardino degli Angeli, de reproductie van Turner’s schilderij ‘De boten voor het Dogana en Salute’ of juist ook de brokstukken van gevallen engelen in de tuin van de weverij weet Hewson virtuoos en artistiek het vreesaanjagende van het verhaal te verweven. Alsof hij een parabel uit Genesis tot leven wekt. De zondeval overkomt ons keer op keer. En waarom toch? De hoofdpersonen geven een draai aan hun versie van een antwoord. Juist die schoonheid aan vertelkunst afgezet tegen de slachting van voorheen gerespecteerde Venetianen van aller tijden zet je aan het denken over je eigen motieven en waardering van je leven en de betekenis van de vrijheid om te mogen zijn wie je bent. Maar vooral wijst het op het gevaar van de valkuil van welvaart

Bij het zien van de schitterende cover van De engel van Venetië van David Hewson weet je meteen waar het verhaal zich afspeelt en wat voor soort verhaal je gaat lezen. De titel maakt nieuwsgierig. Je wilt weten of je de titel letterlijk of figuurlijk moet nemen. De subtitel spreekt voor zichzelf.
In De engel van Venetië van David Hewson probeert de jonge Paolo het verlies van zijn ouders te verwerken. Als zoon van een weversfamilie moet hij nog een opdracht zien af te krijgen. Helaas weet hij dat hij deze opdracht nooit op tijd af zal krijgen, tenzij hij hulp krijgt. Op een dag wordt er een lijk van een Joodse vrouw in een haven gevonden en Paolo kan zijn afschuw niet onder stoelen of banken verbergen. De plaatselijke priester hoort dat en benadert hem met de vraag of hij een voortvluchtige broer en zus in zijn kelder wil laten onderduiken. Paolo weet dat hij een groot risico neemt, maar tegelijkertijd kunnen zij ook de hulp zijn waar hij op zit te wachten. Al snel blijkt dat de Venetiaanse politie naar ze op zoek is. Paolo probeert uit alle macht dat ze niet gevonden zullen worden. Helaas stort de zus zich in het Venetiaanse verzet waarmee ze niet alleen haar leven op het spel zet, maar ook die van haar broer en Paolo en misschien wel meer mensen.
De engel van Venetië van David Hewson is op een bijzondere manier geschreven. Het verhaal is opgedeeld in zes delen waarbij de opa op zijn sterfbed vijf brieven heeft voor zijn kleinzoon. Het is de bedoeling dat de kleinzoon na elk gelezen brief de brief bespreekt met zijn opa. In de brieven heeft de opa zijn verhaal geschreven over de gebeurtenissen in 1943. Al heel snel wordt duidelijk waarom de auteur voor deze manier van schrijven heeft gekozen. Je krijgt daardoor niet alleen één kant van de gebeurtenissen uit die tijd te lezen, maar van meerdere kanten waardoor alles een ander perspectief krijgt. Het verhaal laat daarmee zien dat niet alles alleen maar zwart of wit is, maar dat er ook grijze gebieden zijn. Dat mensen soms dingen deden uit noodzaak, zoals Paolo die geen keuze had voor wat hij deed. Vaak was het ook een kwestie van overleven. De auteur heeft dat heel mooi weten uit te beelden. Je wordt daardoor aan het denken gezet en probeert te bedenken hoe jij gereageerd zou hebben, wat jij gedaan zou hebben.
De engel van Venetië van David Hewson is een aangrijpend, schokkend verhaal met vele verrassende wendingen die je niet ziet aankomen. Elk deel eindigt zo dat je verder wilt lezen. Vooral tegen het eind kan je niet meer stoppen met lezen omdat je wilt weten hoe het precies zit, hoe het bizarre verhaal zal eindigen. Het is een plot die je niet verwacht had, die je niet hebt zien aankomen. In het begin heb je het gevoel dat het boek in een verkeerd genre zit, dat het eerder onder 'Spanning' thuishoort. Pas tegen het eind begrijp je waarom men voor het genre 'Thriller' heeft gekozen.
Het is dat David Hewson aan het eind aangeeft dat De engel van Venetië een fictief verhaal is (hij vertelt daar ook waar het verhaal op is gebaseerd), maar tijdens het lezen ervaar je dat totaal niet. Je hebt het gevoel dat het verhaal van begin tot eind zo is gegaan. De auteur heeft zich goed verdiept in de geschiedenis van Venetië. Wat opvalt is dat de auteur de stad zo goed en duidelijk weet te beschrijven, niet alleen hoe de stad er nu uit ziet, maar ook hoe de stad er vroeger uitzag. Je kan aan alles merken dat hij er heel bekend mee is. Tijdens het lezen heb je het gevoel dat je erbij bent, het verhaal zelf meemaakt. Na het lezen van dit boek wil je naar Venetië om de stad met eigen ogen te aanschouwen.
Kortom; De engel van Venetië van David Hewson is een verhaal dat je door de manier van vertellen van de auteur nog een tijdje bij zal blijven. Ondanks dat het een fictief verhaal is, zou het zomaar van begin tot eind echt zo gegaan kunnen zijn. Tijdens het lezen geloof je dat ook, heb je nergens het gevoel dat er iets is verzonnen.

ontroerend en spannende roman