De gelukkigste man ter wereld

Wanneer je dit boek in handen hebt begint de emotie, en daardoor de band, al met de omslag. Eddie Jaku zelf staat op de voorkant, keurig gekleed maar met zijn nummer nog altijd duidelijk zichtbaar op zijn arm. Maar het meest indrukwekkende is de emotie die te zien is op zijn gezicht. De rust, de tevredenheid, zoals de titel zegt: 'De gelukkigste man ter wereld'
Vele boeken, memoires en autobiografieën zijn er geschreven over de verschrikkingen tijdens de Tweede Wereldoorlog, maar zelden tot nooit is er zo een persoonlijk verhaal, wat de emotie van toen en de kracht van nu aan elkaar verbindt. Volgens Eddie Jaku kan het één niet zonder het ander, had hij niet geworden wie hij nu was als dit hem niet gebeurd was en in plaats van zich te beklagen over de verschrikkelijkheden put hij er moed, kracht, vreugde en dankbaarheid uit. Tevens zegt hij ook dat hij het geluk heeft dat hem die kracht tot overleven en de wijsheden gegeven is, dat een ander niet minder is als hij niet verder kan op deze manier.
Wat het boek nog meer bijzonder maakt is de manier waarop het geschreven (en vertaald) is. Het is alsof hij tegenover je zit, alsof je bij je opa op bezoek bent en je hij deze ervaringen, goed en/of slecht, aan je meegeeft. Zelden ben ik zo geraakt door een persoonlijk verhaal, zelden haalde ik er zoveel wijsheden, kracht en moed uit, en zelden was de boodschap voor een betere wereld zo simpel en duidelijk:

''Vriendelijkheid is de grootste weelde die er bestaat. Kleine, vriendelijke daden duren langer dan een leven. De les dat vriendelijkheid, generositeit en geloof in je medemens belangrijker zijn dan geld.''

Dit boek is een aanrader voor iedereen, jong en oud. Om de wereld wat vriendelijker te maken hoef je alleen maar een vriend te zijn, doe het voor jezelf en doe het voor Eddie.

Vanmorgen kocht ik bij de Poolse bakker een challe. Dit heerlijk ruikende gevlochten brood was een echte traktatie na een ochtend boodschappen Terwijl ik in het zonnetje zat te genieten van mijn cappuccino en twee sneetjes challe met een dikke laag Nutella (my guilty pleasure) besloot ik De gelukkigste man ter wereld te beluisteren. Plotseling verscheen Eddie Jaku tegenover mij in een stoel. Drie uur lang luisterde ik ademloos naar zijn indrukwekkende verhaal. Wat een vriendelijke, dankbare, positieve, moedige en wijze man. Ik moet even ingedompeld zijn, want toen ik mijn ogen opende was Eddie verdwenen. Hij had nog wel iets bij mij achtergelaten; mijn hart was gevuld met positiviteit! Door Eddie weet ik nu dat je het geluk in eigen hand hebt. Bedankt voor je mooie woorden Eddie. Dit had ik echt even nodig.

De Australische Eddie Jaku is een overlever. Lange tijd zweeg hij over de verschrikkingen die hij in de oorlog meegemaakt heeft. Zelfs zijn eigen kinderen en kleinkinderen wilde hij zijn pijn besparen. Op een dag werd hem gevraagd of hij een lezing wilde geven; het bleef er niet bij één. Eddie vertelde jaar na jaar zijn verhaal. Nu hij de hoge leeftijd van honderd jaar bereikt heeft, spreekt hij (door middel van dit ontroerende boek) de hele wereld toe.

Blz 24: Mijn vader werkte hard om voor ons te zorgen en we hadden het goed, maar hij lette er wel op dat we begrepen dat er meer in het leven was dan materiele zaken. Elke vrijdagavond, voor de sabbatmaaltijd, bakte moeder drie of vier challes, de bijzondere, verrukkelijke ceremonieel broden gemaakt met eieren en meel, die we bij speciale gelegenheden aten. Toen ik zes was, vroeg ik mijn vader waarom we er zoveel bakten, terwijl ons gezin maar uit vier mensen bestond, waarna hij uitlegde dat hij de extra broden meenam naar de synagoge om ze aan de behoeftige te geven.

Eddie werd geboren in Duitsland. Omdat Joden in de jaren dertig geweerd werden van scholen en universiteiten zorgde zijn vader ervoor dat hij onder een schuilnaam een technische opleiding kon volgen. Eddies vader was van mening dat een diploma, kennis en werk van levensbelang is. Tijdens zijn jaren in de concentratiekampen heeft Eddie veel aan zijn instrumentenmakers kennis gehad; het bezorgde hem redelijk veilige banen in diverse fabrieken.

Eddie kreeg ook te maken met verraad, honger, mishandelingen en angst. Veel familieleden en goede vrienden overleefden de kampen niet. Toch verschilt zijn verhaal met dat van de vele andere Holocaustoverlevers. Vriendschap, de liefde voor zijn familie en hoop voedde hem en hielden hem in leven. Daarom staat niet de pijn maar hoop centraal in het verhaal. Zonder hoop kan een mens niet leven.

Blz 170: Nog altijd droom ik elke nacht van mijn moeder en soms word ik wakker terwijl ik haar roep. Toen ik jong was, wilde ik alleen maar naar haar terugkeren, om bij haar te zijn, de challe te eten die ze op vrijdagmiddagen maakte en haar te zien glimlachen. Als je vandaag in de gelegenheid bent, ga dan alsjeblieft naar huis en zeg tegen je moeder hoeveel je van haar houdt. Doe dat voor je moeder. En doe het voor je nieuwe vriend, Eddie, die dat niet meer tegen zijn moeder kan zeggen.

Eddies leven lijkt op een challe. Na de oorlog voelde hij zich nietig en klein. Toen hij zichzelf weer hervond begon hij te rijzen. Hij vond zijn goede vriend en zus terug, kreeg een baan en trouwde met de liefste vrouw op aarde en kreeg twee gezonde kinderen. Deze strengen van zijn bestaan werden gevlochten tot een mooi en gelukkig leven. Eddie heeft lang moeten garen tot hij er klaar voor was zijn verhaal te kunnen vertellen. Maar nu deelt hij zijn verhaal met de hele wereld. Bedankt Eddie!
Meer: https://www.hebban.nl/spot/boeken-met-een-ster/nieuws/de-gelukkigste-man-ter-wereld-eddie-jaku

In De gelukkigste man ter wereld deelt Eddie Jaku hoe hij dankbaarheid, goedheid en hoop vond in de donkerste tijden van zijn leven. Die donkere tijd is de periode van de holocaust en al zijn gruwelijkheden. In het verhaal raak je bevriend met Eddie. Eddie doet zijn verhaal. Over hoe hij de verschrikkelijke kampen en de oorlog overleeft.

Zijn verhaal draagt een duidelijke boodschap uit voor de huidige en volgende generaties. Zijn verhaal verdient het om gehoord te en gelezen te worden. Eddie vertelt niet alleen het verhaal van de holocaust, maar ook het verhaal van vriendelijkheid en vriendschap. Het waren de handvatten voor Eddie om te overleven, iedere dag in de oorlog maar weer. Zo kan hij de ontberingen en mishandelingen doorstaan. Maar dat niet alleen, het heeft Eddie ook genezen van zijn leed voor zo ver dat natuurlijk mogelijk is . Zo kon hij verder gaan en uit eindelijk zijn verhaal en boodschap verspreiden.

Eddie vertelt zijn verhaal en doet het voor degenen die het niet hebben overleefd; die 6 miljoen Joden die werden vermoord. Die verschrikkingen mogen nooit worden vergeten, zodat ze nooit meer gebeuren. Nu Eddie 100 jaar oud is en met zijn gezin in Sydney, Australië woont, blijft Eddie ons allemaal aanmoedigen om te blijven lachen, de moed er in te houden als het leven soms anders loopt dan gepland, om je vader of moeder te vertellen dat je van hun houdt, om je kinderen of vrienden te omhelzen – omdat het kan. ( Als de coronaregels het weer toelaten natuurlijk).

Eddie Jaku is een inspirerende man, nederig terwijl hij ons allemaal vertelt om het geluk met beide handen vast te pakken. Zijn verhaal, De gelukkigste man ter wereld, is er een die ik iedereen zou aanraden om te lezen. Het geeft je hoop in de donkere dagen. Dank je mijn vriend Eddie!

Bijzonder persoonlijk verhaal, beschreven in een relatief kort verhaal, dat in rap tempo het leven van Eddie beschrijft.

Ik kan niet anders zeggen dan dat ik met stomheid geslagen heb gelezen hoe de vrijheid, centimeter voor centimeter, werd afgepakt. En hoeveel levens, geluk en ongeluk kan een mens hebben. Zijn verhalen over het leven in het kamp, de deportatie, de dodenmars, de horror en de kleine momenten van hoop, zijn indrukwekkend beschreven. Je leest de goedheid van deze man in zijn hart en dat is wonderbaarlijk na wat hem is overkomen. Dit zou verplichte kost moeten zijn op iedere school.

Deze recensie is eerder verschenen op Koukleum.nl.

Ik lees erg graag boeken die over de tweede wereldoorlog gaan en bij dit boek werd ik heel nieuwsgierig vooral door de combinatie van een holocaust overlevende en de titel van dit boek. Want ik vroeg me af hoe je van holocaust overlevende naar de gelukkigste man ter wereld gaat. Mij lijkt dat je altijd de gevolgen van de holocaust meedraagt.

Doordat dit boek ook op Kobo Plus te luisteren was en ik door het niet slapen wat problemen heb met mijn concentratie heb ik dit boek tijdens het lezen ook geluisterd. Dan word ik minder snel afgeleid en kan ik het boek beter in mij opnemen.

Tijdens het lezen en luisteren had ik echt het gevoel alsof Jaku het verhaal aan mij persoonlijk aan het vertellen was. Dit vond ik erg bijzonder, en heb ik niet snel bij een boek zo ervaren. Jaku neemt je mee door zijn leven. Hij vertelt over de gruwelijkheden die hij meemaakt, maar vertelt ook daarbij de hoop die hij daarbij toch nog haalde uit die gruwelijke periode. Bijvoorbeeld dat iemand iets vriendelijks voor hem deed. Wel vraag ik me af of Jaku op dat moment ook zo positief was, of dat zijn zicht op de dingen veranderd is in de loop der tijd. Ik kan me namelijk voorstellen dat je je niet echt gelukkig voelt op het moment dat je in bijvoorbeeld Buchenwald of Auschwitz zit, of de dodenmars loopt en een hoop mensen om je heen ziet sterven.

De schrijfstijl is eenvoudig en hierdoor leest het boek makkelijk en doordat Jaku zijn verhaal echt aan jou als lezer richt, ben je ook sterk geneigd om steeds nog even door te lezen. Hierdoor heb je het boek snel uit.

Je merkt dat Jaku nu op zijn leven terug kijkt en na de oorlog bewust ervoor gekozen heeft om het beste uit zijn leven te halen. En dit is ook gelukt. Hij is ondanks alle gebeurtenissen tijdens de oorlog een gelukkig man geworden. Ik denk dat hij een voorbeeld is voor velen die tegenwoordig al snel bij de pakken neer gaan zitten.

Ontzettend mooi geschreven, leest in 1 ruk uit. Intens, indrukwekkend en bijzonder. Hij haalt er mooie levenslessen uit, zonder overdreven te worden: nuchter genoeg voor ons Nederlanders

We lezen dit verhaal vanuit Eddie. Over zijn leven, als jonge zorgeloze puber tot een van de Joden die op reis werden gezet. En jongens, dit verhaal is echt eentje die onder je huid kruipt.

Eddie laat ons via zijn opinie meekijken in zijn leven. Van het uiteenrukken van familie, tot afranselingen en het overleven in de kampen. De boodschappen die hij vroeger van zijn vader kreeg en hem erdoor gesleept hebben. Hij had altijd de kracht om er het beste van te maken en dat maakt dat je deze man in je hart sluit. De gruwelijkste gruwelijkheden komen voorbij, maar toch weet Eddie het je zo te geven dat je blijft lezen omdat je wilt weten hoe dit hem vormt.

Wat een mooi verhaal vanuit de ergste tijd die Joden hebben meegemaakt.

Geschreven bij De gelukkigste man ter wereld

Boeiend verhaal, ik raad het anderen aan om te lezen.

Vlot leesbaar boek, intens verhaal en hoopvolle boodschap

Een heel pakkend en leuke boek om te lezen. Ik kon niet stoppen met lezen.