De heilige Rita roman

Geschreven bij De heilige Rita

Flinke tegenvaller, ben van deze schrijver beter gewend. En het einde, wanneer maakt hij het af?

Geschreven bij De heilige Rita

Een schitterend geschreven verhaal; vooral de beschrijving en typering van de Rus die in Marienveen onverwacht 'landt'.
Tommy Wieringa heeft een meesterwerk geschreven!

betekent artikel het boek??? De heilige Rita dus???

Ik heb het in een ruk uitgelezen, en dat zegt wel wat .
En vond het meeslepend en prachtig taalgebruik en eigenlijk ook een tijdsbeeld,
het zou ook 50 jaar eerder kunnen spelen, maar door de smartphones en de Muur en de kerncentrale en dergelijke merk je in welke tijd het speelt.
mooi beschreven zonder te allerlei meningen en oordelen .
Echt prachtig.

Met Wieringaiaanse precisie wordt de vader-zoonrelatie beschreven, tegen de achtergrond van een leeglopend dorpje

Geschreven bij De heilige Rita

Paul Krüzen is 49 /50 en woont nog bij zijn vader. Ze wonen in het fictieve Mariënveen, een krimpdorp in Twente, waar steeds meer buitenlanders komen wonen en waar de criminaliteit toeneemt. Moeder heeft het gezin verlaten toen Paul nog een kind was. Eerst zorgt vader voor Paul en op een gegeven moment verwisselt dat en zorgt Paul voor zijn vader die een wond aan zijn been heeft die maar niet geneest. Verder handelt hij in oorlogssouvenirs en bezoekt hij regelmatig prostituees, waaronder Rita. Hij heeft echter nog nooit een volwassen relatie gehad (zijn enige kans versjteert hij grandioos) en maar een goede vriend, Hedwiges. Beide mannen zijn nooit volwassen geworden en eenzaam. Als Hedwiges dan ook nog overvallen wordt, gaat het mis. Wat is je lot als je niet loskomt van je ouders en oude woonplaats? Als je nooit een eigen leven hebt opgebouwd en zelf iemand bent geworden? Dan wordt vader opgenomen in het ziekenhuis en staat Paul er alleen voor...

De heilige Rita is de patroon van de hopeloze gevallen, wat Paul en Hedwiges allebei zijn. Ook heet Paul's favoriete prostituee zo, een moederlijke vrouw. Zo heeft de titel een dubbele lading. Ook heeft het boek een katholieke ondertoon, niet moralistisch maar eerder omdat het bij de plaatselijke cultuur hoort. Het was vervreemdend om te lezen omdat je niet weet waar het heengaat en de sfeer zo mistroostig is. Toch kan Wieringa mooi schrijven want je 'ziet' alles voor je. Zelf benoemt hij al rondom de moeder dat je sommige dingen ziet aankomen maar toch blijft kijken om te zien hoe precies. Dat geldt ook voor dit boek.

Enige tijd geleden leidde Tommy Wieringa de tv-kijker langs verschillende paden in de oostelijke grensstreek.
Hieraan moet ik terugdenken als ik het boek “De heilige Rita” begin te lezen. De impressies van toen worden steeds duidelijker sfeertekeningen met doorleefde gewoontes en tradities van mensen van vlees en bloed. Hij laat met de nodige perspectiefwisselingen en metaforen, zijn hoofdpersonen zwoegen en lijden, sappelen en zich bezatten tegen het decor van een nog ongeschonden landschap in de ‘krimpregio’ rond Mariënveen. Voor de mannelijke dorpelingen is het vertier net over de grens te vinden. Paul vindt daar Rita, zijn eigen “patrones van de hopeloze gevallen”.

In vlotte schrijfstijl met beeldende zinnen, beschrijft Tommy Wieringa een uithoek van ons land waar het leven nog eenvoudig is. Paul Kruzen, zijn vader en zijn ‘vriend / lotgenoot’ Hedwiges, leven daar hun vertrouwde leventje. In deze grensstreek, in de buurt van Kloosterzande, groeit Paul op als een wat onbeduidende, schuchtere jongen van weinig woorden. Hij mist zijn moeder, die er ooit met een neergestorte Russische piloot vandoor is gegaan, handelt vanuit huis in oorlogsparafernalia en verzorgt als vijftiger zijn inmiddels ouder wordende vader. Paul heeft te weinig ambitie om grote veranderingen in gang te zetten, maar ziet wel hoe door de komst van mensen uit het buitenland de streek verandert. Op den duur bezorgt dit hem, na enkele voorvallen, een unheimisch gevoel. Naast dat hij thuis zijn natje en droogje heeft, blijft hij ook steeds in dezelfde kroeg dezelfde mensen opzoeken. Bij Rita, bevredigt hij zijn seksuele behoeften..
De oude Saksische boerderij waar hij en zijn voorouders geboren zijn, is z’n thuis dat hij slechts één maal per jaar voor korte tijd verlaat en dan nog alleen voor een vakantie met Hedwiges naar Thailand om zich dáár te laten verwennen. Van Hedwiges krijgt hij daar een scapulier van de H. Rita en koopt er later zelf ook nog een voor Rita, die hem zo vertrouwd is en waar hij zijn hart kan luchten.
Het aardige van dit boek vol symboliek is, dat door de sterke karaktertekeningen van de –eenzelvige- personages het een heel levendig boek over een saaie uithoek is geworden. Een streek waar de achterblijvers hen die wegtrekken als verraders en lafaards beschouwen, om zelf niet als ‘losers’ gekwalificeerd te worden. En dat terwijl zij het zelf toch lastig genoeg vinden om zich daar te handhaven. Zo lastig, dat het met Paul en Hedwiges in ieder geval niet zo best afloopt….

Niet de moeite waard

prachtig boek

Geschreven bij De heilige Rita

een prima Tommy Wieringa in alle opzichten. maar ik voel me bekocht want het boek houdt op wanneer ik de grote ontknoping verwacht. ik wist niet dat ik deel een van een reeks heb gekocht, erg jammer.

Hoe doet-ie dat toch? Ik lees wat er staat en begeef me niet op het pad van het interpreteren, symbolen ontdekken, metaforen etc. En ik heb me weer prima vermaakt met dit boek, net als met de andere boeken van deze schrijver. Hij zet een wereld voor me neer en beschrijft die zo levensecht, alsof ik er zo in kan stappen. Ook met on- of halfuitgesproken zaken, onafgewerkte gebeurtenissen, zoals dat in het echte leven ook gaat. En toch is het boeiend (ik zou niet graag iemands "echte leven" nalezen, saaaaai!), hoe doet-ie dat toch? Wel een raadselachtig einde, geloof ik. Misschien dringt later meer tot me door wat er aan de hand is/was. En wat een fijn taalgebruik, echt smullen.