De kleine verlossing of de lust van ontlasten

Geschreven bij De kleine verlossing of de lust van ontlasten

Midas Dekkers zou Midas Dekkers niet zijn, als hij niet weer een controversieel onderwerp bij de kop (in dit geval de kont) had gepakt. Poep en pies, je kunt er een boek over schrijven, maar alleen Midas Dekkers weet van zo’n alledaagse bezigheid iets speciaals te maken.
In ‘De kleine verlossing of de lust van ontlasten’ (ook uitgegeven in Dwarsligger) vertelt hij op droogkomische en relativerende wijze wat er in ons lichaam gebeurt nadat we iets eetbaars in onze mond hebben gestopt. En – belangrijker – wat er aan de andere kant weer uitkomt. Want daar gaat het om. Poep is een prachtig, veelzijdig onderwerp dat van alle kanten belicht kan worden: vanuit de biologie en het milieu, vanuit de geschiedenis en de kunsten, vanuit de wetenschap en, jawel, zelfs vanuit de kookkunst. In zijn uitputtende beschrijving van al deze kanten van defeceren gaat Midas Dekkers tot het gaatje, waarbij hij zichzelf regelmatig herhaalt. Maar zijn humor en relativeringsvermogen maken veel goed. In ‘De kleine verlossing’ valt veel te lachen en te leren. Over hoe een drol ontstaat, over wat poep ons kan vertellen, waarom walvispoep zo kostbaar is en waarom de beste wc vooral een klein kamertje moet zijn dat je als een bananenschil omsluit. Het boek geeft antwoord op vele vragen: kunnen planten poepen? Waarom geeft vlees eten meer energie dan planten? Ook Joseph Pujol komt langs: le petomane! De man die al schetend de Marseillaise kon laten klinken.
‘Wij zijn niet ons brein, zoals Dr. Dick Swaab beweert, nee, ‘wij zijn onze darmen’, zegt Midas Dekkers. Ons lichaam is één grote poepcentrale en wat een mooie en efficiënte machine is het. Verlekkerd wentelt Dekkers zich in de donkere materie en predikt het kleine genot van uitstel van het moment wanneer de drol de aars passeert. De vergeling met seks wordt menigmaal gemaakt. Al lezende hoor je Midas’ stem het op zijn bekende lijzige toon vertellen.
Gelardeerd met veel foto’s, tekeningen en spotprenten brengt Midas Dekkers in 560 bladzijden op Dwarsliggerformaat een uitgebreide ode aan de ontlasting. Meer is er over poep niet te weten. Of toch wel? De poep- en pieshumor ontbreekt, net als de jolige koosnaampjes voor de lust van ontlasten: ‘een bruine trui breien, de ruggengraat verlengen’. Ze zouden een waardige afsluiter van dit informatieve boek zijn geweest. Desondanks is ‘De kleine verlossing’ het ultieme poepboek waarmee Midas Dekkers ons weer een poepje heeft laten ruiken.

Geschreven bij De kleine verlossing of de lust van ontlasten

Ook in dit boek is Midas Dekkers niet alleen de bioloog die ons veel leert over hoe de mens functioneert, maar ook de scherpe waarnemer van de menselijke ziel in al zijn facetten. Een verfrissende afwisseling van wetenschap en satire, van wetenswaardigheden en persoonlijke ervaringen. Een boek voor iedereen die meer wil weten over de mens en zijn eigenaardigheden. Een aanrader.

Geschreven bij De kleine verlossing of de lust van ontlasten

Als klein kind is het woord alleen al leuk 'poep', en Midas geeft mij dat gevoel een beetje terug.
Lachen en gniffelen over iets waar we eigenlijk niet over praten.
Verrassende, leerzame en leuke wetenswaardigheden en de geschiedenis van het ontlasten door de eeuwen heen.
Een echte aanrader voor iedereen die ook wel eens naar het toilet gaat!

Geschreven bij De kleine verlossing of de lust van ontlasten

Van het begin tot het einde aan toe met een vermakelijke glimlach, verdiept in de wereld van poep, stront, schijt, pies en winden. Zo mooi te lezen hoe in de wereld van de dieren en de mensen hier mee omgegaan word. Wij mensen schamen ons als het over poep gaat, dieren niet, zei communiceren en voeden zich met poep.
Dit boek zou iedereen moeten lezen, niet alleen leuk, vooral ook leerzaam, zeker leuk, soms schaterlachen over de manier waarop Midas schrijft, zijn gevoel in het boek neerlegt!

Geschreven bij De kleine verlossing of de lust van ontlasten

Veel, heel veel wetenswaardigheden. Maar het blijft amusant. Neen, je leest het niet in een stuk uit want iedere keer wil je terug om weer te lezen welke geschiedkundige feiten Midas nu weer wist te vermelden. Hij neemt het onderwerp namelijk wel heel serieus. En terecht: hier moet een taboe worden doorbroken. Het is hem gelukt!

Geschreven bij De kleine verlossing of de lust van ontlasten

Een boek over poep en poepen....? Je trekt toch al gauw minstens één neusvleugel onwillekeurig omhoog bij het idee. Maar Midas Dekkers krijgt het wéér voor elkaar: Binnen enkele pagina's ben je gegrepen en geboeid aan het lezen over... juist ja! In dit boek komt werkelijk van alles aan de orde; het hele proces van voeding en eten, via spijsvertering, richting uitgang, passeert de revue. Met een hoofdrol voor de drol; wat het is, hoe je ze maakt en hoe je eraf komt. Dit boek biedt een originele kijk op je binnenste en wat zich daar afspeelt. En dat alles uiterst toegankelijk en amusant beschreven, op een manier zoals alleen Dekkers dat kan. Niet alleen krijg je als lezer een biologisch kijkje in je hoogsteigen keuken, ook de eigenaardigheden en historie van onze (en andermans) toiletcultuur wordt uitgebreid belicht. Soms hilarisch herkenbaar, soms bizar onvoorstelbaar. Maar uiteindelijk gaat dit boek over ons allemaal. Met een grote variatie aan illustraties en citaten is dit een uiterst leerzaam en tegelijkertijd leesbaar boek. Benieuwd, maar toch nog last van enige schroom? Kies dan de dwarsligger-editie: klein en discreet, en uitermate geschikt om ontspannen te lezen op het kleinste kamertje ;-)!

Geschreven bij De kleine verlossing of de lust van ontlasten

Om in de stemming gekomen, heb ik eerst een ander boek van Midas Dekkers gelezen, De larf. Daarin stonden citaten uit Erik of het klein insectenboek van Gotfried Bomans, een boek waarvoor Midas Dekkers een lofrede heeft geschreven. Dat boek moest ik – volgens mijzelf- ook eerst gelezen hebben. Toen was het dus zo ver: ik kon beginnen aan mijn verlossing!
Het begin deed mij nog niet direct van mijn leesstoel rollen. Ik las over fysieke genoegens van eten, ontlasten, belevenissen op de WC enz., maar de tekst ontlokte toch wel een glimlach (Je doet het niet in het openbaar; de resultaten worden sluiks afgevoerd. In je vrije tijd eet je met vrienden, je poept niet met ze. Mensen die nog geen asbak kunnen kleien, maken drollen om te zoenen).
Het bijzondere aan de schrijfwijze van Midas Dekkers is dat hij iets lijkt te vertellen met een grap en een grol, maar intussen toch veel wetenswaardigs weet over te brengen. Het is natuurlijk een feit dat de allerkleinsten veel plezier beleven aan beide uiteinden van hun darmen, maar op zijn manier leer je toch andere tegen bepaalde dingen aankijken. Zo ook zijn woorden: "We zijn de douane van ons lijf; wat er zich in het binnenland afspeelt, hoeven we niet te weten. Ieder mens bewaakt zijn strot als een maagd haar vagina." Het is een waarheid als een koe dat een orgasme niet iedereen is gegund, maar dat een leven zonder poepen ondenkbaar is.
Tussen de regels door zet dit boek je ook aan het denken. Poep je Jezus uit als je tijdens de vastentijd alleen hosti's eet? Op diezelfde regels lees je veel over toiletachitectuur, de spijsvertering (gisting, rotting, bacteriën, microben, enzymen enz.), waardoor de spreuk "wie een worst koopt of een weduwe trouwt, weet nooit wat er in is gedouwd" een heel nieuw leven krijgt.
Wat je leest over amber, guano, kunstmest, geurstoffen is gewoon interessant om te weten en op de manier waarop Midas Dekkers het ons doet toekomen, is heel bijzonder en prettig.

Geschreven bij De kleine verlossing of de lust van ontlasten

Midas Dekkers schrijft altijd geweldig, maar dit boek vond ik ontzettend goed. Ontlasting is inderdaad een onderwerp waar haast niemand over sprak, laat staan dat er een leesbaar boek over geschreven was, maar Midas heeft het woord 'poep' een goed en veelzijdig imago gegeven. Ik heb het dan ook met heel veel plezier gelezen. Aanbevolen!

Geschreven bij De kleine verlossing of de lust van ontlasten

Het is een prachtig boek, maar het boek zelf heeft één nadeel. En dat is dat het boek te strak gebonden is, je kan het eigenlijk niet goed openen zonder het boek te beschadigen. Met één hand lezen is praktisch onmogelijk, en dat is heel jammer. Maar het geschreven werk is prachtig verwoord en de illustraties zijn schitterend. Zelf heb ik het gelezen met de stem van Midas Dekkers in het achterhoofd, zo mooi als hij verteld, zo mooi leest het dan.

Geschreven bij De kleine verlossing of de lust van ontlasten

leuk, interessant, geestig en toch serieus boek over allerdaags onderwerp dat nooit besproken wordt. midas dekkers op zijn best