De Laatste Dagen Van Hendrik De Achtste samenzwering, verraad en ketterij aan het hof van de stervende tiran

Tja, na het zien van de geweldige serie The Tudors wilde ik meer weten van de echte Henry en na veel lezen en napluizen op het internet kwam ik ook bij dit boek uit omdat hier nu eens het einde wordt beschreven zoals het was en soms niet zo vleiend naar de koning.
We weten allemaal hoe het begon, met Catharina en daarna de arme Anna Boleyn en de volgende 4 trieste vrouwen waar de koning zijn oog op had laten vallen.
Alhoewel de 6e vrouw was niet eens zo triest, Catharina was denk ik degene met het meeste geluk omdat de koning eerder stierf dan zij (knipoog) en ze toch werkelijk een heel sterke vrouw was die het Koninkrijk in tijden van oorlog als een waar vorstin geleid heeft als regentesse.
We moeten alleen niet vergeten dat zij met een rottende vlees-massa getrouwd was die door de zweren op zijn benen een ondraaglijke stank verspreidde en verder het 180 kilo zware lichaam bijna niet meer kon bewegen zonder hulp.
De Tiran was slaaf geworden van de leeftijd en zijn zwak wordende lichaam.
Stel je eens voor dat je daar mee getrouwd bent en dan kreeg zij ook nog eens de verschrikkelijk stemmingswisselingen van haar geliefde voor haar kiezen, net zoals het hele hof trouwens.
Maar zelfs voor deze laatste koningin waren er al door Henry VIII veroordelingen ondertekend omdat ze tegen hem in had durven gaan in geloofskwesties (en Henry stond gelijk aan God vond hij zelf) dus kon ze snel inbinden of het droevige lot van de onschuldige Anne Boleyn ondergaan.
Dit boek verbaast je bladzijde na bladzijde en is voor iemand die een beetje van geschiedenis houd een absolute must have en het tijdsbeeld met zijn wreedheid is heden ten dage gewoon niet meer voor te stellen want stel je voor dat b.v. Een koning in deze tijd genoeg zou hebben van zijn Koningin en gewoon op de Dam haar hoofd er af zou laten hakken, tja er is veel veranderd de laatste 500 jaar.

Vrij vlot geschreven relaas, met her en der toch wat jammerlijke fouten. Bv: jaren ipv eeuwen, en 1900 ipv 1500 (drukfout wellicht).
In een geschiedschrijving dreig je altijd verstrikt te raken in een uitgestrekt moeras der namen. Toch zijn er historici die hier wonderbaarlijk wél raad mee weten. Robert Hutchinson dus niet. Bij wijlen werd het toch wel wat teveel, ook al ben ik geen complete leek meer wat betreft de Tudor Dynastie.

Het boek is wel overzichtelijk opgebouwd in verschillende thema's, min of meer in respect met de chronologie der gebeurtenissen. Dit maakt dat het me nooit echt heeft verveeld.

Al bij al heb ik zeker geen spijt van mijn aankoop, en verdient het boek een plaats op de boekenkast. Hutchinson mag dan al -wat mij betreft- qua historisch verteller niet in het rijtje van namen als Bart Van Loo, Edward De Maesschalck en zijn landgenoot Dan Jones horen, hij is vast en zeker het lezen waard.