De Hongerspelen

Geschreven bij De Hongerspelen 1 - De Hongerspelen

Prachtig boek! Ik KAn niets anders zeggen. Eerst was ik niet geïntreseerd in dit verhaal omdat ik het een gruwelijk idee vond dat kinderen elkaar afslachten in een arena. Voor een opdracht van school ben ik het boek toch gaan lezen. Geweldig. De voorstelling die ik van het boek had klopte trouwens precies als bij de film. Wat wordt het capitool prachtig omschreven en wat een verschil is dat met district 12. Het verhaal is meer dan gewoon een actieverhaal waarbij kinderen moeten vechten om hun leven. Het gaat over hoe ver de macht van een overheid kan gaan, en waarom jouw eigen politieke invloed belangrijk kan zijn. Ik ben op een vrijdagavond begonnen in dit boek en een zondagavond had ik hem uit. Dat is me nog nooit overkomen. Suzanne Collins schrijft bijzonder goed en maar ook makkelijk, vandaar dat het boek zo makkelijk leest. Dat ik een jongen ben en een boek lees waar een meisje een hoofdrol heeft maakt me niks uit. Ik vond het geweldig om te lezen en ik de twee weken erna de andere delen uitgelezen.

Geschreven bij De Hongerspelen 1 - De hongerspelen

Een mooi en heel bijzonder boek. Houdt je tot een einde in je greep. Erg onverwachte wendingen. Toen ik het boek zag had ik nooit verwacht dat ik het boek zo geweldig zou vinden. Het boek speelt zich af in de toekomst en laat goed het verschil tussen goed en kwaad zien.

Zou jij een ander vermoorden om zelf in leven te blijven?

Als de zestienjarige Katniss Everdeen de plaats inneemt van haar zusje in de Hongerspelen, zal ze met 23 andere kinderen moeten vechten tot de dood. In Panem, het Noord-Amerika van de toekomst, worden ieder jaar deze spelen gehouden om de bewoners te herinneren aan de macht van het Capitool. Uit ieder district worden een meisje en een jongen uitgeloot om mee te doen aan dit evenement, waar de bewoners van Panem verplicht naar moeten kijken. De 24 jongens en meiden worden in een arena gegooid om te strijden tegen elkaar. Slechts één deelnemer mag blijven leven.

Het gegeven van De Hongerspelen is gruwelijk. Maar omdat hoofdpersonage Katniss dit ook heel gruwelijk vindt, wordt het geweld in het boek nooit verheerlijkt. Schrijfster Suzanne Collins is er goed in geslaagd om je het gevoel te geven dat je met Katniss in de arena staat. Dit komt mede omdat ze het verhaal vanuit het ik-perspectief vertelt.

De Hongerspelen kruipt onder je huid. De mensen uit Panem zijn doodsbenauwd dat hun kind de arena ingestuurd wordt en de dood tegemoet gaat. Het Capitool is wreed, eerst dwingt het kinderen tot de dood te vechten en vervolgens maakt het er een groot televisie-evenement van waar de bewoners van Panem verplicht naar moeten kijken. De deelnemers moeten naast overleven ook hun best doen om de kijkers voor zich te winnen. Rijke sponsoren kunnen namelijk spullen de arena in sturen om hen te helpen. Gruwelijke reality-tv.

Katniss is een goede heldin. Ze heeft haar onhebbelijkheden, maar is tegelijk heel heldhaftig en sympathiek. Toen haar vader overleed in een mijnongeluk, kwam de zorg voor haar familie op haar neer. Ze leerde zichzelf jagen om haar gezin van voedsel te voorzien. Katniss is dus zeker geen watje. Maar een dier doodmaken is toch iets heel anders dan een mens.

Als je dit boek begint te lezen, leg je het niet meer weg. Het is ongelooflijk spannend en goed geschreven. Tel daar de bijzondere personages en een intrigerende wereld bij op en je hebt een boek dat je gelezen moet hebben! En wat nog beter is: De Hongerspelen is pas het eerste deel in een trilogie. Dus als je, sneller dan je zou willen, de laatste bladzijde omslaat, liggen er nog twee delen op je te wachten.

Geschreven bij De Hongerspelen 1 - De Hongerspelen

Ik kocht dit boek omdat ik de film had gezien. Na al het lezen van 1 hoofdstuk, was ik al lyrisch. Het boek past helemaal bij de film (of juist andersom ;) ). Het boek is gedetailleerd en leest heerlijk weg. De hongerspelen is ook een beetje fantasie dus ik vind de moorden allemaal wel meevallen. Ondanks dat het boek soms zielig is kan ik heerlijk genieten van de humor dat er zeker ook in zit. Ik had het boek zo uit en nam echt de tijd om het goed te lezen. Ik ben mijn hele familie al aan het aansporen het boek ook te lezen. De film wordt nog gaver als je het boek hebt gelezen, en het boek wordt nog vetter als je de film hebt gezien. Kortom, dit boek moet iedereen gelezen hebben in zijn leven. Kopen dus!

Geschreven bij De Hongerspelen 1 - De hongerspelen

Enorm goed boek!
Het boek wordt vaak vergeleken met de Twilight boeken maar naar mijn mening zijn deze veel beter.
De personages, de liefdesdriehoek en de schrijfstijl zijn allemaal superieur.
Het leuke is dat je geen 13 jarig meisje moet zijn om hiervan te genieten.
Katniss is een echte heldin, met zowel goede als slechte kanten, ze is sterk en moedig.
De Hongerspelen zelf is een zeer interessant concept en leuk uitgedacht.
Ook de andere bij-personages zijn uitgedacht en het is makkelijk om gehecht aan ze te raken.

In maart 2012 wordt de bioscoopfilm van de Hunger Games verwacht met oscar-genomineerde actrice Jennifer Lawrence als Katniss Everdeen.

Als ik 1 kleine opmerking mag maken:
Als je van plan bent de boeken te lezen, het is namelijk een trilogie, koop ze allemaal in 1keer!
Ik had namelijk enkel de eerste besteld en moest 5 dagen wachten op het tweede en derde deel. (die ik vervolgens beide in minder dan 12uur gelezen heb!)

Geschreven bij De Hongerspelen 1 - De Hongerspelen

Dit boek is geweldig. Ik dacht dat het een hype was maar niks is minder waar. Je gaat helemaal op in het verhaal en het is moeilijk om het boek weg te leggen!

Geschreven bij De Hongerspelen 1 - De hongerspelen

Aangekomen bij het eind van het eerste hoofdstuk, zat ik rechtop met een ontzette uitdrukking op mijn gezicht in mijn stoel: 'Bloody-oh-nee-toch!!!!!' Met mijn hart kloppend in mijn keel naar hoofdstuk 2. En de rest. Voor mijn gevoel (gelukkig) heb ik het boek met ingehouden adem uitgelezen. Dit boek pakt je vast bij je lurven en laat je bij het laatste woordje pas weer los. De personages werden me dierbaar en het verhaal wervelt van spanning, ontroering, moed, kracht en dilemma's. Als je denkt dat het verhaal eindelijk het punt heeft bereikt dat het niet meer goed kan komen of dat het niet meer fout kan gaan, dan zap je ineens met Katniss weer 180 graden de andere kant op!

Geschreven bij De Hongerspelen 1 - De hongerspelen

De Hongerspelen vertelt het verhaal van een wereld die zich op de restanten van een verwoest Noord-Amerika heeft gevestigd. Panem is een dystopische omgeving die gedomineerd wordt door het dictatoriale Capitool. Er is geen rechtvaardigheid en een extreme inkomensongelijkheid. Waar inwoners van het Capitool in een gigantische weelde leven, moet de bevolking van de twaalf districten dagelijks vechten om te overleven.
Om de hulpeloosheid van de districten tegenover het almachtige Capitool wat extra in de verf te zetten, werden de Hongerspelen ontworpen.
Elk jaar zal uit elk district één jongen en één meisje tussen de 12 en de 18 jaar worden gekozen om deel te nemen aan de spelen. De winnaar krijgt eeuwige roem en meer geld dan hij in zijn leven kan uitgeven. De drieëntwintig verliezers moeten het in het beste geval met een vredige dood stellen.

Het is de uitwerking van de Hongerspelen dat het eerste deel uit Collins’ trilogie zo interessant maakt. Vanaf het begin van het boek wordt de aandacht van de lezer gegrepen door de dreigende schaduw van de boete (wat overigens een bar slechte vertaling is van het Engelse ‘reaping’. Een letterlijke vertaling naar ‘oogst’ dekt volgens mij beter de lading). Dat is echter slechts een voorproefje van de eigenlijke spelen. Vanaf dan is het werkelijk doden of sterven voor de deelnemers. In tegenstelling tot wat ik vreesde, bleek dat onderdeel geen zachte versie te zijn van hoe het idee op de achterflap werd voorgesteld. Het mag dan als een tienerboek in de markt gepositioneerd staan, dat maakt het verhaal niet braver. De Hongerspelen leest clichégewijs als een trein en besluit met een sterk uitgedacht einde. Bovendien zadelt Collins de aandachtige lezer met enkele vragen op die hem alleen maar benieuwd kunnen maken naar de opvolger.
Dat gezegd zijnde moet ik toegeven dat ik er niet zo gerust op ben dat deel twee en drie uit de reeks voor evenveel lezersgenot zullen zorgen. De Hongerspelen was een verbluffend concept waarin ieder uitgever een potentiële bestseller kon zien. Als dat wegvalt, vraag ik me danig af of de personages en de dystopische wereld sterk genoeg zullen zijn om de aandacht vast te houden.

Iets wat zeker ook te bewonderen valt aan de Hongerspelen is de onderliggende spot die Suzanne Collins erin heeft verwerkt. Als scenarioschrijfster weet Collins als geen ander hoe het er in de tv-wereld aan toe gaat. Die bevindingen schetst ze voortreffelijke tijdens de aanloop naar de Hongerspelen. Het showbizmasker van tv, waarachter meer ensceneringen verstopt zitten dan pure uitgelatenheid. Bovendien steekt ze ook de draak met de soms verregaande reality shows die worden uitgezonden. Wie de Hongerspelen leest, krijgt meteen stof tot nadenken over die ogenschijnlijk prachtige glitter-en-glamourwereld.

Tot slot voert Collins een hoofdpersonage op die in tegenstelling tot een Bella Swan of Ginny Wemel niet meteen gegeerd zal worden als beste vriendin. Katniss Everdeen is duidelijk een product van de harde wereld waarin ze is opgegroeid. Opvallend is wel dat Katniss net in de bloedstollende spelen haar afstandelijke houding deels afweert en zich emotioneler gaat opstellen.
Zoals van een tienerboek tegenwoordig verwacht wordt, zit ook in de Hongerspelen een heuse liefdesdriehoek. Met wie zal Katniss eindigen? De liefhebbende allemansvriend Peeta Mellark of de stoere knapperd Gale Hawthorne? Ieder meisje zal wel een voorkeur hebben voor een van beide, maar uiteindelijk is het vooralsnog gissen aan wie Katniss’ hart toebehoort. Mijn gok: Gale Hawthorne, al denk ik dat ze beter af zou zijn met Peeta.

In de winkel vind je dit boek tussen de kinderboeken, dit was de reden dat ik het boek eerst niet kocht. Maar na een tijdje en veel verhalen over het boek heb ik het toch gekocht. En wat een aanrader! Het boek sleept je meteen mee in het bizarre en gruwelijke verhaal van 24 kinderen die in een arena worden gegooid en waar er maar een mag overleven. Ik heb alle drie de boeken in korte tijd uitgelezen. Spannend tot het eind, onvoorspelbaar en meeslepend, echt een aanrader!

Het is echt een geweldig boek om te lezen. Ondanks dat je de film hebt gezien is het nog steeds leuk om te lezen. In het boek lees je veel meer over de personages en dingen die er gebeuren. Ik had het boek binnen 6 dagen uit kon het gewoon niet wegleggen. Aanrader voor iedereen. Zelf mijn vriend is het boek gaan lezen terwijl hij nooit een boek leest. Het is ondanks je de film hebt gezien wel een beetje voorspelbaar.