De jongen uit het woud een magisch liefdesverhaal

Meeslepend verhaal! Hoe herkenbaar... Verliefd zijn, dromen, gekwetst worden door de knapste rotzak van de school. Maar hoe verbijsterend is het dan als hij - na een ongeluk waarbij jij hem redt - totaal verandert? En bij je wil zijn? Zou jij hem vertrouwen? Tip: zet de tissues klaar.

Nadat ik 'Schaduw van de Tijd' van Jen Minkman gelezen had, was ik erg benieuwd naar ander werk van haar. Gelukkig kwam kort geleden 'De jongen uit het woud' uit in het Nederlands.
Alleen de kaft en de titel maakten me al nieuwsgierig, en dat werd nog versterkt door de tekst op de achterkant. Eenmaal begonnen met lezen kon ik niet meer stoppen, vooral na de eerste helft raasde ik er doorheen.
Het verhaal begint rustig, met een mooie opzet van waar het verhaal zich afspeelt en de personages. Julia is een dromerig meisje met een leuke vriendengroep in Salzburg en ze heeft een gezellige familie. Ze heeft al een hele tijd een oogje op een jongen van school, Michael, maar hij ziet haar niet staan. Totdat hij een ongeluk met zijn brommer krijgt, nota bene bij Julia's lievelingsboom in het bos. Daarna verandert alles.
Intussen gedraagt Julia's zusje zich ook een beetje vreemd, wat uiteindelijk een schokkende verhaallijn oplevert die ik echt niet had zien aankomen.
Ook de gebeurtenissen tussen Julia en Michael waren verrassend. Ik vond het mooi hoe het verhaal zo opgebouwd was dat ik soms wel een idee had wat er ging gebeuren. Maar als het dan vervolgens ook echt gebeurde, kwam het alsnog als een schok.
Het verhaal heeft een einde vol tranentrekkend, maar hoopvol drama. Al met al vond ik het jammer toen het was afgelopen, ik vond het een heerlijk boek.

Julia's droom lijkt uit te komen als Michael, de jongen op wie ze al meer dan twee jaar smoorverliefd is, haar ineens ziet staan. Ze beleven een romantische avond en een fantastische nacht en zwevend op wolkjes gaat Julia weer naar huis. Maar daarna... niets. Michael laat helemaal niets meer van zich horen. Maar dan vindt Julia op een avond Michael onder haar eik, verongelukt met zijn brommer. Vanaf dat moment is hij ineens vriendelijk, geïnteresseerd in poëzie en beweert dat hij echt verliefd is. Julia vertrouwt hem voor geen meter meer, want hij heeft haar hart al eerder aan diggelen gesmeten. Of zou Michael echt veranderd zijn?

Apart begin
In paranormal romance moet de romantiek in het begin van het boek nog beginnen. Het was dan ook bijzonder om meteen midden in een romance te vallen. Als lezer riep dat vragen op. Als dit nu al gebeurt, wat gaat er dan verder gebeuren? Ik zat in ieder geval direct midden in het verhaal en mijn interesse was gewekt.

Slow motion
Na het vlotte begin, zakte de snelheid behoorlijk terug. Voor de psychologie van Julia's karakter was dat wel nodig. Er wordt veel aandacht besteed aan haar langzame ontdekking van Michaels onverschilligheid en aan wat dit doet met haar gevoel. Haar vrienden zijn erg beschermend rondom haar. En hoewel dit voor de ontwikkeling van haar karakter nodig was, moet ik wel eerlijk bekennen dat ik dit stuk moeilijker doorkwam. Er waren voor mijn gevoel op dat moment niet zoveel onbeantwoorde vragen meer over, waardoor de spanning wat afnam. Aan de andere kant was de impact daardoor wel groter vanaf het moment dat Michael onder de eik werd gevonden en zijn karakter zo totaal veranderde. Als lezer wantrouw je hem dan ook meer.

Een eikel onder een eikenboom
De karakters zijn goed uitgewerkt. Julia is creatief en sportief en al twee jaar heimelijk verliefd op Michael. Toch heeft ze voldoende zelfrespect om hem op afstand te houden nadat hij haar vervelend behandeld heeft. Ik vond het netjes hoe ze met de driehoeksverhouding omgaat. Dat verhoogde mijn respect voor haar als hoofdpersoon. Ook Michael vond ik een gaaf karakter. Ik weet niet of het bewust is gedaan, maar ik vind het grappig dat Julia een eikel onder de eik vindt ;) Juist het tegenstrijdige vond ik heel mooi uitgewerkt. Het lijkt bijna alsof door het ongeluk zijn karakter binnenstebuiten is gevouwen. Dat was eigenlijk ook het moment dat ik weer in het verhaal werd getrokken. Als lezer vraag je je echt af hoe die karakterverandering heeft plaatsgevonden. Wat was de oorzaak? En kan ze hem echt vertrouwen? Nadat Julia werd aangenomen in de boekhandel, werd de spanning overigens alleen nog maar opgeschroefd. Vanaf dat moment kon ik het boek ook niet meer wegleggen. Ik moest gewoon weten hoe het afliep!

Mooi verhaal met een mooie achtergrond
"De jongen uit het woud" speelt zich niet af in Nederland, maar heeft Salzburg als setting. Door de manier waarop de lezer met de bus langs allerlei plaatsen wordt geleid, krijg je echt het gevoel dat de auteur ook weet waar ze het over heeft. Zelf ben ik inmiddels erg nieuwsgierig geworden naar de grote boekhandel en het uitgestrekte woud. Het heeft Salzburg voor mij extra op de kaart gezet en maakt me nieuwsgierig om meer van deze plaats te zien. (De meeste stedentrips die ik de afgelopen jaren heb gemaakt waren naar aanleiding van boeken). Gaaf vind ik ook dat we tijdens het lezen nog een uitstapje maken naar Londen. Dat gaf mij nog een extra "lezen is de goedkoopste manier om te reizen" gevoel.

Al met al moest ik even in "De jongen uit het woud" komen, maar toen ik er eenmaal inzat, voelde het alsof ik was vastgegroeid aan het boek, zo nieuwsgierig was ik hoe het af zou lopen. Het is een sprookjesachtig liefdesverhaal dat niet voorspelbaar vrolijk is, maar dat via tedere en tragische weg naar het originele einde leidt. Ik denk (en hoop) dat we nog veel van Jen Minkman gaan horen, want talent heeft deze schrijfster van Nederlandse bodem zeker. (recensie door Marijke F. Jansen)

Jeanine Feunekes (DPB)
Vanaf het moment dat Michael wakker wordt na het ongeluk, krijgt Julia het gevoel dat hij veranderd is. De scène waarin Michael op de plaats van het ongeluk even tot bewustzijn komt en haar naam zegt, heeft Jen Minkman zeer mooi beschreven. Julia krijgt het gevoel alsof ze elkaar al tijden kennen en een hechte band hebben. Maar die hebben ze echter nooit gehad, sterker nog, Julia vertrouwt Michael niet meer na die desastreuze date. Echter valt het ook haar vrienden op dat Michaels houding ten opzichte van Julia volledig veranderd is en dat er iets tussen hen speelt. Julia kan het zelf niet verklaren. De aantrekkingskracht tussen de Michael na het ongeluk en Julia is goed beschreven. Je krijgt er bijna zelf vlinders van in je buik.

De schrijfster laat met regelmaat doorschemeren dat er iets bijzonders aan de hand is met Michael na het motorongeluk. Je begint in de loop van het verhaal een steeds groter vermoeden te krijgen wat er speelt. Dit werkt in dit geval in het voordeel van verhaal, de schrijfster laat je net genoeg in het ongewisse of er nu écht iets met Michael aan de hand is, of dat het misschien toch alleen maar een neveneffect is van zijn hoofdletsel. Het maakt het verhaal intrigerend en mysterieus.

Het verhaal speelt zich af in Oostenrijk. Ik vind het aangenaam en prettig lezen dat de schrijfster korte begrippen zoals ‘Grüß Gott’ en ‘Klasse’ in het Duits vermeld heeft. Het geeft je echt het gevoel dat je je in Oostenrijk bevindt. Ook woorden zoals ‘Volksschule/Hauptschule’ helpen mee aan de setting van het verhaal. Geweldig vind ik het ‘Halli-hallo’. Het deed mij direct denken aan de tijd toen ik zelf als tiener in Duitsland heb gewoond. Jen Minkman heeft met deze enkele Duitse woorden de juiste toon getroffen bij de tieners.

En dan het bos waar Julia met regelmaat hardloopt of zich terugtrekt: Jen Minkman heeft dit bos prachtig beschreven: het groen, de stilte, de geuren, de geluiden. Het is bijna alsof je er zelf in rondloopt.

Jen Minkman heeft ook bij de kleinere details goed gelet op waarheidsgehalte: de moeder van Julia werkt in de Spar en die winkelketen bestaat ook daadwerkelijk in Oostenrijk. Verder zijn de namen van de personages aangepast aan het land waar het zich afspeelt.
Wat mij wel opviel, is dat er veel sms’jes in plaats van appjes worden gestuurd, volgens mij wordt WhatsApp meer gebruikt door tieners.

Dit boek is niet zomaar in één hokje te stoppen. Het is een liefdesverhaal, maar heeft ook bovennatuurlijke elementen en leest met regelmaat als een thriller.
Maar bovenal is het een zeer bijzonder en ontroerend liefdesverhaal.

Ik moet eerlijk bekennen dat ik op het laatst even moest slikken van ontroering na het lezen van dit magische liefdesverhaal.

De jongen uit het woud (een magisch liefdesverhaal) van Jen Minkman krijgt van mij 4,5 sterren.

De jongen uit het woud is een modern liefdesverhaal en wanneer ik eraan begon dacht ik dat het weer zo één van die stereotype verhalen was. Ik had het echter mis. Het is een origineel verhaal waarbij de rode draad inderdaad de relatie is tussen Michael en Julia, maar daarnaast is er ook de verhaallijn over het kleine zusje van het hoofpersonage, die zich mysterieus gedraagt.

Het boek heeft een heel aantal onverwachte plotwendingen waardoor de spanning er goed in blijft zitten.

Jen Minkman verraste me eerder al met Schaduw van de tijd en ik was dus heel benieuwd naar deze nieuwe paranormal romance van haar. De cover vind ik alleszins prachtig. Hij is sober en past tegelijk perfect bij het moderne sprookje dat De jongen uit het woud eigenlijk is.

Waar in Schaduw van de tijd de Indiaanse mythologie centraal staat, krijgt in De jongen uit het woud de Keltische mythologie een prominente rol toebedeeld. Ik vond het heel interessant om meer te weten te komen over deze cultuur en de Keltische bomenkalender bijvoorbeeld.

Het verhaal speelt zich af in Salzburg in Oostenrijk en hoewel die omgeving me niet bekend is, kan ik me er dankzij Jen wel een goed beeld van vormen. Ze liep zelf stage in Salzburg en woonde net als Julia in Birkensiedlung. Geen wonder dus dat de sfeerschepping op dat vlak heel geslaagd is. Voor mijn gevoel draagt deze originele setting ook echt bij aan de magische sfeer van het verhaal. Het woud rond Birkensiedlung vormt in dit geval dan ook niet alleen het decor voor het verhaal, het is tegelijk één van de hoofdpersonages en dat brengt de auteur op een mooie en geloofwaardige manier over.

Al snel ging ik op in het verhaal en leefde ik heel erg mee met Julia. Toch had ik het soms lastig met het vertelritme. Nu eens worden bepaalde gebeurtenissen heel breed uitgesmeerd, dan weer is er in een paar regels een hele dag voorbij. Op die manier ging het vertelritme heel sterk op en neer, wat me een beetje van de wijs bracht. Toch maakte de ontroerende ontknoping dat weer grotendeels goed.

Het hele boek ademt een prettige, vertrouwde sfeer uit - alsof de personages oude bekenden zijn. Julia en haar vrienden zijn typische tieners waarin elke (jongere) lezer zich zal kunnen herkennen, al vond ik Julia soms wel erg naïef overkomen, vooral wat de plotse verandering van Michael betreft. (De echte reden achter die opvallende karakterverandering kwam voor mij trouwens als een complete verrassing.)

Naast de verhaallijn over Julia en Michael, zijn er ook nog de mysterieuze gebeurtenissen rond Julia's kleine zusje Anne. Deze gebeurtenissen zorgen ervoor dat dit sprookje een onverwachte, spannende wending krijgt, als broodnodig tegengewicht voor de wel heel zoetsappige liefde tussen Julia en Michael.

Bij ieder boek dat van haar verschijnt, bewijst Jen Minkman dat ze een betere schrijfster geworden is. Ik ben dan ook heel benieuwd waarmee ze ons in de toekomst nog gaat verrassen. De jongen uit het woud is alleszins een aanrader voor iedereen die een modern sprookje op zijn tijd wel kan smaken.

De jongen uit het woud is geschreven als een young adult, maar het is tegelijkertijd ook een herkenbaar verhaal voor iedereen die reeds de achttien levensjaren gepasseerd is. Een verhaal over verliefdheid, onzekerheid, afwijzing en verbondenheid. Het is echter de verbondenheid die Jen Minkman naar een hoger niveau tilt. Een verbondenheid tussen mens en natuur, waardoor ze het verhaal een vleugje fantasy meegeeft. Een element wat ze ook toepaste in haar eerdere boek Schaduw van de tijd en ook hier mist het zijn uitwerking niet. Het is namelijk geen fantasy met elfen en tovenaars, maar bovennatuurlijke verschijnselen die goed passen in een alledaags verhaal. Mits je als lezer jezelf daarvoor opstelt.

Julia is een tiener zoals elke tiener is, of toch in ieder geval hoort te zijn. Een tiener met vrienden, voorliefde voor muziek en vooral iemand die geniet van alles wat het leven op die leeftijd te bieden heeft. Een tiener die hard op weg is volwassen te worden en op dat pad alles tegenkomt waar je als tiener mee te maken krijgt. Waar Minkmans eerdere verhaal zich afspeelde in Amerika, wordt er ditmaal gekozen voor Oostenrijk, in Salzburg om precies te zijn. Enigszins verrassend, aangezien de auteur afkomstig is uit het docentenmilieu en aldus dagelijks contact heeft met tieners. Aan de andere kant draagt het bosrijke gebied rond Salzburg toe aan een haast magische setting en is de locatie beter gekozen dan een willekeurige stad in het toch veel nuchterdere Nederland.

Net als in het eerdere boek, valt ook hier weer een maatschappijkritische boodschap tussen de regels door te lezen. Anne, het zusje van Julia ,raakt betoverd door de sprookjes die haar fascineren. Echter, door de naïviteit die gepaard gaat met haar leeftijd, blijkt ze bevattelijk voor de trucs van een kinderlokker. Zij het een secundaire verhaallijn, de auteur beschrijft hier geen zwart-witte verhouding tussen dader en slachtoffer, maar beschrijft invloeden die de dader op zijn beurt laat acteren vanuit een eigen slachtoffer rol. Met andere woorden, hij begaat een daad door zelf jarenlang aan vergelijkbare toestanden bloot te hebben gestaan. Een daad die wellicht door eerder ingrijpen vanuit de maatschappij voorkomen had kunnen worden. Ingrijpen die echter uitblijven, met soms dramatische gevolgen. Met de recente ontwikkelingen op de middelbare school in Voorburg een actueler thema dan ooit.

Door de verdwijning van Anne geeft Minkman een plotselinge draai aan het verhaal. Een verhaal wat tot dan toe vooral beschreven kan worden als een roman, maar plotseling een waar thrillerelement krijgt. Waar de eerste helft van het boek vooral gaat over de vriendschappen en de verhoudingen van de verschillende personages, zorgt de ommekeer voor een situatie waarbij je als lezer toch op het puntje van de stoel terecht komt. De situatie blijkt al gauw ernstig en het gevoel bekruipt je dan ook dat dit niet goed af kan lopen. Na een ware cliffhanger gaat het verhaal echter toch weer terug naar de oorspronkelijke setting en lijkt alles weer pais en vree in het leven van Julia. Lijkt, want het boek krijgt op het einde alsnog een verrassende wending.

Knap geschreven door Jen Minkman, een young adult voor alle leeftijden met een vleugje fantasy en een ontroerend einde, die menig lezer niet onberoerd zal laten.

Een heel mooi boek makkelijk te lezen Ik heb het in een avond uitgelezen.

Ik wilde dit boek al zolang lezen. Na het te hebben gekocht kon ik het ook niet meer neerleggen.
Ik had m binnen drie- vier dagen uit. Het is prachtig geschreven en liet mij sprakeloos na, toen ik het uit had. Zéker een aanrader voor iemand die op zoek is naar een ander verhaallijn! Diepe diepe zucht van tevredenheid na het lezen van dit boek. Book-hangover? Ja zeker maar alleen maar goed bedoelt!

"De liefde die je voor hem hebt gevoeld, gaat niet verloren. Je zukt leren die ook aan een ander te geven,  als je zijn herinnering achter je hebt gelaten." ~ p32.

Jen Minkman blijft mij als auteur verbazen. Ook al is de schrijstijl van de boeken die ik tot nu toe gelezen heb hetzelfde, de verhalen en de kracht van de verhalen zijn elk zo verschillend! Ook dit boek wist mij weer mee te slepen , en tijden het lezen waande ik mij echt in de wereld van Julia. Ik voelde haar verliefdheid voor Michael, en samen met haar brak mijn hart...

"Ik wil me wel trots en onafhankelijk opstellen, maar voor deze jongen verschuif ik mijn toch al vage grenzen naar de rand van het zonnestelsel." ~ p73.

Maar de jongen uit het woud is meer dan een YA over verliefdheid en liefdesverdriet. Het laat zien hoe belangrijk vriendschap is, en hoe waardevol deze vrienden kunnen zijn. Gaby, de beste vriendin van Julia, zou echt een vriendin van mij kunnen zijn. En de manier waarop de hele groep met elkaar omgaat zou een standaard voor vriendschap moeten zijn.
Halverwege neemt het verhaal een overwachte wending die mij erg verraste. Die had ik echt niet zien aankomen. In 1 pagina ging het verhaal van YA naar Thriller!!! Dat was echt het moment waarop ik het boek helemaal niet meer kon neerleggen... en dan het einde: mijn hart is gebroken op alle mogelijke manieren. Ik heb er echt weer een bookcrush bij!!!

"Het was de levenskracht van alles, samengebald in één enkele lettergreep." ~ p240.

Na het lezen van de laatste bladzijde heb ik echt even tijd nodig gehad om het verhaal te verwerken en een plekje te geven. De recensie liet dan ook even op zich wachten... maar woorden schieten nog steeds te kort om dit boek te omschrijven. Dit boek is er absoluut een die je de rest van de leven mee blijft dragen. Liefde in zijn puurste vorm, geschreven door een heel bijzonder mens... ♡