De jongen in het graf Ebook Tooltip Ebooks kunnen worden gelezen op uw computer en op daarvoor geschikte e-readers. een Liese Meerhout-thriller

‘De jongen in het graf’ is het veertiende deel in de reeks rond Liese Meerhout, maar is perfect los van de andere delen te lezen. Ik heb de boeken van Toni Coppers een jaar of vijf geleden ontdekt en ben vooral fan van Liese sinds ze commissaris in Antwerpen is, vanaf boek zes dus. Hoofdinspecteur Michel Masson was altijd al een van de belangrijkere personages naast Liese, maar in dit boek wordt de focus echt wel op hem gelegd. Prachtig om te zien hoe zijn demonen uit het verleden door Coppers tot leven gebracht worden, je voelt zo ontzettend met hem mee. Minder aandacht voor zijn privé besognes deze keer, alle schijnwerpers zijn gericht op een onopgeloste zaak, een zaak die al zestien jaar lang een obsessie voor hem is.

Hoewel sommige thema's, zoals ontvoering en pedofilie, al zo vaak in thrillers aan bod zijn gekomen, had ik nergens het gevoel dit alles al eens gelezen te hebben, het boek doet origineel aan. En of het spannend is? Ja! Niet omdat de politie de dader op de hielen zit of omdat je wil weten of een slachtoffer nog tijdig gered wordt. Nee, dat is van bij het begin duidelijk. Coppers doet ons in plaats daarvan verlangen naar verklaringen. Hoe is alles precies gebeurd? Spreekt de seriemoordenaar in de gevangenis de waarheid of houdt hij iedereen aan het lijntje? En wat is precies de rol van de overleden vrouw in de tweede, kleinere verhaallijn? Heeft zij überhaupt iets te maken met de zaak rond de verdwenen jongetjes?

‘De jongen in het graf’ is een boeiende thriller, die de vergelijking met het al bekroonde werk van Coppers makkelijk kan doorstaan. Het is een boek voor een breed publiek, de auteur heeft zoals altijd een Liese Meerhout afgeleverd die vlot leest en je geen hoofdbrekens kost, ideale lectuur voor een vrije dag.

Goede plot, verzorgd taalgebruik, een boek vol emoties en spannend op de koop toe! ‘De jongen in het graf’ is het lezen meer dan waard, er zit duidelijk nog geen sleet op het personage Liese Meerhout.

Geschreven bij De jongen in het graf

Toni Coppers - De jongen in het graf

Ik ben fan! Liese Meerhout is een fantastisch personage en Masson raakt me altijd tot het diepst van m’n ziel. De zaak in het 14e boek was enorm verwarrend (toen ik het las, was er wat gedoe van Dutroux), maar zó spannend. Beginnen met lezen en het boek even op kant leggen, dat gaat niet. Dit boek lees je - net zoals alle voorgaande - in 1 ruk uit!

Topper van eigen bodem! Hopelijk volgen nog heel veel Meerhout-boeken!
5 ⭐️

Geschreven bij De jongen in het graf

Toni's serie rond commissaris Liese Meerhout is verslavend en dus is het elke keer weer uitkijken of de verwachtingen ingelost worden. En dat is zo! Zelfs als je de figuur van Liese en haar side-kick Masson nog niet kent leest dit boek heerlijk weg. Waarom? Niet alleen is het plot meesterlijk ook de privé besognes van het team komen mooi aan bod. Coppers slaagt erin om een delicaat "oervlaams" maar universeel thema van de misdaden van mensen als Dutroux te verweven in dit plot zonder ook maar één keer over de schreef te gaan. Een verwerkingsproces, plaatsgeving. Coppers blijft evolueren en levert weer kwaliteit. Een aanrader om mee te nemen op vakantie!

Spannend. Helemaal Coppers!

Geschreven bij De jongen in het graf

spannend verhaal, mooi geschreven,

Spannend van de eerste tot de laatste bladzijde.

Geschreven bij De jongen in het graf

Wat ik vooral goed vind: goede kwaliteit, voordelige koop.

Geschreven bij De jongen in het graf

Positieve punten van dit artikel zijn: goede kwaliteit en duurzaam.

Geschreven bij De jongen in het graf

Een verhaal over een kindermoordenaar dat me sterk deed denken aan Dutroux, alleen waren zijn slachtoffers iets ouder. De haat van de hele bevolking voor de man is wel even sterk als die voor Leo Meerman, de dader in dit boek.
Meersman is terminaal en wil zijn laatste dagen in vrijheid doorbrengen, maar als je zes kinderen misbruikt en vermoord hebt, is die vraag eigenlijk niet aan de orde.
Michel Masson is niet zo zeker van het aantal, hij denkt dat het er zeven zijn maar dat het lichaam van het zevende kind nooit gevonden is. Hij was betrokken bij het initiële onderzoek in 2002 naar de moordenaar en heeft hem in de gevangenis geregeld bezocht in de hoop te weten te komen waar het zevende slachtoffer begraven is zodat de ouders van het kind het achter zich kunnen laten.
Nu is de dader dus terminaal en hij wil op zijn sterfbed Michel Masson nog spreken. Gaat het er dan eindelijk van komen dat de man gaat onthullen waar de zevende jongen ligt?

Het is duidelijk een boek met Michel Masson in de hoofdrol en minder voor Liese Meerhout. Zij houdt zich in dit boek bezig met een onderzoek naar de dood van een oudere vrouw. Is ze gevallen of geduwd, ongeluk of misdrijf.
Ook al gaat het in dit boek moord of misdrijven, soms is het verhaal van een dader zo schrijnend dat je je afvraagt of een dader dan nog wel gestraft moet worden. Straft die zichzelf al niet genoeg of heeft die al niet genoeg gelezen. Ik heb het nu niet over Leo Meersman, want zijn daden zijn overduidelijk. De redenering dat een slachtoffer later zelf dader wordt is er een waar ik het niet mee eens ben. Als slachtoffer ben je meestal nog jong en is een andere volwassene de dader en dus verantwoordelijk. Wanneer je iets ondergaan hebt, weet je toch wat goed en fout is, weet je toch wat je zelf niet wil dat een ander aangedaan wordt. Doe dat dan ook niet.
Het einde van dit boek vond ik wel verrassend.

Geschreven bij De jongen in het graf

De Jongen in het graf oogt ietwat saai met de grijze kaft en cover, maar blijkt zeer passend te zijn bij het verhaal dat Coppers neer heeft gezet. Het is zeker mogelijk om met de nieuwste van Coppers in de serie in te stappen, voor het plot geeft dit geen enkel probleem, maar toch merk je met regelmaat dat je dingen niet weet over de personages en hun achtergrond. Coppers refereert nog wel eens aan een oud lid van het team en ook de veranderende houding tussen de teamleden die wordt aangehaald zal een “nieuwe” lezer niet zoveel zeggen. Helaas leer je hoofdpersonage Liese Meerhout onvoldoende kennen om met de kleine aanwijzingen die de auteur geeft al haar keuzes te kunnen snappen. De neerslachtige Michel Masson lijkt in dit deel juist veel meer de overhand te hebben, waardoor het eerder overkomt als een serie rondom hem dan rondom Liese Meerhout. Daarnaast komen de verschillende teamleden aan bod, ieder met hun eigen besognes. Ook de vriend van Liese, Matthias, en zijn moeder Nelle, tevens de partner van Masson komen veelvuldig aan bod. Coppers heeft een boek geschreven met twee verhaallijnen, waardoor ook het hotel van Nelle een mooi plaatske krijgt. Deze setting is overigens levendig geschreven, het is niet moeilijk om je als lezer door de gangen te bewegen van dit oude, piteroreske hotel. Het plot van De jongen in het graf is boeiend en zit goed in elkaar en tot op het einde, wanneer alle eindjes bij elkaar komen, had het nog alle kanten op gekund. Mede doordat Dutroux recent weer in het nieuws is geweest voelt het direct ook meer aan als een actueel thema dat Coppers hier aanpakt. Het zit hem bij deze Coppers vooral in het onderhuidse gevoel van spanning dat seriemoordenaar Meersman weet op te roepen bij iedereen die met hem te maken krijgt. Verwacht geen heftige actie scenes maar juist meer de psychologische spanning die tussen personages ontstaat. Een prima boek met een goed verhaal, maar geen boek dat boven de middenmoot uitsteekt. Zeker niet als je met dit boek de serie instapt.